Bad Boy. Good Lips. Harry Styles (FanFiction)

Hoofdstuk 51 Stars and Cuddling!

Special for ladies! Omdat vooral jullie niet konden wachten, en ik zelf ook niet! Hebben jullie mijn nieuwe boek al gelezen! Laat weten wat je ervan vind :). Nu ga ik beginnen aan het hoofdstuk, mijn gebebbel is saai! So, Enjoy!

<3

Ik en Harry lopen een klein trapje op. Wat ik nog nooit heb gezien, en het trapje is zo cute! Zo lief en klein, alsof erachter iets verborgen zit. Harry sluit zijn handen voor mijn ogen. "Je mag niet kijken, tenminste, niet voordat ik het zeg!" Grinnikt hij. Ik voel wind. Zachte windvlagen, die door mijn haren glijden. Harry haalt zijn handen weg, waardoor ik meteen glimlach. Het is zo prachtig! "Harry, dit is mooi, echt geweldig." Ik geef hem een knuffel. Een donkere hemel, en overal sterren. Kaarsjes overal, een matras in het midden en kussens met dekentjes erop. We zijn op het dak van zijn huis, en het is geweldig. Ik druk een kus op zijn wang. Mijn teken van respect, respect voor wat hij allemaal voor me doet. Hij heeft mijn eerste keer hij geweldig laten voelen, en elke keer, als het tegenzat, was hij er voor me. Ik weet gewoon niet hoe ik hem moet bedanken, bedanken voor alles. "Liefje, waar denk je aan?" Harry's warme vingers strijken over mijn wang. "Aan alles, aan ons." Ik geef hem een glimlach."Positief, of negatief?" Ik geef hem een duwtje. "Positief, ik weet niet hoe ik je ooit kan bedanken, voor alles!" Ik druk mijn neusje in zijn nekholte. "Je bedankt me elke dag, je bent bij me, je maakt me vrolijk, je laat me glimlachen, je bent mijn meisje, en daar ben ik trots op." Hij leid me naar het matrasje. We gaan samen liggen. De dekentjes maken ons warm. Ik kruip dicht tegen Harry aan en hij slaat zijn armen strak om me heen. "Weet je Harry..." Ik slik. Hij drukt een kus op mijn voorhoofd. "Sinds mijn verleden, ik dacht dat ik nooit meer iemand zou tegenkomen, die zo lief voor me zou zijn." Fluister ik zachtjes. Ik speel met zijn krulletjes. "Ik had nooit gedacht, dat mijn eerste keer zo fijn zou zijn, met al mijn bange gedachtes, ik had nooit verwacht dat ik zo'n lief vriendje zou krijgen!" Ik slik mijn tranen weg, want ik heb allang niet meer gehuild. Toch branden ze achter mijn ogen. Waarom huil ik niet een keer gewoon?

Harry kijkt me even aan. Hij veegt mijn tranen weg die zijn gaan lopen over mijn wangen. Hij slaat zijn armen strakker om me heen. "Ik had nooit verwacht dat ik zo zou veranderen, in alles, je hebt me een andere Harry gemaakt, je laat me weer Harold voelen, net als vroeger, en daar ben ik blij mee!" Hij drukt een lief kusje op mijn lippen. "Heb je dit zelf gedaan?" Hij begint te blozen. "Nou, ik had aan Gemma gevraagd of ze dit wou doen, voor als we thuis kwamen dat ik een verassing zou hebben! Ik heb het zelf verzonnen!" Grinnikt hij. Harry wijst naar een ster. "Die ster, die zie ik elke avond, alsof ze ons beschermen, in alles." Glimlacht Harry. Zijn witte tanden worden blootgesteld. "Geloof jij er ook in?" Vraagt Harry voorzichtig. "Ja, sterren zijn mooi, ze betekenen iets." Harry drukt zijn lippen op de mijne. Zijn tong sliert tussen mijn lippen door. Zijn handen grijpen gretig naar de onderkant van mijn trui.

"H-Harry" kreun ik als zijn lippen zich vastzuigen in mijn nek. Harry schuurt zachtjes tegen me aan, waardoor ik zijn boner weer voel groeien. "N-Niet doen," fluister ik zachtjes. Hij laat mijn huid los. "What's wrong?" Fluistert hij met een lieve glimlach. "Ik wil even genieten, zonder al die dingen." Glimlach ik. Ik wil gewoon kunnen luisteren naar de wind, en Harry's adem op mijn huid voelen. Hij laat zich langs me neervallen en glimlacht. Hij slaat zijn armen weer om me heen. Hij is stil, net alsof hij mijn gedachten kan lezen.

"Liefje?" Ik schrik wakker. "Sorry." Verontschuldig ik mezelf. Hij glimlacht. "Ik streelde je rugje, en toen viel je meteen in slaap, je bent echt schattig." Ik bloos, wow, ik bloos een keertje. Ik wrijf voorzichtig door mijn ogen. Harry staat zelf op, en daarna tilt hij mij op. Als een bruidsmeisje tilt hij me voorzichtig op. Lachend lopen we het kleine trapje af. Harry legt me voorzichtig op bed. Ik nestel mezelf in de dekens en Harry laat een klein grinnikje. Hij doet zijn kleren uit en glimlacht. Marcel ligt er niet meer, zijn spullen zijn weg. Waarschijnlijk is hij bij Jason. Ik snap niet wat Marcel zichzelf aandoet, maar ook weer wel. Als hij weg gaat, dan wordt Jason waarschijnlijk erg boos, en dan wordt Marcel ook opgepakt. "Liefje, je bent steeds in gedachten, wat is er?" Harry komt er in zijn boxer langs liggen. Ik druk kusjes op zijn borstkas. Harry lacht. "Waarom zeg je dat altijd?" Mijn vingers glijden over zijn tepels. Ineens begint Harry met te kietelen waardoor ik begin te spartelen. "H-Harry, s-stop!" Hij stopt. "Ik vroeg het omdat, ik je zie denken, je oogjes staren naar het plafond, en dan weet ik gewoon dat je denkt." Glimlacht hij. "Ik denk veel, soms word ik er zelf gek van." Harry drukt een kus op mijn voorhoofd. "Waar denk je dan aan?" Ik grinnik. "Aan jou, aan ons, aan mijn leven, aan mijn toekomst." Ik prik met mijn vinger in zijn kuiltje. "Ahw, denk je aan ons?" Ik knik blozend. "Ik denk ook aan ons, aan onze toekomst, ondanks zijn we jong." Ik kus zijn lippen. "Het is goed," glimlach ik. "Goodnight baby." Fluister ik en ik kus hem nog een keer.