Samantha's Point of View
School | Continuation
"Miss, bakit po kayo umiiyak?" tanong ni Katie kaklase namin. Nagaalala siya kay Miss dahil umiiyak nga ito.
"Miss. Concepcion, I feel you!" sabi ni Miss sa akin. Ano raw?
"Po?" sagot ko.
"Ang galing mong umarte tignan mo napaiyak mo ko." sabi niya sakin sabay punas ng luha niya.
"Pwede kang magartista paglaki mo." sabi pa ni Miss sa akin.
Nagartista na nga ako e, kaso hindi ko mapagsabay yung studies ko sa pagaartista ko mas pinili ko na lang magaral hahaha!
"Sige, pwede ka nang bumalik sa upuan mo." nakangiti namang sabi ni Miss sa akin umupo na ako sa upuan ko.
"Anong sabi sayo ni Miss?" tanong ni Keila ng makaupo ako.
"Ang galing ko raw umarte." nakangiting sabi ko.
Ngiting-ngiti ka diyan, Samantha? Ngiting wagi yan?
"Oo nga ang galing mo nga umarte sa short film na ginawa natin nung nandoon ako sa harap mo grabe parang ibang, Samantha yung nakilala ko." nakangiting sabi ni Kurt sa akin.
"Thank you." sabi ko sakanya.
Inanounce ni Miss kung sino yung nanalo pinakamagandang short film na ginawa at kami yon nag-aya si Edward at Keila na kumain sa labas kaunting salo-salo lang daw para sa ginawa naming short film at syempre sa pagkapanalo namin.
"Guys kain tayo sa labas para sa selebrasyon ng ating pagkapanalo natin sa ginawa nating short film" si Edward. Hahahahaha tawa kami nang tawa kaming lahat sa sinabi ni Edward muntanga talaga siya.
"O! Bakit kayo tumatawa wala namang nakakatawa sa sinabi ko ha." parang batang sabi ni Edward.
"Pormal na pormal kasi yung pagkakasabi mo eh hahaha!" Joyce.
Ngayon ko lang nakita si Joyce na tumatawa ng ganyan. Mmmm alam ko na kung sino yung katapat ni Edward hmm...
"Ah hehe." nahihiyang sabi ni Edward bagay talaga sila ni Joyce pagkatapos nun tumahimik na kami kasi nandiyan na yung susunod na lecturer namin.
Discuss.
Discuss.
Dismissal.
Uwian.
Parking Lot.
"Tara na!" sabi sami ni Keila.
"Saan?" tanong ni Joyce.
"Kakain malamang!" sabi naman ni Keila.
Inistart ko na yung makina at kotse nakafocus lang ako sa pagmamaneho sila naman ay kung anu-anong ginagawa si Joyce ayon nagsoundtrip sa cellphone niya si Keila nagcecellphone din.
***
We're here at Burger House andaming tao pagkapasok pa lang namin sinabi na namin agad kay Edward.
Kung anong order namin kay Keila yung burger, with french fries with drinks kay Jacob burger, with drinks din kay Kurt same din ng kay Jacob at sakin burger with veggie and fries, kay Joyce naman chicken bruger with drinks.
Pumunta na agad si Edward sa counter at kami naman humanap na ng pwesto doon na lang kami siguro sa second floor nitong Burger House.
Ang ganda ng place ng Burger House na ito napakaaliwalas tignan ito pala yung puwesto naming anim.
Keila - Joyce - Me
TABLE
Jacob - Edward - Kurt
Nakita na namin si Edward dala dala ang tray ito na yung mga pagkain namin at kaagad naman naming kinain yun at dahil nga gutom na kaming lahat kaya wala ng nagawa kundi ang pagkaabalahan ang pagkain naming burger na libre hahaha!
"Ang galing talaga ni Samantha." sabi sa akin ni Keila.
"Salamat!" sabi ko naman sakanya.
"Ang galing mong umarte nag-artista ka ba?" sabi ni Edward.
"Yes, matagal na." nakangiting sabi ko.
"Wow! Eh, di madami ka nang nakatrabaho na artista?" tanong pa ni Edward hindi naman siya interesado no hahaha!
"Oo." tipid na sagot ko.
"Let's go guys! Medyo late na rin eh." seryosong sabi ni Jacob.
"Kitakits na lang bukas!" nakangiting sabi ni Keila.
Parking Lot | Burger House
"Samantha, tara na!" tawag sa akin ni Keila.
"Mukhang masaya ka ngayon ah." ako.
"Oo naman dahil sayo yun charot lang te siyempre dahil nalibre na naman tayo!" natatawang sabi ni Keila.
"Ikaw talaga!" sabi ko at pumasok na sa loob ng sasakyan.
"Of course naman, Samantha! Ang galing mo kayang actress." sabi pa ni Keila.
"Anong nangyari sayo?" sabi ni Joyce kay Keila dahil para siyang tangang nakangiti.
"Wala masaya lang bakit bawal ba?" nakataas kilay na sabi ni Kelila kay Joyce.
"Wala naman sige push mo lang yan!" sabi pa ni Joyce.
"Okay, fine. Let's go na at ng makauwi na tayo." sabi ni Keila.
Hinatid ko muna sila sa mga kanikanilang bahay at agad na ako dumiretso sa bahay nang makarating na ako sa bahay dumiretso agad ako sa kwarto at nagpalit na ng pantulog tsaka eksaktong pagkahiga ko nagvibrate yung cellphone ko.
From: Kurt
Goodnight.
Bakit kaya tinext ako nito? Nag goodnight pa nga.
YOU ARE READING
My Boy Bestfriend Is My Forever
Novela Juvenil[Completed] It's my first ever story. Samantha Leyve Concepcion and Kurt Leandro Romero's Story. She's a simple girl who have many dreams pero lahat ng iyon natupad nya. She is a model and she has a friend named Keila and Joyce ng biglang hindi in...
