Chapter 38 Masquerade Ball

1.5K 105 13
                                    

Woohoo! Een nieuw stukje :). Ik had gewoon fucking 90 reads en kei veel stemmen! Ik wil jullie zo bedanken! Jullie zijn zo geweldig, en ik heb er zo'n zin in om nu weer te schrijven! Deze keer is hij wat specialer. Enjoy!

<3 x

Ik strijk langs de stof van mijn jurk. Ik bekijk mezelf nog een keer in de spiegel. Een mooie egale kleur huid, mooie smokey eyes, en een mooie laag mascara. Mooie oorbelletjes en een mini ketting. Ik snuif een keer. De geur van een lekkere parfum vult mijn neus. Dit is de avond, de avond van het gemaskerd bal. Ik pak mijn mini tasje die ik in mijn hand kan houden, en mijn masker natuurlijk. Ik doe vlug mijn lichte glitterpumps aan. Mijn jurk is rozig wit, met steentjes, en strapless. Mijn haar is opgestoken, hoog op mijn hoofd, en een paar plukjes hangen los langs mijn gezicht. Ik zeg het niet vaak, maar het is geweldig. "Liefje, wat zie je er geweldig uit!" Roept mijn moeder als ik in de kamer sta. Voorzichtig trekt ze me in een omhelzing. Deze avond voelt anders, veel specialer. "Dankje mam." Ik ga voor de grote spiegel staan. "Je bent een echte vrouw, als ik je zo zie, zo ben je altijd al voor me geweest." Glimlacht ze. Ik glimlach terug en ik zet mijn masker op. "Kun je me brengen?" Ze knikt en ze doet haar jas aan. Ik had een ander jasje als anders op mijn arm liggen, zodat niemand me zou herkennen. Precies om 12 uur mogen de maskers af. Zenuwen borellen in me op. Samen stappen we in de auto. "Je bent net een prinses, eigenlijk had ik een foto moeten maken." "Mam! Doe normaal!" Giechel ik. Ze start de auto en stil rijden we naar mijn school. "Hoe laat moet ik je komen halen?" Ik schud mijn hoofd en pak haar hand. "Harry en ik gaan samen naar huis, ik slaap met hem thuis oké?" Ze glimlacht. "Je bent echt gelukkig, sinds tijden." Ik glimlach. Ik glimlach als we voor de school zijn. Iedereen heeft een masker op, dus je herkend niemand. "Veel plezier schat, ik zie je." Ik druk een kus op haar wang. "Dankje mam, ik doe voorzichtig." Zeg ik op haar gerust te stellen. Ik gooi de deur dicht en ik steek mijn duim op. Voorzichtig loop ik naar de ingang. Mijn benen zijn geschoren, en dat voel je. Ik groet een man die bij de deur staat. Heel de school is versierd, je herkent niks meer. Ik kijk rond. Overal staan jongens en meisjes, in pakken en jurken. Ik loop een beetje rond. De muziek is erg hard, wat me het gevoel geeft dat ik moet dansen. Ik bestel een Cola Light in de kantine. Misschien kan ik Harry herkennen aan zijn krullen. Mijn ogen scannen over de menigte, maar ik zie geen krullenbol. Ik loop tussen de menigte door totdat ik een hand op mijn schouder voel. Ik draai me om en glimlach. We staan even stil tegenover elkaar. "Hey." Ik glimlach. "Hey." Zeg ik terug niet wetend wie hij is. "Je ziet er mooi uit." Ik trek een wenkbrauw op, zonder dat hij het kan zien. "Dankje." Glimlach ik. Het voelt zo alleen, zonder de kletsende jongens, zonder Harry. "Wat is je naam?" Ik zie zijn bruine ogen door het masker. Ik grinnik. "Dat ga ik niet zeggen, dan verraad ik mezelf." Hij lacht. "Dat is slim van je, weet je hoe laat het is?" Ik schud mijn hoofd. "Tijd om mij te zoenen." Zijn hoofd komt dichterbij maar ik duw hem van me af. "Sorry, ik heb al een vriendje." Ik vraag me af waarom ik 'sorry' zeg. "Sorry, dat wist ik niet, het spijt me." Verontschuldigd hij zichzelf. "Geeft niks, ik ga weer, misschien spreek ik je nog." En met die woorden verlaat ik de jongen.

