The Escape

Chapter 34: A Ninja Attack

Naomi's PoV

Iminulat ko ang mga mata ko. Shit. Lagi nalang akong kinikidnap! Dapat siguro'y mas naging maingat pa ako. Masyado akong naging kampante kanina. T-Teka. Ilang oras na ba akong natutulog?

Sinubukan kong makawala sa taling bumabalot sa'kin. Tss. They think they can keep me with this simple rope? They should have chained me instead.

May nakaupo sa harapan ko, natatakpan ng dilim ang mukha nya pero nakikita kong may hawak-hawak syang kutsilyo. Nakasuot sya ng ninja outfit. Hindi ako pwede magkamali, isa sya sa miyembro ng Dalmari clan.

"You're finally awake." Isang boses ng lalaki. Bigla syang tumayo at inihagis ang kutsilyo sa direksyon ko. Akala ko ay ako ang tatamaan nya pero ang tali palang nakabalot sa'kin. Natanggal ang tali. Nakawala ako at sinugod sya. Pero nawala sya bigla sa harapan ko. Shit. Masyado kasing madilim ang kwartong 'to dahil walang bintana at hindi nakabukas ang pinto at ilaw.

"Chill, okay." Hinawakan nya ang balikat ko kaya napatalon ako sa gulat. Horror ba 'to!?

"What do you want from me!?" Sinamaan ko siya ng tingin. Pero ngumiti lang sya.

"Let me introduce myself. I am Ryujin Dalmari. From the 4th generation of the Dalmari clan." Sabi nya at nagbow. Totoo nga ang hinala ko. "I just followed my orders... to bring you here." Sabi nya at umupo sa upuan na inupuan ko kanina. Mukhang kaedad ko lang sya.

"Palabasin mo ako dito. Or else you'll regret it." Tiningnan ko sya ng masama.

"Whatever. Hindi ka makakalabas dito dahil nasa mansyon ka ng mga Dalmari. This is a house full of traps and no-"

Hindi ko na sya pinatapos sa pagsasalita at sinira ang pinto. Tumakbo ako palabas ng kwartong 'yun.

"Sandali lang!!! Tumigil ka!!!" Nakasunod sya sa'kin kaya mas binilisan ko pa ang pagtakbo. Para kaming nasa isang Japanese old tradition mansion. Maraming pasikot-sikot at mga sliding doors. May mga tulay at sa ilalim ay mga ponds. Nakapagtataka dahil walang tao sa lugar na'to. Posible kayang sinugod nilang lahat ang bahay namin?!

"Stop right there." May humarang sa'king isang babae na parang kasing edad ko lang at nakasuot din ng ninja outfit. Naramdaman kong wala ang sword ko. Mukhang kinuha nila. Tss.

She grabbed a katana sword and hold it like a ninja. She's a real ninja after all.

"Am I going to fight barehanded?" Tanong ko, umaasang bigyan nya rin ako ng sword.

"My order is to keep you locked in your room. Now go back obediently." She remained unemotional. Naramdaman ko namang nakasunod sa'kin 'yung lalaki kanina. Hinubad ko ang sapatos ko at kinuha ko doon ang dalawang daggers.

"Sorry, but I'm actually a delinquent and a badass gang leader. I'm not gonna obey you that easily." Sabi ko. Sinamaan naman nya akong tingin.
Maya-maya lang ay nakarinig kami ng tunog ng trumpeta. Sunod-sunod na nagsilabasan ang mga ninja. Shit. I have no time for this.

~~

Third Person's PoV

[Demons Base]

"Nahack ko na sya! She's 100 km away from here." Sabi ni Miki at kumilos naman kaagad silang lahat. Sa kanilang lahat, si Kei ang mas concerned, dahil hindi lang ang buhay ni Naomi ang iniisip nya kundi ang buhay nya rin. Lalo na't hindi nya nagawa ng maayos ang trabaho nya bilang butler at siguradong malalagot sya sa mga Akusawa pag nalaman nila 'yun.