Kabanata 39

114 2 0
                                    

Wala pa sina Kara nang dumating ako sa school.

I decided to go to a nearby coffee shop to spend my time. I don't want to wait outside our campus gate, that would be boring.

Pumasok ako at naupo sa tabi nang salamin. I ordered one frappe and settled doing one of my projects.

Binuksan ko ang laptop ko at itinuloy na ang naudlot kong gawain kagabi.

School projects really sucks. Daig ko pa ang nagtatrabaho nang walang sweldo. Nasa kalagitnaan na ako nang pagta-type nang may umupo sa upuan na katapat ko.

"Good morning." Nakangiting bati sakin nang abnormal na si Grey.

"What are you doing here? Sinusundan mo ba ako?"

"Nope. I came here to buy some coffee and it happened that you were also here. What a coincidence."

Padabog kong isinarado ang laptop ko at tumayo na para umalis.

I don't want to deal with him early in the morning. Feeling ko masisira ang buong araw ko.

"Hey," hinawakan nya ang kamay ko para pigilan ako sa pag-alis.

"Stay for a bit." He cooly said, hindi pa rin ako binibitawan.

"Bitiwan mo ako."

"Okay." Agad akong binitiwan ni Grey pero kinuha nya ang laptop ko.

"Akin na yan!"

"No. Spend a minute with me, first."

"Asshole! Don't play with me! Marami pa akong importanteng gagawin!"

"Just a minute, please." Hinawakan nya ulit ang pala-pulsuhan ko at wala na akong ibang nagawa kundi ang umupo ulit sa upuan ko.

"15 minutes lang." Agad na ngumiti si Grey nang pumayag ako.

Binuksan ko ulit ang laptop ko at hinayaan sya sa paninitig sakin.

Ang 15 minutes na palugit ko ay umabot nang 30 minutes dahil sa pag-aayos ko sa project. Nawala na sa isip ko.

Damn, Kara. Hindi pa sila napasok. Malapit nang mag-time.

"Papasok na ako." Paalam ko bago pinatay ang laptop.

"I'll walk you to your room."

"No, thanks. I can manage."

"Let me. I'll just walk you home. I won't do anything you don't want. I promise."

"Okay." I sighed before started walking. Naglakad si Grey kasabay ko. Kinuha nya ang dala kong laptop at hindi na ako nakapag-reklamo pa.

"Thank you." Sabi nya habang patawid na kami.

Nanatili lang akong tahimik. Pag wala pa sina Kara sa may gate, mauuna na akong pumasok. Magkaka-chat na kami kahapon at napag-usapan na nga namin na sabay sabay na kaming papasok ngayon but look, wala pa rin sila.

"Peyn,"

"Elle." Pagtatama ko kay Grey.

"Peyn, I-"

"I said Elle!"

"I used to call you 'Peyn', there's nothing wrong in calling you-"

"Shut up! Wag mo akong bwisitin ngayon kung ayaw mong paalisin kita sa tabi ko!"

"Okay. I just missed calling you Pe-" I throw dagger looks at him. Hindi nya naman na itinuloy pa ang sinasabi nya.

"One word from you and I'm sure you'll never be this close to me again. I just want you to shut your freaking mouth and let me go to my room quietly and peacefully."

The Ignored Heart's RevivalTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon