Sex Demon Incubus (FALLEN ANGEL #1)

CHAPTER FORTY SEVEN - Kids

6 years later

The wedding song started to play as I march slowly. I can't even control not to smile.

Lahat ng taong madadaanan ko nakangiti at masayang masaya.

Hindi ko akalain na totoong mangyayari ito. Akala ko laro laro lang pero hindi. Seryoso pala siya.

"You're too happy" Damon said when I reached the aisle. Siniko ko siya saka kami nag hiwalay ng landas.

Naupo siya sa kabila ako naman sa right side kasama ang ibang bridesmaids.

Napatingin kaming lahat sa entrance door nag mag umpisang maglakad don ang napaka ganda kong bestfriend.

Para siyang anghel ngayon dahil sa suot niyang long wedding gown. Naka belo din siya. At kitang kita ko mula rito ang galak at luha sa kanyang mukha.

Ang drama talaga! Mahina akong natawa saka nakipag yakapan sakanya ng tumigil siya sa hilera namin.

"I'm so happy for the both of you" Bulong ko sakanya.

"Sabihin mo sakin pag nangbabae yang pinsan ko ako mismo magpapa salvage diyan" Dagdag ko kaya sabay kaming natawa at nag umpisa na ulit siyang umabante.

I never thought na mag titino ang pinsan kong si Ron. Parang noon lang halos araw araw ibang babae ang nakikita kong kaakbay niya.

Nag punas ako ng luha ng ipronounce ng pari na kasal na ang dalawa. Nag palakpakan kami when they sealed their vows with a kiss.

Sa limang taon na nag daan hindi ko alam kung bakit di na ako nag tangka pang humanap ng boyfriend o asawa.

Masaya na ako sa mga anak ko. Although hindi namin alam kung sino talaga ang ama nila. Pero kahit ganon hindi ako nag kulang.

Lahat ng atensyon ko sakanila ko binubuhos kahit pa nag trabaho ako as a designer.

"Mommy when are we going to Paris to visit lola?" My little boy asked me as soon as we reach the hotel for the reception. Hawak hawak ko ang kanyang maliit na kamay.

Alam ko sa murang edad palang ng anak ko napaka gwapo na nito pag laki. Hindi ko alam pero siguro grey ang kulay ng mata ng tatay niya dahil namana niya iyon. Hindi naman kasi ganon ang akin.

Kasalukuyan siyang nakasuot ng puti na polo at itim na coat na may bow din. Napangiti ako.

"Why baby? You miss your lola?" Tanong ko bago naupo.

"Yes mommy. We miss lolay so much" Segunda naman ng kakambal niya.

Ang anak kong babae ang kumuha saakin. Ultimo mapupungay nitong mata ang manipis at mapula nitong labi ay akin na akin.

"Alright. But let mommy finish some projects tomorrow first then we will go to grandma on Saturday. Is that okay?" I assured them. My Elizabeth giggled but Sebastian just shrugged his shoulder and gave me a loop sided smile.

Napailing ako at napangiti.

Pinanganak ko ang kambal noong August 3, 2011. At ngayong lumalaki na sila unti unti kong nakikita ang kaibahan ng ugali ng dalawa.

Elizabeth my daughter is such a jolly and sweet. But Sebastian is too moody. Although sweet naman siya pag dating sa kambal niya at pati sakin. Pero pag ibang tao kahit manisay ka sa harapan niya iignorahin ka lang.

"What's with the smile young boy?" Tanong ko bago pisilin ang kanyang matangos na ilong.

"Mom!" He snorted. Humalakhak kami ni Eliz ng makita ang iritadong mukha nito.