Na wat rond gelopen te hebben ga ik op een stoel zitten. Ik had nog veel aanspraak van jongens, maar ik heb ze afgewezen. Als ik een blonde jongen langs me zie komen zitten begin ik te glimlachen. "Hey." Probeer ik een gesprek aan te gaan. Hij draait zich om en ik kijk in blauwe ogen. "Niall?" Hij begint te glimlachen. "Kim?" Ik knik. "Wauw! Je bent prachtig, ik had je helemaal niet herkend!" Hij trekt me in een knuffel. "Zit je heel de avond al alleen?" Ik schud mijn hoofd. "Ik heb wat gelopen, met wat meisjes gekletst. Maar het allerergste, ik kan Harry nergens vinden!" Hij grinnikt. "Weet je, ik denk dat het lot het zo bepaald." Ik kijk hem raar aan. Waarom doe ik dit nou? Hij kan het niet zien. "Om 12 uur mogen de maskers af, en het lot houd jullie uit elkaar tot 12 uur." Ik glimlach. "Nou je het zo zegt, misschien heb je wel gelijk!" Hij geeft me een schouderklopje. "Ik ga weer even rondlopen, er staan nu schuifelnummers op, een mooi meisje eruit pikken kan altijd wel." Grinnikt hij en meteen is hij weg. Nu hij het zo zegt, iedereen staat knuffelend met elkaar op de dansvloer. Ik zou ook wel willen dansen, maar dan heb ik het gevoel dat ik Harry bedrieg. "Je dacht dat ik echt ging?! Kom Princess, laten wij samen dansen!" Niall komt achter een paal vandaan. Ik voel me gevleid bij zijn woorden. Ik sla mijn armen om zijn nek. Het is fijn, om dit zo bij vrienden te kunnen doen. Hij legt zijn handen op mijn heupen. Ik snuif zijn geur op. Een lekkere aftershave geur! Zijn handen glijden van mijn heupen naar mijn rug en zachtjes strelen zijn handen.

"Het is 1 minuut voor 12!" Gil ik in Niall's oor. Ik kijk over de menigte heen. Ik moet Harry vinden! Ik wil bij hem zijn als het 12 uur word. Als er een bruinkrullige jongen in de verte staat te praten ren ik er samen met Niall heen. Ik kijk naar zijn lippen en krullen. Ja ik weet het zeker. Dit moet Harry zijn. Ik kijk naar zijn handen, en nu is alles duidelijk. Glimlachend kijk ik hem aan. "Harry?" Vraag ik zacht. Zijn ogen helderen op in het licht. "Kim?" Ik geef geen antwoord. "5, 4..." Word er afgeteld. Mijn vingers glijden naar het lint wat om mijn hoofd gespannen zit zodat het masker niet zo afvallen. "3, 2..." Tel ik zacht mee af. Mijn vingers glijden naar het strikje. "1..." Harry doet hetzelfde en de mensen eromheen doen hetzelfde. Iedereen gooit het masker de lucht in. Ik hoor knallen van de confetti. Onze maskers glijden af en glimlachend kijk ik naar de jongen die voor me staat. Stil staan we tegenover elkaar. Hij doet een stap dichterbij. "Wow, dit is geweldig, dit is prachtig." Zijn kuiltjes komen tevoorschijn. De kleine gekrulde plukjes die langs mijn gezicht handen, bengelen. Harry pakt een plukje vast en draait het om zijn vinger. "Je jurk, je haar, je makeup. Je bent zo mooi." Hij leunt zijn voorhoofd tegen de mijne aan. Zijn vingers glijden naar mijn nek. "Harry, ik zocht je de hele avond, ik heb je gemist." Hij drukt zijn tedere lippen zacht op de mijne. Zijn tong glijd over mijn onderlip. Ik glimlach terwijl onze tongen elkaar bezighouden. Deze avond kan niet meer stuk!

I hope u enjoy it! Laat weten wat je ervan vond :) x.


Bad Boy. Good Lips. Harry Styles (FanFiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu