Mafya Koruması 2

• 12 •

Bahar'dan...

Gün biter yeni gün başlar. Ömür biterse yeni ömür başlamaz.

Bunu bilerek mi yaşıyordum yoksa anlık kararlarla sona doğru giden ömrümü çıkmaza mı sokuyordum. Kafamda dönüp duran birçok sembol vardı.

Başta soru işareti gelmek üzere birçok ünlem ve arada da üç noktayla biten cümleler. Evet noktayla bitiremediğim ve devamını getiremediğim birçok cümle...

Bunlara birde lobideki olay dalgası eklenmişti.

Fazlasıyla zor olan durumlar iyice çıkmaza sürükleniyordu.

Arden, Vedat'ın yaptığı sevgi pıtırcıkları piyes çalışmasından sonra yanındaki esmer kızı da alıp balo salonuna yöneldi.

Vedat'a ne yaptın sen bakışlarımı atarak onların peşine yöneldim.

Balo salonundan içeri girince Ardenin sayesinde farklı bir şeyler keşfettiğime onay verdim aklımca...

Arden ve yanındaki esmer bomba hemen ortama Bukalemun misali uymuştu bense en iyi yaptığım şeyi yapıp bir köşeye çekilip onları izlemeye başladım.

Bu hareketim anında mezuniyetimdeki Arden ve Melisa olayını gözlerimin önüne getirdi.

Benim mezuniyetimde Arden sevgilisiyle baya bir eğlenmişti. Bense köşede kaderime küsmüş kendi mezuniyet balomda en mutsuz günümü yaşamıştım.

Bir ara çok yakınlaşmışlardı. Onları görmemek için gecenin yarısını tuvalette bekleyerek geçirdiğimi hatırlıyorum.

O gün ile bugüne arasındaki tek fark, Arden o zamanlar benim olduğum tarafa asla bakmazdı. Şimdi ise bir an olsun gözlerini üzerimden çekmiyordu.

Bir insan sizi gözlerine hapis edebilir mi ? Arden bunun hakkını son damlasına kadar veriyordu.

Aslında bakışları bir an sevgi dolu olsada bazı anlarda tamamiyle saf öfkeyle dolu olabiliyordu. Dalgın halimden sıyrılıp ne diyerek dudaklarımı oynattım.

Bana başıyla yanımı işaret edince gözlerim anında yanımda duran Vedat'la buluştu.

Burnumun ucuna kadar gelen polis arkadaşıma kafa atsam abes kaçardı değil mi...

Bir adım geri çekildim en mantıklı seçimi gerçekleştirdim kendimce. Dalga geçmek için yaptığı açık ve netti.

Hayır Vedat neden oyun oynamaya bu kadar istekliydi. Benim sebebim vardı peki onun bahanesi neydi.

Arden'e tekrar bakışlarımı çevirdiğimde bana bakarak yanında duran kızın elinin üstüne elini koydu.

Kız gülümseyerek ona bakarken ben onu kesmeye niyet etmiş bir katilden farksız boş gözlerle onları izliyordum.

Artık sabır taşı çatlamaya yüz tutmuş kıskançlıktan delirmek üzereydim.

Yerimden hızlı bir çıkış yapacakken Vedat elimi tutup beni engelledi.

Şaşkınlıkla bakışlarım ona dönerken konuştu.

"Hala onu seviyorsun."

Söylediklerine şaşkınlığım iki kat artarken konuştum.

"Sen ne saçmalıyorsun."

O anlarda elimi ellerinden kurtarıp bir adım uzaklaştım.

Derin bir sessizlik aramızda duvarlar oluştururken Vedat aniden konuştu.

"Mezuniyetimizin olduğu gün bu çocukta gelmişti. Ona olan bakışlarını gördüm."

Hemen cevap verdim. Sesimden inkar edeceğimi sezmek mümkündü.