Mafya Koruması 2

• 13 •

Bahar'dan...

Seni seviyorum...

Bahar...

Zihnimin içinde dönüp duran bu kelimeleri seslendiren canlı Arden olamazdı değil mi ?

Gözlerimi açtığımda Ardenin odasında onun yatağında buldum kendimi...

Ne ara arabadan çıkıp bir eve girmiştim. Hele ki bu ev Ardenlerin eviydi birde üstüne afiyet Ardenin odasıydı.

Etrafıma bir göz atıp yataktan hemen kalktım. Onun olan her şeye alerjim varmış gibi hiçbir şeye dokunmamaya çalışıyordum.

Buraya nasıl gelmiştim. Ardenin nakliyeci tutmuş olma ihtimali var mıydı ya da Allah ne verdiyse diyip beni sırtlamıştı.

İçimden uykucu yanıma küfürleri sıralamaya başladım. Bu sırada odanın içinde genel bir göz gezdirdim.

İlk ilgimi çeken duvarın tamamını kaplayan resimdi. Arden gibi kendini beğenmiş birinden beklenecek hareket tam olarak buydu.

Ben vesikalık çektirmekten bile nefret ederken o her gün kendi resminin olduğu duvara bakarak uyanıyordu.

Daha fazla incelemeye başladığım da odadaki kapı, kapıyı açtı ve bir anda kendimi Ardenin en özelinde buldum.

Kıyafetlerinin arasında farklı bir dünya bulmuş gibi şaşkınlıkla bakınıyordum.

Bir kız olarak benim bile bu kadar çok kıyafetim yoktu. Her telden kıyafet türü vardı. Takım elbiseden tutun da formalara kadar.

Camdan yapılmış tablonun içindeki Galatasaray formasına bakıp yüzümü ekşittim.

Eskiden beri zıt olduğumuz bir şey daha.

Fanatik Fenerli olarak bütün oyuncuların imzasının olduğu formaya gözlerimi devirip incelemeye devam ettim.

İnceledikçe daha da özelinde gezinmeye başladım.

Merak merağın kapılarını zorladı. Ve içimde doyumsuz bir duygu keşfetmeye başladım.

Traş takımları, saatler derken sıra geldi iç kısıma.

Aniden açtığım çekmece de bulduğum don düzinesi utanmama sebep oldu.

Tam çekmeceyi kapatacak iken arkamdan gelen ses ile kala kaldım.

"Polis hanım don teftişine mi başladınız?"

Ardenin sesini duymamla yerimde sıçrayıp önümde duran çekmeceyi panikle kapatmak suretiyle hızlıca ittim.

Orantısız gücümden ileri gelen bir klişe gerçekleşti.

Çekmece raydan çıktı ve bütün her şey yerlere saçıldı.

Şey olarak bahsettiğimi Arden az önce tanımlamıştı don işte anladınız siz onu...

Panikle elim ayağıma dolaşırken yere saçılan ne varsa kucağıma almak suretiyle toplamaya başladım.

Toplama işlemi bittiğinde ayağa kalktım.

Gözlerim anlık Arden ile buluşsada arkasındaki iki kişi dumura uğramama sebep oldu.

Arat abi ve Deniz abla...

Rezilliğin nirvanasını yaşamakla giyinme odasının ortasında kala kaldım.

Durumu gözden geçirecek olursak koynum kucağım Ardenin donlarıyla bezeliydi. Ve karşımda Arden ve ailesi şaşkınlıkla bana bakıyordu.