Samantha's Point of View
Library.
Nakaupo ako sa bandang sulok dun syempre busy sa kakabasa eh ngayon lang sumipag magbasa eh hahahaha mabuti nga at walang istorbo ayun sila keila nandudun pa rin sa class-room ewan ko kung anong ginagawa nila dun basta ako dito tahimik lang okay na siguro to eh kesa naman dun ako sa class-room maingay at may nang-gugulo pa atlis dito payapa hehehe biglang may tumabi sakin na estudyante wait parang kilala ko ito.
"Can, I sit here?" tanong niya nakaupo na sya eh malamang tumango lang ako sa kanya.
"Hi! I'm Raven. Nice to meet you." nakangiting sabi niya tumango lang ako at hindi siya pinansin nagpatuloy lang ako sa pagbabasa nitong libro daldal siya ng daldal pasalamat siya pinaupo pa siya dito.
"Ang sungit mo naman" sabi pa niya. Feeling close kasi!
"So, ano naman kung masungit at tsaka hindi mo ba nakikita tahimik akong nagbabasa ng libro dito. Di ba?" saad ko pa. Akala ko peaceful place ko na ang library hindi pala.
"I'm sorry. " -Raven.
"Bakit dito ka pa pumwesto e, marami pa namang upuan doon." diretsong saad ko sakanya.
"Eh kasi, kasi ano..." pagda-dahilan niya hindi naman niya mai-explain ng maayos napabuntong hininga nalang lang ako.
"Ah, Ate sorry po kung naistorbo ko kayo sa pagbabasa niyo." sabi niya sabay kuha ng mga gamit niya. What the hell! Ate? Ayaw kong tinatawag akong ate feeling ko ang tanda tanda ko na. Ano ba yan hahaha!
"Samantha, nalang itawag mo sakin" sabi ko sakanya.
"Okay, S-Samantha" sya.
"Ehem! Can I join with you guys?" at sino naman ito huwag mong sabihin siya to! Kahit saang lupalop Kurt Romero napaka-epal. Hay grabe!
"NO!" mariing sabi ko bigla nalang siyang umupo sa upuan na tabi ko ng walang pasabi at kaharap tuloy namin si Raven hindi umalis si Raven dahil inaya din siya ni Kurt na umupo.
"Sinabi ko bang umupo ka ha!" inis na saad ko sakanya.
Medyo mahina lang baka kasi sitahin kami ng librarian dito bwiset kasi umepal pa aalis na nga si Raven hindi ko na natuloy itong pagbabasa ko ng libro.
"E, wala na akong maupuan eh" kibit balikat na sabi ni Kurt. Anak ng tinapa naman o!
"Ang dami pa kayang upuan bakit dito pa talaga sa akin no!" masungit na sabi ko sakanya. Hindi ko na talaga siya pinansin at nagfocus na lang ako sa pagbabasa! Nakakabwiset lang sya.
"Samantha, may dala akong sandwich gusto mo" -Kurt. Hay nako, baliw ba siya? Bawal ngang kumain dito sa library nagdala pa siya ng pagkain.
"No, thanks. I'm full pwede ka ng umalis." masungit pa din na sabi ko.
"Samantha naman ikaw na nga inaalok ng sandwich ayaw mo pa baka kasi gutom ka" Nag-pout pa siya.
"Sinabi ko nang busog ako diba bakit ba ang kulit mo sunod kapa ng sunod!" ako.
"S-Sorry hindi ko naman alam na busog ka pala. Sorry na." sya.
"Pwede ba huwag ka ng sunod ng sunod sakin" inis na sabi ko sakanya tumalikod ako sakanya at
ako na talaga ang nagadjust bwisit nakakainis lang siya! Kailan ka ba titigil Kurt Romero nakakainis ka na. Argh!Pumunta na akong canteen at dumiretso na sa pilahan kapag gusto kong mapagisa ganito ginagawa ko wala lang trip ko lang bakit ba! Salamat naman dahil hindi na siya sumunod sakin pagkatapos ay pumunta na ako sa locker tska inilagay yung mga gamit na tapos na para sa subject inilagay ko naman yung hindi pa tapos. Nag-vibrate yung phone ko.
From: Keila
Psst! Ngayon na tayo gagawa ng project sorry kung ngayon ko lng sinabi.To: Keila
Ok! Asaan kayo?From: Keila
Nandito pa rin sa classroom, bakit?To: Keila
Papunta na ako diyan.Classroom.
Nakita ko na nga sila at ayun nagsusulat pa rin ang bruha si joyce asual nagbabasa rin pocket book naman ang binabasa nyan ako mga wattpad stories hehehe nakasanayan, e. Umupo na agad ako sa upuan ko at doon ko na sinimulan kumain pumasok na rin yung ibang mga kaklase namin kasunod nun ay yung lec namin.
Discuss.
Discuss.
Discuss.
Dismissal.
Parking Lot.
"Doon muna tayo sa bahay nila Edward gagawa ng project."-Jacob. Inistart ko na yung makina ng kotse ko ganun rin yung ginawa ng iba at sinundan na lang namin si Edward kung saan patungo yung daan papunta sa bahay nila.
"Mukhang ang tahimik mo ata ngayon." kalabit sa akin ni Keila tahimik ba ako mukhang hindi naman, medyo lang.
"Wala, trip ko lang." sabi ko habang nakatingin sa daanan.
"Siguro sinundan kana naman nun no!" sabi ni Joyce at tumingon sa rear view mirror. Aba't nagsalita ang tahimik.
"Oo kanina sa library nakakabwisit nga eh. Nga pala may kilala kayong Raven?" tanong ko sakanila pagakatingin ko sa rear view mirror parehas pa silang nagulat at tumingin sakin na parang may something!
"Kung anuman yang iniisip niyo tinatanong ko lang tsaka hindi naman ako interesado nameet ko lang siya kanina sa library" ako.
"Ex-boyfriend ni Chloe." sabi ni Keila. Bakit 'ate' yung tawag niya sa akin. Weird ha!
"Ah, okay." sagot ko nalang.
"Bakit may sinabi ba sayo?" tanong ni Keila.
"Wala naman nakipagkilala lang sakin." sabi ko naman. Andito na pala kami sa bahay nila Edward. Sana magawa namin yung project na pinapagawa ni Miss ng maayos.
***
note: i'm sorry for the wrong grammar, typos and error.
YOU ARE READING
My Boy Bestfriend Is My Forever
أدب المراهقين[Completed] It's my first ever story. Samantha Leyve Concepcion and Kurt Leandro Romero's Story. She's a simple girl who have many dreams pero lahat ng iyon natupad nya. She is a model and she has a friend named Keila and Joyce ng biglang hindi in...