Mafya Koruması 2

• 8 •

Bahar'dan devam...

Sinirle çıktığım şirketten ilk önce yetimhaneye doğru istikamet aldım. Oradan da eve kadar düşüncelerle uzun bir yol izledim.

Eve geldiğimde cebimdeki anahtarla zorlanmadan kapıyı açtım. Tüm ailemi karşımda bulmayı beklemediğim kesindi heleki yanlarına diziler bavullar hiç beklediğim bir karşılama değildi.

Manzaraya şaşkınlık içinde baka kalırken bir yandan da zihnimde hesap yapıyordum.

Buradan odama çıkmam iki dakika bavulumu hazırlamam en fazla on dakika geri gelmem bavul olduğu için üç dakika totalde toplam on beş dakika bana yeter de atardı bile.

Nereye gidiyorlar bilmiyorum ama beni de yanlarına almaları gerekecekti.

Yoksa burada biraz daha fazla kalırsam Polislikten katilliğe geçiş yapacaktım. Ardenin katili...

"Hayırdır yolcu mu var."

Merakla sorduğum soruya babam karşılık verdi.

"Annenle balayına çıkıyoruz kızım."

Babamın verdiği cevaba moralim sıfır olmasına rağmen bir kahkaha patlattım.

Bu sırada annemin utanıp başını eğmesi ise canlı canlı izlenmeye değer sahnelerdendi. Gülerek babamın verdiği açığa yüklendim.

"Oldu olacak nikah tazeleyelim size."

Batu da bana katılıp gülmeye başladı.

Annem ortamı hemen toparlayıp yine anne olgusunun varlığını yaşatmıştı.

"Aferin çocuğum dalga geçin annenizle babanızla aferin."

Annemin bu tatlı haline babam bir öpücük kondurdu. Sonra aniden annemin elini tutunca tam genç sevgililere benzemişlerdi.

Annem ayıp der gibi gizleniyor babam sergi açıyordu. Yaşlanan bedenleriydi. Aşkları ise hala taptazeydi.

"İkimizde emekli olduk. Bir iki aylığına kafa dinlenmeye gidiyoruz kızım siz bakmayın babanıza."

Annemin bu söylediklerine babam yine bomba misali düşüş yaptı.

"Biricik ama odada sen demedin mi. Gerçek balayı yap....."

Annem babamın sözünü kesti hemen devamı sansürlüydü ve Batu küçüktü.

"Hakkı sen bavulları taşı hadi canım."

Babam beni öpüp bavulları alıp çıktı. Son anda kafama dank eden unsurla anneme yönelttim sorumu.

"Hadi siz emeklilik tatiline, bu sıpa nereye."

Annem montunu giyerken bir yandan da bana cevap verdi.

"Bütün gün çalışıyorsun. Kardeşin evde tek durmasın diye Deniz ablan bakacak."

Batu itiraz etmiyordu. Tabi niye etsin. Arat abinin arabalarına ilgisi vardı onlarla yatıp onlarla kalkacak sonuçta.

Başımla onay verip annemi ve kardeşimi öptüm.

Onları yolcu ettikten sonra yalnız kaldığım evimize bir bakış attım.

Bu evden hep giden bendim bu kez onlar benden önce gitmişti.

Odama gidip üstümü değiştirdim sonra biraz da Shrekle sohbet ettim.

Klasik olarak da günün yorgunluğu ile uyuya kaldım.

Ertesi gün mecburi hissederek evden çıktım, işyeri saydığım yere gitmek için ek bir çaba sarfediyordum.

Önceden görmek için uğraş verdiğim bazı değerler şimdi kaçmam gereken birer sebepti.