Bad Boy. Good Lips. Harry Styles (FanFiction)

Chapter 13 Marcel Styles?

Met moeite kom ik uit mijn bed. Het is weer zover... Maandag... Ik laat een zucht en loop naar de spiegel. Ik bekijk mijn gezicht, een klein beetje wallen, verder niets. Dan heb ik het toch goed gedaan voor mijn doen. Ik trek Harry's t-shirt die ik mocht houden, een stukje omhoog en ruik eraan. Ik mis zijn lippen en zijn armen om me heen. Dat ik zo vlug van die jongen ben gaan houden... Ik denk er verder niet bij na en loop naar mijn kast. Ik pak een skinny jeans en een sweater. Ik trek Harry's shirt uit en gooi hem op mijn bed. Ik trek mijn kleren vlug aan en loop naar de spiegel. Ik doe wat consealer, poeder, oogschaduw en mascara op. Ik borstel nog vlug even door mijn haar en ren naar beneden. Ik blijf even staan. Niemand is nog wakker. Vlug smeer ik wat brood en stop ik alles wat ik moet hebben in mijn tas. Niet veel later gaat de bel. Hij is 10 minuten te vroeg, maar dat maakt niks uit. Ik loop naar de deur. "Hazz" glimlach ik. Meteen loopt hij door naar binnen. "Ook goedemorgen" hij draait zich om. Ik pak zijn handen vast. "Hey beautiful" zegt hij zacht. Hij drukt een zacht kusje op mijn lippen. "Sorry dat ik zo vroeg ben, dan kan ik je wat langer zien" ik glimlach. Ik druk mijn lippen op de zijne. Hij glimlacht. "We have to go" ik knik. Ik sluit de deur achter me en zet mijn tas op mijn fiets. Voorzichtig pakt hij mijn hand. Ik kijk naar hem en lach. Zijn bruine krullen die perfect combineren met zijn beanie. "Hoe was het gisteren gegaan, je moest toch werken?" Hij knikt. "Ik was erg moe, maar het is me gelukt" glimlacht hij. "De volgende keer kom ik je wel helpen" hij schud zijn hoofd. "Ik moet het alleen doen" ik lach. We zijn aangekomen bij school. We zetten onze fietsen in de fietsenhokken. Meteen komt Louis op ons aflopen. "So, Hazz, new girlfriend?" Louis grijnst. Harry geeft hem een dodelijke blik. Ik loop langs hun vandaan en ren naar Liam. "Li!" Roep ik opgelucht. Hij draait zich om. "Babe, ik ben ook blij om jou te zien" lacht Liam. De andere jongens komen er ook bij staan. Harry slaat een arm om me heen en ik lach. "Harry..." Zayn krabt aan zijn achterhoofd. "Zayn?" Harry kijkt hem vragend aan. "Look, hij is er weer" Zayn wijst naar een jongen. Zijn haar is naar achteren gekamd, hij heeft een nerdy bril op, zijn kleren zien er netjes uit. Hij lijkt op Harry. "Godverdomme" sist Harry. "Hij is terug" zegt Louis zacht. De jongen komt steeds dichterbij. Totdat hij een kleine glimlach op zijn gezicht vormt. Hij heeft precies dezelfde kuiltjes als Harry. "Marcel" zegt Harry emotieloos. "Harry" zijn stem klinkt zo helder. "Wat doe je hier?" Harry klinkt eerder boos. "Ik kom me weer opnieuw inschrijven, het studiehuis is niks geworden" hij heet dus Marcel. Marcel's ogen blijven bij de mijne hangen. Hij steekt zijn hand uit. "Marcel" zegt hij vriendelijk. "Kim" zeg ik terug. "Jij bent vast nieuw hier," ik knik. "Al een paar dagen, maar goed" de andere jongens geven geen antwoord. "Nou, leuk je te ontmoeten, maar ik moet me weer gaan inschrijven," ik glimlach. Hij loopt weg. "Wie was dat?" Harry's ogen lijken nu wel vuur. "Marcel, Marcel Styles mijn irritante, nerdy tweelingbroer" ik knik langzaam. "Dus, jullie vinden hem niks?" Ze knikken allemaal hun hoofd. "Sorry" verontschuldig ik mezelf. Ik pak mijn tas en zonder wat te zeggen loop ik weg. 

Eenmaal ik de klas had ik mijn strafwerk maar ingeleverd wat ik gister nog vlug had gemaakt. Marcel zit helemaal voor in de klas. Af en toe steekt hij zijn vinger op, en altijd geeft hij het goede antwoord, echt het tegenover gestelde van Harry. "Wat kijk je nou steeds naar die nerd?" Sist Harry boos. "Laat mij" kaats ik terug. Hij grijnst. "Hij is echt serieus niks, geloof me nou, doe er maar geen moeite voor" ik kijk naar mijn boeken die opengeslagen voor mijn neus liggen. Ik luister naar de saaie uitleg waar ik echt geen bal van snap. Ik bewonder Marcel nog steeds, ik weet niet waarom, maar hij is zo het tegenover gestelde van Harry. 

"Mag ik bij jullie komen zitten?" Marcel kijkt ons allen onzeker aan, het is nu pauze. Zonder een antwoord af te wachten van de jongens trek ik de lege stoel langs me naar achteren. "Kom zitten" hij glimlacht. "Dankje Kim. Kim was het toch?" Ik knik. De jongens kijken me allemaal met open mond aan. "Oh Harry, ik woon vanaf nu ook weer thuis, we moeten onze kamer weer delen" ik zie dat Harry zijn kaken op elkaar drukt op niet te gaan schreeuwen. Ik pak zijn hand en geef er een knijpje in. Hij kijkt me aan met zijn groene ogen. Ik druk een kus op zijn wang. "Het komt goed liefje" fluister ik in zijn oor. Hij probeert te lachen, maar het lukt hem niet. "Ik denk dat we maar eens moeten gaan" Louis seint naar de andere jongens. Ze staan allemaal op, behalve Harry en Marcel. Stil lopen ze weg. Hier zit ik dan, tussen een tweeling in, die elkaar de koppen wel in kunnen slaan, en ik weet nog niet eens waarom?! "Ik wil mijn kamer helemaal niet met jou delen, deel hem dan met Gemma!" Ik pak Harry's hand en wrijf over zijn handpalm. "Sorry, dat is een meisje, wij zijn nou eenmaal broers, respecteer me zoals ik ben" ik kijk ze vragend aan. "Mag ik alsjeblieft iets meer uitleg, ik snap er niks meer van" Harry zucht. "Marcel is mijn tweelingbroer zoals je al wist, hij weet altijd alles beter, hij was het liefje van mijn moeder, en ik kreeg er een hekel aan. Uiteindelijk ging hij in een studentenhuis wonen, zodat hij daar mensen op zijn niveau kon ontmoeten." Ik knik begrijpelijk. "Ik en Marcel hebben niet zo'n heel goed contact vanwege dat hij zo nerdy is, en ik meer een badboy" Marcel wrijft een keer door zijn ogen. "Harry, ik heb je nooit wat in de weg gelegd, haat je me dan alleen omdat ik een nerd ben?" Zijn vingers glijden langs de kraag van zijn blouse. "Nee omdat je denkt dat je altijd beter bent!" Marcel krijgt tranen in zijn ogen. "Jij hebt met een meisje in bed gelegen terwijl ik bij je op de kamer lag, alsof dat niet vernederend is" zegt Marcel zacht. Wow, wacht, wat zei Marcel? 'Jij hebt met een meisje in bed gelegen terwijl ik bij je op de kamer lag' ik voel een lichte steek van onzekerheid mijn lichaam overnemen. "Dat meen je niet" piep ik. Marcel knikt. Ik pak mijn tas en loop voor de tweede keer weg. Ik kijk nog een keer om. Harry pakt ook zijn tas en hij komt achter me aan gerend. Hij pakt mijn pols. "Laten we het nou niet verpesten door wat hij zegt" fluistert Harry. "Je moet hem niet geloven" ik schud mijn hoofd. "Ik geloof hem juist wel Harry," hij gromt een keer. Ruw trekt hij me mee, niet wetend waar naar toe. Ik sluit even mijn ogen en ik hoor een knal. Ik open mijn ogen en meteen zie ik het. We zijn in een opbergruimte. Hij drukt me tegen de muur aan. Zijn onderlichaam tegen de mijne. Waarna hij zachtjes tegen me aan begint te schuren. Voorzichtig drukt hij een paar kusjes in mijn nek en achter mijn oorlel. "Stop Har-" meteen voel ik zijn zachte roze lippen op de mijne. Ik duw het van me af. Harry hijgt een beetje. "Luister naar me" hij drukt zijn onderlichaam weer vol tegen de mijne aan. Hij drukt zijn hand hardhandig op mijn mond. "Marcel is nerd, ik haat het, dus jij ook, hoor je me" zijn zachte stem veranderd in een stem die mijn oren pijn doet. Ik kijk hem eigenwijs aan. Alsof ik naar hem ga luisteren. "En als je niet luistert heb je een probleem" hij schuurt weer even tegen me aan. "Forget it Styles" sis ik terug. Hij plant zijn lippen in mijn nek en zuigt ruw. Ik voel tranen in mijn ogen komen. Een moment, een persoon, een woord en alles veranderd...

~

Oke, nu heb ik even een flip momentje! @LisaaStypashorlikson leest mijn boek! Meid, dat betekend veel, jij bent een godin in boeken schrijven! Echt bedankt voor het reageren! En de andere wil ik ook bedanken! Jullie zijn geweldig! 

Lots of Love,

Kim