Mafya Koruması 2

• 24 •

Arden'den devam...

Gecenin bir vakti anasının nikahındaki evimizin yakınlarında market aramak suretiyle yola düştüm.

Baharla sakin bir yaşamımız olsun diye merkezden uzak seçmiştim evimizi fakat böyle bir durum yaşayacağımız aklıma gelmezdi.

Aralıklı lambaların olduğu ağaçlıklı yoldan hızla ilerledim ana yola çıktığımda yol biraz daha aydınlandı.

Bir kilometre kadar ilerledikten sonra karşıma çıkan benzin istasyonuna ani bir giriş yaptım.

Arabamı park edip market bölümüne giriş yaptığım da çekirdek yiyerek maç izleyen pompacı arkadaşlar hemen ayaklandı.

"Buyur abi."

İkisi birden üstüme gelince bir anda nutkum tutuldu.

"Bana şey lazımdı."

Adamlar ne söylemeye çalıştığımı anlamaya çalışırken aklıma Baharla aramızda yaşanan üç harfli mevzusu geldi. Kahkaha atmamak için kendimi sıkarken ağlanacak halime gülmek üzere olduğumu düşünüp kendimi frenledim.

"Ne lazımdı abi."

Ebenin örekesi adama bak ya ne meraklı sinirle adama bir bakış attığımda biraz sindi.

"Ben bakarım siz televizyonunuza bakın."

Adamlar aralarında bir kaç şey söyleyip önlerine döndüğünde bende rafların arasında gezmeye başladım.

Aradığımı bulduğum an bir aydınlanma yaşadım. Tam elimi uzattığımda kapıdan giren başka bir adamla göz göze geldik.

Bana bakarak tövbe tövbe dediğinde zihniyetine bir küfürü salladım. Ne yani erkek Ped alamaz mı...

Kasada duran iki adam ve zihniyeti olmayan tiyniyetsiz herifle üç oldular aralarına gidip ücreti ödemem gerekti.

Güç bela elime aldığım Ped'e alıştığım da hiçbir şey olmamış gibi kasaya yürüme kararı vermiştim ama bunu üç harflim ve ben yapamadık. Böyle söyleyince de insan bir tırsıyor ama neyse.

Evet yapamadık demiştim en son ben Arden utandım. Hayatımda ilk kez böyle bir şey yaşıyordum. Ulan Bahar kırmızı pancara dönüyor ya hak verdim kıza.

Ped'e acıyan gözlerle bakıp ardımda bıraktığım da benzin istasyonunu ayaklarım geri giderken terk ettim.

Şimdi mesele tenha bir yer bulmaktaydı.

Yol boyunca ilerlemeye devam ettim. Gittikçe yol uzuyordu sanki.

Sabah ezanı okunmuştu hatta gün bile doğmuştu ama ben hala yollardaydım. Yine bir benzin istasyonu gördüğüm de pes edip geri dönmek üzereyken az ilerisindeki bakkal tarzı yer gördüm. Hemen önüne aracımı çekip indim.

Köy gibi bir yerde olan bakkal gayet tenhaydı. Kapısına vurup girdiğimde içerideki amcanın uykusunu bölmüş oldum.

Amca ayaklanıp konuştu.

"Buyur oğlum."

Hemen karşılık vererek bende konuştum.

"Amca sen rahatsız olma ben bakıp çıkacağım."

Arkadaşa bakıp çıkacağım der gibi dediğim bu cümleden sonra amca yerine oturdu.

Bense çoktan kare şeklindeki mini bakkalın içinde üç harfliyi aramaya koyuldum. Böyle söylüyoruz da çarpmazsalar beni iyiydi.

Bunları düşünürken çaprazım da duran paketleri gördüğüm de avına atlayan Kaplan misali rafa doğru uçuşa geçtim ve bir paket kaptım.