Kim Point of View
Ik schrik wakker van mijn wekker. Ik zet hem uit. Weer een nieuwe dag in Holmes Chapel. Marcel is gisteren weg gegaan, hij wilde verder niet verstrikt raken in de problemen. Ik ben weer een beetje opgeknapt. Ik doe vlug mijn kleren aan en makeup op. Mijn moeder en zusje liggen nog te slapen, maar daar heb ik verder geen problemen mee, 's ochtends voor jezelf hebben is ook fijn. Ik smeer vlug mijn brood en zap nog wat over de tv kanalen. Marcel zou me vandaag niet opkomen halen, en gelijk heeft hij. Marcel moet oppassen, en dat weet ik zelf ook wel. Marcel is een lieve jongen, en zeker niet te vergelijken met Harry, en ik wil hem die problemen niet aandoen. Ik zucht en stop alles in mijn tas. Hopelijk valt er vandaag nog wat te lachen op school. Ik zet mijn tas op mijn fiets en stop mijn oortjes in mijn oren. Dat ben ik inmiddels gewend, ik fietste elke dag alleen naar school en terug, en nu had ik Harry en Marcel... Ik zet de muziek extra hard en begin te trappen. Ik adem een keer diep in. Dat is wat ik nodig had, even frisse lucht. Misschien moet ik straks maar eens gaan wandelen, even alleen. Ik trap goed door en zo kom ik bij school aan. Ik zet mijn fiets op slot. Ik scan met mijn ogen het schoolterrein. Louis en Liam zijn druk in gesprek samen. "Hi guys" zucht "Kim! Je bent er weer! Heb je het huiswerk van gisteren gemaakt wat ze hadden opgegeven?" Ik schud mijn hoofd. "Niemand, fijn!" Zucht ik. "Ik maak maar een grapje babe, we hebben geen huiswerk opgekregen" Ik zucht opgelucht. Louis' ogen glijden over mijn lichaam. Ik zie er vandaag niet echt 'modieus' uit, maar het boeit me ook even niks. "Sorry, ik weet het, vreselijke kleding" grap ik. "Kraak jij jezelf altijd zo af?" Liam's stem klinkt hard, maar hij praat juist heel zacht. Ik knik lichtjes mijn hoofd. "Dat moet je niet doen, je ziet er wel goed uit!" Louis seint naar Liam. Ik kijk ze even raar aan maar meteen herstellen ze zich. "Dus... Je hebt ruzie met Harry?" Ik knik alweer. Hallo Kim, je hebt ook nog een mond gekregen. "Uh ja" is het enigste wat ik eruit krijg. "Hoe komt het?" Voordat ik antwoord kan geven komen Harry, Marcel, Niall en Zayn zich bij ons kleine groepje mengen. Van de ene kant voel ik me opgelucht. Ik en Marcel weten alleen hoe Harry is, dus als ik het tegen Louis zou vertellen, zou hij me toch niet geloven. "Hi" zegt Harry vrolijk. Ik kijk hem nog niet eens aan. Hij heeft me gisteren flauw laten vallen, door zijn geduw tegen mijn buik en onderbuik is er iets niet helemaal goed gegaan. Ik pak mijn tas op en loop naar binnen. Ik voel de ogen weer in mijn rug branden.
"Dus jongens en meisjes, wie weet hoe deze formule in elkaar zit?" Ik zucht en laat mijn hoofd rusten op mijn armen. Harry zit langs me, en ik wil hem niet aankijken. Ik voel een warme hand door mijn haar gaan. Ik sla de hand weg, waarschijnlijk Harry die me weer probeert te imponeren. "Kim let je even op" mevrouw Destiny kijkt me vriendelijk aan en ik knik. Toch heb ik wel geluk met een lieve mentor. Ik kijk even naar Harry die in zijn schrift aan het tekenen is. Hij kijkt op en onze ogen weerkaatsen elkaar. Zijn schitterende groene ogen met heel licht blauw ertussendoor. Zijn mond gaat een stukje open en hij glimlacht. Ik kijk vlug weg, anders ga ik ook nog glimlachen. Toch draai ik mijn hoofd weer om en kijk hem weer aan. Hij glimlacht nog steeds. Zijn bruine krullen zijn nog steeds zo mooi. Ik houd mijn lippen stijf op elkaar gedrukt. Niet gaan glimlachen Kim! No way, die jongen hoort te boeten voor wat hij heeft gedaan. Ik draai mijn hoofd weer weg en ik krabbel wat in mijn schrift wat niet leesbaar is, maar wel leesbaar genoeg is voor mezelf. Ik ga meteen vanuit school naar het dichtstbijzijnde bos, ik wil hier even weg, ik moet alles op een rijtje zetten.
De laatste bel is gegaan en ik loop snel naar mijn kluisje. Ik rits mijn jas hoog dicht en zet mijn beanie op. "Kim!" Ik hoor de lieve stem van Niall. Ik draai me om. "Waar ga je heen?" Zijn ogen kijken me bezorgd aan. "Oh gewoon naar huis" hij glimlacht. "Dan is het goed" ik kijk hem verbaasd aan. "Niall, waar denk jij nu aan, ik zie je denken!" Lach ik. "Nou gewoon, je doet nogal raar" ik glimlach. "Dat is niks, echt waar" hij knikt en ik loop meteen weer verder. Hopend dat er niemand achter me aan komt. Ik stap op mijn fiets. Ik fiets zo snel als ik kan naar het bos net achteraan Holmes Chapel. Toch heb ik het gevoel dat ik gevolgd word. Ik weet nu helemaal hoe Holmes Chapel in elkaar zit, en waar alles is. In de verte zie ik het bos al dichterbij komen. Ik glimlach. Ik gooi mijn fiets op de grond. Ik pak mijn tas en loop door het bos heen. Ik schaaf langs een uitstekende tak. Ik grijp naar mijn wang en het bloed verspreid zich over mijn hand. Een warme traan glijd er over mijn wang. Ik hoor voetstappen achter me, maar ik durf niet om te kijken. Ik ren zo hard mogelijk. Ik gooi mijn tas neer en ga tegen een boom aanzitten. Ik voel 2 armen om me heen en ik slaak een harde gil. Iemand komt langs me zitten. Een blondharige jongen met blauwe ogen kijkt me aan. "Niall?" Er glijden nog meer tranen over mijn wangen. Hij slaat zijn armen om me heen. Hij fluistert wat. "Niall, wat doe je hier?" Zijn oogjes kijken bezorgd. "Ik wist wat je ging doen, wat doe je allemaal?" De onderkant van zijn mauw glijd langs mijn wang. "I-ik weet het niet" Huil ik in zijn shirt. Ik voel zijn warme lippen op mijn voorhoofd. "I-ik kan h-het je nog n-niet eens v-vertellen..."
-
Hii babes! Prettige kerstdagen! Jullie hebben zeker veel 1D stuff gekregen? Ik dacht, waarom update ik niet, morgen ga ik pas echt kerstvieren :P
Lots of love x
JE LEEST
Bad Boy. Good Lips. Harry Styles (FanFiction)
Fanfic"I was addicted to his bad boy feeling, and I could not get enough of his perfect lips." *EDITING*
