The Escape

Epilogue

Naghintay ako ng ilang minuto. Nang oras na para sa flight ko ay agad akong tumayo at kinuha ang maleta ko. Maya-maya lang ay may narinig akong pamilyar na boses na sumisigaw. They are calling my name. Para tuloy itong isang movie kung saan aalis na ang babae ngunit bigla nalang siyang hahabulin ng kanyang nobyo upang pigilan siyang umalis at boom! Happy ending dahil hindi umalis ang babae na siyang nagpapakita ng isang tunay na pagmamahalan. Hinanap ko ang pinanggalingan ng mga boses na yun. Si Kei... at ang Demons na siya namang hindi ko inaasahan. Tumakbo sila papunta sa kinaroroonan ko habang winawagayway ang mga kamay.

Hinihingal na lumapit sa'kin si Kei. Nagtataka ako kung bakit nandito rin ang Demons. Hindi kaya ay sinabi nya sa kanila na ngayon ang alis ko papuntang Japan at pinlano nila na pigilan ako sa pag-alis?

"What the bloody hell are you doing here Kei!? Bakit nandito ka kasama ang Demons!?"

"We're not stopping you. It's your choice if you'll stay or leave." He said seriously. Napalingon naman ako sa Demons na matamis na nakangiti sa akin. Those smiles, I thought I couldn't see them again. Pagkatapos ko silang iwan nagawa pa rin nila akong patawarin at tanggapin ulit.

May inilabas na malalaking letra ang Demons. Isa-isa nila itong nilabas hanggang sa nabasa ko ang lahat. Lumuhod si Kei sa harapan ko at may ipinakitang singsing.

W I L L  Y O U  B E  M Y  G I R L F R I E N D ?

"I don't know where to start.. but the real reason why I'm here is because I love you. I don't want you to be with anyone else, I want you to be mine. I know it sounds selfish but that's because I'm in love with you Naomi." He said, looking straight into my eyes but I could see how his face turned red. I sighed. Napakacheesy at luma ng proposal at confession niya, pero hindi nawala ang ngiti sa mga labi ko dahil kahit ganun ay mararamdaman mo kung gaano ka kahalaga sa taong nagpropose para gawin pa niya ang halat ng ito.

Bigla nalang nagflashback sa'kin ang lahat. Kung paano ako pinrotektahan at inalagaan ni Kei, kung paano nya ako itinuring na higit pa sa isang amo o kaibigan. I looked at him straight into the eye.

"You're the only person who made me happy, strong, and jealous at the same time. I hate losing you, but I'm not sure if I can call this love." I said. Kita ko ang lungkot sa mga mata nya. I sighed. "But right now, I feel the same." Parang lumiwanag ang mukha nya nang marinig ang mga salitang yun. Bigla nya akong niyakap dahil sa tuwa. "I love you too, Kei." Nandidiri ako sa mga sinasabi ko, siguro'y nahawa na ako sa ex-butler ko na ngayon ay boyfriend ko na.

Narinig ko ang sigawan ng Demons. Hindi ko namalayang marami na palang tao ang nakatingin sa'min. Ang iba naman ay kinukuhanan kami ng video at litrato. Lumapit sa'min ang Demons at niyakap kami.

Nakayakap pa rin sa'kin si Kei ng sobrang higpit nang bumitaw ang Demons at tumayo lang sila sa gilid namin na parang kilig na kilig. Sobrang higpit ng yakap ni Kei at pakiramdam ko'y hindi na nya ako bibitawan.

"I love you.." He said and kissed me. Napangiti ako. Humiwalay sya sa yakap at hinawakan ang kamay ko. "Will you.. escape with me?" But before I could answer, we were already running... away from everything.

THE END

or is it?