She's My Ultimate Crush (Completed)

SMUC 65

Yasmine Zehra Marquez

Nagising ako sa isang napaka habang pagkaka tulog.

I checked the time in my night stand.

10:30am

Oh my god! ang haba nga ng tinulog ko. Napaisip ako kung ano ba nangyare pero ang huli naalala ko lang ay nasa likod bahay ako kagabi.

Shit!

Bumangon ako at dumeritso sa cr para maligo.

Matapos ko mag palit at mag ayos ng sarili agad nako lumabas ng room.

Bakit walang tao sa living room?

Sumilip ako sa kitchen at maging sa room ni mom pero wala siya doon.

Where are they?

At naglakad pako papunta sa bandang dulo.

Hanggang sa may nadinig ako mga boses at sa tingin ko mga 2 hanggang 3 na tao ang nag-uusap.

May bisita ba si mom?

Binuksan ko ang pinto at lumabas saka nabungaran si mom at si Badeth na may mga kausap.

Labis ang pagka gulat ko ng makilala..

Si Coy na masayang naka ngiti ng makita ako.

Si Abby na tumango at kumaway pa.

At ang isa naman nilang kasama na nakatalikod ay dahan-dahan pa tumayo at humarap sa akin.

No?! Hindi maari...

This can't be!

I was shocked as hell to see Her.

My eyes can't lie she's here.. with us and smiling back at me.

Napatingin ako kay mom na ngayon ay nagpupunas ng luha then she mouthed me 'yes it's her'.

Bumalik ang tingin ko kay Far na ngayon ay na ngingilid na ang luha.

Pakiramdam ko para ako ulet mawawalan ng malay. Hindi yata ma absorb ng utak ko ang nangyayari.

I immediately walked out and went to my room as fast as I can.

Dinig ko po ang mga pag tawag nila sa akin ngunit hindi ko na ito pinansin.

Isasara ko na sana ang pinto ng pigilan ito ni Far.

Buong lakas niya na buksan ito.

At wala nako lakas para maitulak pa siya. Dahil masyado nako na-consume ng emotions ko.

Pumasok siya ng kwarto at nilock ang pinto.

"Zehra." mahina tawag nito at mahinang naglakad papalapit.

"Please." pigil ko dito para hindi maka lapit. Nag sisimula nako maiyak at maramdaman ang pamamanhid ng aking mga kamay at mukha.

Hindi ko kaya matagalan tignan ang mga mata nito na nakikiusap kaya binaling ko ang tingin sa baba.

"I'm so sorry..." naiiyak na sabi nito at lumapit muli dahilan para mapaatras ako. "Let me explain please." pakiusap nito.

Sa muli ko pag angat ng tingin sa mga mata nito na halu-halo ang emotions na aking nakikita.

I can't do this.

Masyado ako nabigla sa bilis ng mga pangyayare at hindi ko ito napag handaan.

Umiling ako. "Far don't." hindi ko pa yata kaya marinig ang mga reasons niya.

"Trust me Zehra.. Hindi ko gusto ang mga nangyare." dinig ko bigkas nito at hindi pinansin ang sinabi ko.