Kayıp (TAMAMLANDI)

22. Kısım

"Hep senin yüzünden tüm bunlar! Sen olmasan burayı bulamazlardı."

"Ha yani tüm suç bende? Kıytırık bir yerde saklanan sizlersiniz ama bizi bulmalarının suçlusu benim?"

Bu Selin iyice sinirimi bozmaya başlıyordu.

"Kes de buradan nasıl çıkcaz onu söyle bana." diye sertçe çıkıştı bana.

"Allah allah, ben mi yapıcam her şeyi?"

Pencereden dışarı baktığımda bir tane siyah araba görmüştüm. Dışarıdan da dört tane silah sesi gelmişti. Apartman dairesinin kapısından dışarı baktığımda aşağıda kanlar içinde duran bir ceset vardı.

Güzel. Çok güzel.

"Yangın merdivenlerinden kaçsak?"

"Olmaz. Orada kesin bir adam vardır." dedi Selin.

"Bu bina kaç katlı?"

"Beş" dedi Selin.

"Biz kaçıncı kattayız?"

"Beş."

Düşünmeye başladım. Bi arabadan en fazla dört tane adam inmiş olabilirdi. Her adam bir katı kontrol etse her türlü beşinci kata gelmeleri için bir adamın bir katı bitirmiş olması gerekiyor. Bu da zamanım olduğu anlamına geliyor.

Evi dolaşmaya başladım. Küçük bir mutfağa girdiğimde içiride bir yangın tüpü olduğunu gördüm. Diğer bir odaya girdiğimde kalın ve uzun bir ip gördüm. Mutfakta gördüğüm yangın tüpünü düşündüm. Aklımda mekanizmayı kurmaya başladım. Eğer adamlar bu odada olduğumuzu düşünürlerse...

"Selin!" diye bağırdım. Selinin sesi diğer odadan geldi.

"Efendim?"

"Mutfakta ki yangın tüpünü getirsene." dedim.

Selin yangın tüpünü getirdiğinde ipin bir ucunu tüpün kapağına bağladım. Diğer ucunu da odanın kapısına bağladım, tüpü de bir sandalyenin üstüne agzı kapıya bakar şekilde koydum. Böylece kapı kapandığında yangın tüpü açılcak ve içeri gaz salıcaktı.

"Başka bir ip daha lazım" dedim.
Selin düşünmeye başladı.

"Bekle beni" dedi.

Bir kaç dakika sonra başka bir ip daha getirdi, bu ipi de kapının dışına bağladım.

"Araba kullanabilir misin?" diye sordum Selin'e.
Selin bana şaşkın bir bakış attı.

"Sayılır, neden?"

"Benimle gel." dedim.

Daireden dışarı çıkıp yangın merdivenlerine doğru yöneldim. Selin'in dediği gibi orda da bir adam bekliyordu, tam şansımıza bu katta duruyordu.

Cebimden evden aldığım çay kaşığını çıkardım.

Nişan alıp kaşığı adamın durduğu diğer yöne attım, adam kaşığın düştüğü yere bakıp oraya doğrı gitti.

Sessizce "Sen git arabayı hazırla, bende geliyorum." dedim Selin'e.

Selin gizlice merdivenlerden inmeye başlayınca eve geri döndüm, tuzağımı kurduğum odaya girip beklemeye başladım.

En sonunda evin kapısının kırıldığını duydum. Tuzaklı odanın hemen yanında ki odaya yerleşip beklemeye başladım. Adamlar her beklediğim saniye kalbim daha hızlı atmaya başladı. İçimde ki adrenalin beni daha da sabırsızlandırıyordu.

Cebimden bir tane daha çay kaşığı çıkarıp tuzaklı odaya attım, adamlar kaşığın çıkardığı sesı duyunca buraya gelmeye başladılar.

Adamlar tuzaklı odaya girdiklerinde kapıyı arkalarından kapatıp iple kapıyı sıkıca kitledim.

İçerinden adamların cığlıkları geliyordu. Tam evin kapısına doğru gidiyordum ki salonda başka bir adam gördüm.

Demek ki hepsi odaya girmemişti.

Adam beni görür görmez silahını çıkarıp bana doğrulttu. Olduğum yerde donakaldım. Dikkatlıce adamı süzdüm.

Adamın gözlerinin içine baktım, sonra ellerimi havaya kaldırıp odanının içinde yavaşça hareket etmeye başladım.

Tam o sırada odanın pencereleri patladı.

Nasıl oldu bilmiyorum ama patlama sırasında adama doğru hızlıca koşup onu duvara ittim, yüzüne sert bir yumruk attım ve adam yere yığıldı.

Evden çıkıp hızlıca merdivenleri indim. Apatmandan çıkınca Selin'in arabanın içinde beni beklediğini gördüm. Arabanın içine bindiğimde Selin yine o alaycı tavrıyla;

"Başaramayacağına o kadar çok emindim ki." dedi.

Selin'e sahte bi gülüş attım, ve oradan hızlıca uzaklaştık.