SMUC 9

21.5K 729 69
                                    

It's been a long busy week and I still don't expect to see her. We are both busy and we don't have time to talk about what happened last time.

Nalaman ko na lang kay Ate Nich nung dumalaw sila ay magaling at malakas na si Zehra. Pumasok narin ito sa office a day after.

Samantalang naging busy naman ako sa mga exams ko. At madalas deretso sa restaurant dahil gusto ni Mama na mag practice pako ng husto sa pagluluto.

Even thou I'm very busy I never forget to text her. Minsan nga tinatawagan ko pa siya but you know sad to say laging voice mail ang kausap ko.

I'm starting to feel like she's ignoring me. Like I did something wrong with her.

It's frustrating!

She was not the sweet and kind I used to know.

Not until today I decided to visit her. I want to know what's going on.

I was greeted by Manang Cely.

"Si Zehra po Manang?" I ask her politely.

"Andun siya sa pool area puntahan mo na lang. Kukuha lang ako ng meryenda." nagtungo nako sa pool area ng maka alis si Manang.

I'm glad dahil nagkataon andito siya dahil hindi nako mahihirapan kontakin pa.

I walked slowly and feeling nervous to see her again. Parang isang buwan ko siyang di nakita. Na miss ko talaga siya :)

I could hear her laughing from here.

I've never seen her look so happy before. I can see the smile in her eyes now.

I hope I could make her smile like that. Just like the man who's sitting beside her now.

They are too much engrossed to notice me. Like they have their own world. Until the guy finally see me.

Agad naman napalingon si Zehra. She look shocked at first pero agad din napalitan ng pagtataka.

"What are you doing here?" Zehra asked me with her stern voice.

I didn't expect her like to be like this.

"Hi! Uhm I.. I'm sorry I just want to know if you received my text? and I decided to visit you it's been a week since I saw you." kinakabahang sabi ko dahil hindi ko kaya yung mga tingin na binibigay niya sa akin.

She excuse herself to the guy and walked into me.

"Z-zehra? I just want to--" she grab my wrist and take me to the living room. Not knowing why?

"Far. I'm okay no need to go here. You know? I'm a busy person so don't expect that I will always have to answer all your text." salubong na kilay niya dahil halatang naiinis siya. Bakit? Dahil pumunta ako dito?

"Why are you ignoring me?" Hindi ko maiwasan na mainis na din. Dahil sa pang de-dedma niya.

"Look? I have a guest right now. I don't need to ans--"

"Why are you acting like this?" putol ko sa sasabihin niya.

"Acting what?!" the annoyance is written on her face.

"You're acting weird. It's not like you." pilit ko kinakalma ang sarili ko peri sa totoo lang napanghinaan ako bigla ng loob.

"This is pointless!" the tone on her voice I know she's mad right now.

Then she leave me after that.

I don't know what to say and feel about it. I just couldn't understand why is she being so mean to me.

Not sure what to do I decided to go home.

---

Weeks later..

"Malapit na ang sembreak ano plano natin?"

"Bakit hindi na lang tayo pumunta sa private resort niyo Coy sa Batangas?" tanong ni Ela kay Coy.

"Sounds good! Tapos magsama na lang din tayo ng iba para masaya" suggest ni Shane

"Ikaw tol? Ano masasabi mo?" tanong ni Coy sa akin.

"Game ako kahit saan." naka ngiting sabi ko, hindi na masama mag eenjoy din naman ako panigurado.

"Oh! Deal na yan. Ako na bahala sa sasakyan." tapos nag plano na sila ng kung anu-ano pa.

"Hindi ako sana'y na ganyan ka." nagulat ako sa sinabi ni Shane kaya agad ako napatingin sa kanya.

"Masanay ka na mula ngayon." mahinang sabi ko sabay yuko sapat lang para kami ang makarinig.

Sinandal niya yung ulo niya sa balikat ko.

"Andito lang ako syempre kami ng barkada kapag gusto mo ng sabihin yang dinaramdam mo." I feel the comfort from her words. Now I feel guilty dahil hindi ko na magawang mag share sa kanila sa mga nangyari this past few weeks.

"Salamat Shane.. promise sa sabihin ko sainyo just give me more time to figured this out."

Kahit ako naguguluhan pa sa nararamdaman ko. Maraming tanong ang nasa isip ko. Sa sobrang dami wala ako makuhang sagot ni isa.

"Okay promise yan ah? Pero dapat ngayon gusto ko ngumiti ka muna. Please sayang yung dimples mo!" pangungulit ni Shane sa akin kaya natawa na lang ako sa kakulitan niya. Pati dimples ko dinamay.

"Oh ayan naka ngiti nako!" Nilakihan ko yung smile ko para tumigil na siya.

"See your so cute kaya kapag naka smile ka diba guys?" biglang tawag niya kina Coy at Ela na naka tingin narin sa amin dalawa.

"Onga tol smile na kasi sayang yung dimples akin na lang kung ayaw mo. Pang chiks din yan." sira talaga ito si Coy natawa ako bigla doon. Ano yun bagay na pwede mo ibigay.

"Eww walang chicks! Mahina ka kasi! Si Far mapa babae o lalaki patay na patay sa kanya dito sa school." isa pa itong si Ela ako na naman nakita.

Napatampal na lang ako sa noo ko.

"Heh! Tumigil ka mag boyfriend kana kasi para alam mo feeling ng ma in love"

"Gusto mo ng dimples di ba?? tara butasan na natin yang pisnge mo ng takong ko!!" biglang hinubad ni Ela yung takong niya at ayon yung dalawa nag habulan na sa open field.

Tawang tawa ako sa mga kalokohan nilang dalawa. Mga aso't pusa. :D

"You should always smile often." rinig ko sabi ni Shane. Ngumiti at tumango na lang ako sakanya. I know what she meant by that.

I deserve to smile even just for awhile

•••
:) smiley for Far

She's My Ultimate Crush (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon