Chapter 38: Why??

155 4 0
                                    

Khera Mitzy Candice P. O. V


    Unti-unti akong na alimpungatan, unti-unting nagigising ang diwa ko. Sinubukan kong imulat ang mga mata ko, pero di ko sya tuluyang maimulat dahil sa kadahilanang may nakaharang na tela sa mga mata ko. Pero alam na alam kong nasa isang kwarto lang ako ngayon. Nakatali ang mga kamay at paa ko. At nakaupo ako sa isang upuan na alam kong gawa sa kahoy. Nakatali ang katawan ko rito. At dahil nga nakatali ako at lahat na, ay pinili ko lang na makiramdam sa paligid. Ilang minuto akong nakikiramdam hanggang sa may marinig akong mga yapag, at mga ingay na papalapit sa kinaroroonan ko. Hanggang sa narinig ko ngang bukas ang pintuan ng silid kung nasaan ako. Tinalasan ko talaga ang pandinig ko. Narinig ko ng malinaw ang ingay ng yapag na gawa ng sandal heels. Kaya alam kong babae ang papalapit sakin. Men won't wear sandals with high heels, right? Well, unless that guy is gay. But no, I know and I can feel it. This person walking towards me is a girl.

       " Well, well, well. Look at that. You are like a poor rabbit caught by a hunter. It's a pity to look at you. "

Patuloy na humahalakhak ang babae, habang mariin akong hinawakan sa magkabilang pisngi ko.

        " You there! Remove the cover from her eyes. Faster! Tss, a bunch of idiots. "

Narinig kong may humakbang ulit papalapit sakin na mabigat na yabag. Saka dahan dahang tinatanggal ang tela na nakatabon sa mga mata ko. Ramdam ko ang pag iingat nito habang tinatanggal nya ang tela na nakatali. At nong tuluyan na talaga tong matanggal ay minulat ko agad ang mga mata ko kahit na nanlalabo pa to. Unti-unti namang lumilinaw ang pangingin ko. Una kong nakita ang liwanag ng buong silid. Saka ko sinulyapan isa isa ang mga tao na nasa paligid ko. May limamg lalake na puro naka itim ang suot at may takip na full face mask na kulay itim ang mukha. Yung dalawang lalake ay nasa magkabilang gilid ko lang na nakabantay. Habang yung tatlo pa ay nasa likuran ng babaeng naka smirk sa harapan ko. May half mask din syang suot. Yung mga mata nya lang ang natatabunan ng mask, habang ang sa bandang labi nya ay wala. Kaya kitang kita ang nakabalandarang pag ngisi nya na halata mo talagang nang iinis. I just looked straight at him. You won't even see any reaction other than my bored face. Bored ko lang naman na tinitignan at pinagtyatyagaang hintayin ang kung ano mang walang kwenta nya pang gagawin. Nag lakad muna sya ng pabalik balik sa harapan ko, at nong mukhang nawalan na ata sya ng gana kakalakad nya? Ay huminto sya sa harapan ko at saka ma arteng tinanggal ang mask nya at saka ito tinapon na sya namang deretsahang nag landing sa mukha nong lalakeng nasa likuran nya. Ako tuloy yung na aawa kay kuya. Medyo malakas din yung pagkakasapak nong mask sa mukha nya ahh. Di yun biro.

         " Hey! Stop looking at him. Sakin ka mismo tumingin gaga! "

Seryoso ba sya? 😑 kaya ayun at inilipat ko nalang ang tingin ko sa kanya. She seemed satisfied that I listened to what she said. She then smiled with success. Nagtaas kilay naman syang tumingin sakin at namewang pa kamo. But still, I am staring at her blankly bored.

      " What? Surprised, are you? Oh, I know you would. Well sorry to s-----"

I immediately raised my palm to indicate to her that she should stop talking and not continue whatever she had to say. Kaya napatigil nga sya sa pag dada nya.

       " Sorry to cut your imagination. But, there's nothing to be surprised by seeing you here, anyway. "

Mukha naman syang nainis sa sinabi ko. Kaya mag sasalita na naman sana sya pero di na nya nagawa dahil naunahan ko na.

 

      " Nonsense! "

       " No one will be surprised if someone ever sees you here. Knowing how awful your soul is? I wouldn't be surprised if they'll treat you like a laughing stock instead. "

Yakuza RoyaltiesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon