HARRY
We're on our way papunta sa office ni Daddy. Kita ko ang kaba niya, pinagmamasdan nito ang bawat madaanan namin.
I parked my car sa harap ng building.
Tumingala ito at pinagmasdan ang gusali.
"Your family owned this?" Gulat niyang sabi ng mabasa ang pangalan ng building. Tumango lang ako.
Inalalayan ko siya sa pagbaba at naglakad kami papasok. Binati kaming lahat ng mga empleyado.
"Anak yan ng may-ari diba?" Bulong ng mga tao pero hindi ko sila pinansin.
Dumertso kami sa restaurant ng hotel. Pagkarating ay agad kaming umupo sa bakanteng upuan.
Tahimik lang kami, pawang kinakabahan. Gayon din naman si Claire na palinga-linga lang sa paligid.
Napatingin ako sa aking relo. Late na naman ang gago.
"Momma gonna pee." Sabi ni Claire kay Raeyna.
"Cr lang kami." Paalam nito at itinuro ko kung saan ang cr.
Nagawi ang mata ko ng marinig ko ang pagbati ng mga empleyado. He's here. Napagawi ang mata ko sa cr ngunit wala parin si Raeyna.
Umupo siya sa tapat ko kung saan nakatalikod ito sa gawi papuntang cr.
"Nice to meet you again." Sabi nito ng may ngisi sa labi. "Why are you here?" Nakatitig lang ako sakanya.
"I wanna meet you someone." Seryoso kong sabi. Bumuntong hinga siya habang nakangiti.
"Asan?" Nakita kong papalapit si Belle at Raeyna sa amin. Kita ko ang pag-aalangang muka ni Raeyna sa bawat hakbang. Kumakabog ang dibdib ko, pero nanatiling seryso ang akin muka.
Nangmalapit na sila'y tumakbo si Claire sa akin at yumakap.
"Dadda!" Sigaw nito. Kasabay ng pag-abot ni Raeyna sa lamesa ay ang pagsunod na tingin niya kung saan nanggaling ang bata.
"Brayden?" Sabi ni Raeyna habang nauutal-utal at gulat na gulat. Pinagpalit-palit niya ang tingin sa aming dalawa.
"He's my brother." Seryoso kong sabi at napahawal si Raeyna sa kanyang ulo. Kumuyom ang panga ng aking kapatid.
"I'd wanna meet you my wife and our daughter." Sabi ko sa kapatid ko. Kitang-kita ang galit sa muka niya. Tumayo ito at tumalikod na.
Umupo si Raeyna sa harap ko hawak-hawak ang dibdib. I gave her a nervous smile, umiling-iling lang siya.
"Why? What's happening?" Tanong ni Claire. Tumayo si Raeyna at inagaw si Claire sakin. Dali-dali itong naglakad. Sinundan ko lang siya. Hinahawakan ko ang braso niyo ngunit tinatanggal nito ng tinatanggal.
Tumutulo ang luha niya. Si Claire naman ay namumugto na ang mata sa nangyayareng hindi niya maintindihan.
Pagkalabas namin ng building ay humarap ito sakin.
"Bakit hindi mo sinabi?!" Tanong nito ng may mga luha sa mata. "Bakit ginawa mo akong tanga?!" Hindi ako makasagot. Naglakad ito at nagtungong kotse, pinundot ko ang buksan ng driver seat. Ipinasok niya si Claire sa likod ng sasakyan.
"I'm sorry ayaw kitang mawala."
"Ang selfish mo!" Umiiyak niyang sabi habang dinuduro ako. "Kaya pala namumukaan kita. Kaya pala ang dami mong alam sakin. Kaya pala kasi kilala pala talaga kita. Kilala mo pala talaga ako!" Sigaw nito sa aking muka. Lumabas si Claire ng sasakyan at yumakap sa paa ni Raeyna.
"Momma enough!" Sabu nito habang umiiyak. Binuhat ko si Claire. I hugged her habang buhat-buhat ko si Claire. Hindi na siya pumalag pa at umiyak lang ito. Pinasok ko sila sasakyan.
Nagmamaneho ako. Nakatingin lang siya sa malayo habang galit ang muka. Tahimik ang sasakyan. Tulog si Claire.
"Niloko mo ako." Mahina netong sabi. "Ginawa mo akong tanga." Sabi nito ng mahina peto galit ang muka, pinupunasan ang bawat luhang nalalaglag.
"Let me explain." Bumunting hininga ako.
"Wala ka ng dapat ipaliwanag." Matapang nitong sabi. Iginilid ko ang sasakyan.
"Look mahal, maayos na ang lahat. Nanahimik na tayo sa London. Kasalanan ko, ngayon give me a chance. Kung mananatili akong selfish, pwedeng ilihim ko nalang ang lahat habang masaya pa tayo. But hindi ko ginawa diba, because I'd wanted to be happy with you and Claire forever kaya ngayon itinatama ko na. Sa tingin mo ba magririsk ako kung hindi ko talaga kayo mahal? Pinagdesisyonan ko ito ng mabuti mahal at pinili ko ang tama, kahit na ang kapalit pa ay ang posibilidad na mawala kayo sakin. I love you, gusto kong itama ang lahat para tuluyan na tayong maging masaya." Nakatingin lang ito sa malayo. Kinuha ko ang kamay niya. "Give me a chance mahal."
"Di ko alam kung magagawa ko pang magtiwala sayo Harry." Tuloy-tuloy ang pagtulo ng kanyang luha. "I've been hurt so many times because of you." May kumurot sa puso ko. "Hinayaan kitang gaguhin ako. Akala ko tanga na ako sa lagay na yun." Tumawa siya. "Hindi pa pala. May mas itatanga pa pala ako dahil napaka istupida kong tatlong taon kong kinasama ang taong hindi ko kilala."
"Mahal kita." Tinitigan ko siya sa mga mata at tumitig din siya sakin.
"Mas mahal kita." Umiiyak nitong sabi, parang may bumaon sa puso ko sa mga sinabi niyang 'yon. Napaka-gago ko. "Just promise me na hindi mo na ulit ako sasaktan." Humagulgol ito sa iyak at niyakap ako.
