The Escape

Chapter 49: No Password, No Entry

Everything's a mess..

The others tried to destroy the two machines but it was no use. No matter what they do, they can never destroy it. Wala man lang silang naiwang galos sa mga makinang iyon. They saw how powerful it is, or are they just too weak?

Naomi, Kei and Ren went out of the place. Hindi para tumakas, kundi para iligtas ang lahat. Simula nung pumasok ang dalawang machines ay naghinala na kaagad si Ren. Those are just machines made as a weapon, nothing more. Pero dati rin silang mga tao, posible kayang may nararamdaman pa ang mga ito?

Nakarating sila sa isang malaking itim na pinto. Sigurado si Ren na ito ang laboratory. Ang problema nalang ay kung paano nila ito bubuksan.

"Wait.." Nilapitan ni Kei ang pinto. Maya-maya lang ay may napindot siya at may biglang nagsalitang babae sa kung saan.

"Password please." Sabi ng babae. May lumabas na mga numero sa gilid ng pintuan. Nilapitan nilang tatlo iyon.

"Numbers. Ano ang mga numero?" Ren tried to remember everything inside that flash drive that Akane gave. But he lost concentration dahil na rin sa mga nangyayari. The numbers seemed familiar though.

"Can we just destroy the door?" Sabi ni Naomi. She lost her temper. Kailangan kaagad nilang pasukin ang pintuan para tapusin ang lahat.

"We can't." Sabi ni Kei. He stared at the numbers. Maya-maya ay tinype ni Ren ang password, his hands moved so fast. Hanggang sa bumukas ang malaking metal door at agad silang pumasok doon.

There are five doors in total, and they were able to open it all. Nanlaki ang mga mata nila nang makita ang nasa loob ng laboratory. May 24 na scientists ang nakatingin sa kanilang tatlo, tila nanlalaki ang mga mata. Malalagot sila kay Akihito pag may ibang tao ang nakapasok sa laboratory. Pero huli na ang lahat, nakita sila ni Akihito. Pero imbis na magalit ay nakangisi itong lumapit sa kanila.

"What brings you here?" Tanong ni Akihito. Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi niya. Hindi niya aakalaing may ibang makakapasok sa laboratory.

"Who are you?" Tanong ni Naomi. Tiningnan niya ng mabuti ang lalaking kaharap. That scar.. it's familiar.

Mas lalong lumaki ang ngiti ni Akihito nang mapag-alaman kung sino ang babaeng nasa harapan niya.

"I'm Akihito. Akihito Akusawa." Nabigla si Naomi sa sinabi ng lalaki.

~Flashback~

"What are you doing here Aki?" Tanong ni Zen Akusawa (Nao's father). Lumingon naman sa kaniya ang labing-tatlong taong gulang na si Akihito.

"Nothing, master." Sabi ni Akihito at nagbow ng konti upang magbigay galang. Napangiti naman dito si Zen.

"You're just like Hiro. I'm sure you will be good friends with my son. Why don't you play with him? " Nakangiting suhestiyon ni Zen. Nagulat naman dito si Akihito. Pero alam niya kung ano ang ibig sabihin ng salitang laro sa pamilya ng mga Akusawa.

"As you wish, master." Sabi ni Akihito at nagbow.

"You can call me father, or dad, or anything you want." Sabi ni Zen. At doon lang pumasok sa isip ni Akihito kung sino talaga siya. He's the adopted child of the Akusawa family. The only one whose blood is different from them. Pero dala-dala niya ang apelyidong Akusawa. It's not like he doesn't want it, pero pakiramdam niya'y hindi siya nabibigay sa pamilyang iyon. That's why he treats everyone in the family as his masters, and he's just a mere servant.

"I am your servant, and you are my master. I can never treat you as my family for I didn't possess the same blood as yours, master." Pormal na sabi ni Akihito. Bumuntunghininga si Zen at tiningnan ng mabuti ang bata.

"You don't possess our blood, but you're an Akusawa. Remember that." Sabi ni Zen at umalis na sa kwartong iyon.

Maya-maya ay pumasok ang pitong taong gulang na si Naomi sa kwartong iyon.

"Aki!!!' Niyakap ng batang si Naomi si Akihito. "I made a friend!!!" Masayang sabi nito at inikutan si Akihito. Tumawa nalang si Akihito sa kasiyahan ni Naomi. Wala siyang kaalam-alam na si Akihito ay isang Akusawa. That's why she treats him as her butler.

"That's good for you, master."

Napatigil naman si Naomi at seryosong tiningnan si Akihito.

"Aki.."

"Yes, master?"

"Can you be my friend?"

Hindi kaagad nakasagot si Akihito. Pero sa huli ay ngumiti nalang siya.

"I am your servant, and you are my master. I can never take that honor to be your friend, master."

"I see." Nalungkot si Naomi sa sinabi ni Akihito. Pero sa huli ay nakipaglaro si Akihito sa kaniya upang maibsan ang kaniyang kalungkutan.

~End of Flashback~

"Aki..." Halos hindi makapaniwala si Naomi nang makita ulit si Akihito. It's been a long time since they last saw each other, and she doesn't even know why he was suddenly gone.

"Nice to see you again, master." Sabi ni Akihito. He walked around them, at tsaka bumalik ulit sa dating pwesto. He stretched out his arms. "Look what I've created! It's too powerful right!? Too powerful that no one can ever stop me!" Tumawa siya ng malakas.

"Who are you?" Yumuko si Naomi, pero ramdam ng dalawang lalaki sa tabi niya ang matinding galit na nararamdaman niya.

"Are you deaf? Or did you totally erase me from your memories master!?"

"Aki is different from you, you bastard!!!" Kinuwelyuhan ni Naomi si Akihito. Her eyes turned scarlet, and she is feeling so much hatred and anger inside her kaya hindi niya na napigilan ang pagbabago ng kulay ng mga mata niya. "After all we did for you this how you pay back!?!?" Tinulak ni Akihito si Naomi kaya nabitawan nito ang pagkakahawak sa kaniya.

"I am just having fun, master. Why don't you join me in my little paradise!?" Sabi ni Akihito. Pero mas lalong nagalit si Naomi.

"You're crazy. I'm going to make you pay for what you did, Aki."