300 Days with the Dead

Chapter 17

Alexa's POV

Habang pababa kami, Hindi ko maiwasan hindi pag pawisan at manginig kasi ang taas kaya po

"OMG!" sabi ko nalang, I just want to express, that's all

"O-em-geee!" sabi ni Nash, ginaya niya boses ko pero mas maarte pa sa salita niya.

"Grabe ha! Hindi naman ganun boses ko ah!" sabi ko naman kairita, umagang umaga nangaasar nanaman banas.

"Grabe he! hende nemen genen beses ke ahh" sabi naman nya

"Alam mo kung hindi ka titigil ihuhulog kita!" sabi ko.

"Kaya mo ha kaya mo?!" sabi niya pagkaharap nya sa akin 

Yung titig at lapit ng mukha niya sa akin, parang-- no! Hindi pwede!

"Hi--hindi ko kaya. JOKE LANG!" sabi ko naman sa pag mumukha nya

"Hindi pala ehh! Maghahamon ka pa jan hindi pala kaya!" sabi nya

Hindi na ako sumagot dahil may bigla lang ako naalala kaso hanggang alaala nalang pala.

Napahinto kami dahil biglang may tumalsik na zombie sa labas dahil dun ang kalahati ng hagdan ay na putol, buti nalang at wala natamaan.

Nakarinig kami ng putok ng baril galing sa loob

"Guys atras! Akyat ulit dahil matatamman tayo..." sigaw ni Kim 

Dali dali kami umakyat at pag akyat namin ay kumpol kumpol na zombies na nandun

"Fuck ano na gagawin natin?" sabi ni Nash

"Natrap na tayo at dito pa talaga sa hagdan na delikado na ... Wala na bang ibang daan?" sabi ni Daniel

"Meron!" sabi ko naman. 

I know it is too dangerous but hell yeah! kailangan ko ito harapain

"saan??" Tanong nilang lahat sa akin.

"Ayan oh.." sabi ko while pointing it.

It's not a bridge but it can be a bridge.

"Seriously?" sabi ni Nash

"Mukha ba ako nagbibiro? We don't have any choice! Sa taas natin may mga zombies na. pasalamat nalang at hindi tayo nakikita pa. 2nd hindi tayo makakababa and lastly kaya naman tong gawing tulay tong "Welcome to Park Lay" na nakasulat" sabi ko

It could carry us naman, hindi siya marupok or what ever else.

"I mean seryoso ka sa sinasabi mo? " sabi nanaman ni Nash.

Wala tong tiwala ha! pwes tatawid na talaga ako! 

I took a deep breath and  humakbang na ako papunta dun

Nash's POV:

Puta! Delikado to ah at bat nagtuloy naman tong baabeng maarte na ito! 

"Hoy! easy lang! magiingat ka!" sabi ko.. malamang kahit paano magaalala ako dun sa babaitang yun.

Humakbang sya ng dahan dahan and inaabot and bakal na nakausli para makarating dun sa magsisilbing tulay namin. 

She is slowly moving,  yung mga kamay niya nakahawak sa mga bakal so her position is her hands are infront of her and pa-side siya naglalakad. 

Then suddenly gumalaw.

"Alexa magiingat ka !" sigaw ko. 

At sa wakas nakatawid na rin sa kabila. 

She gave a hand sign na she's okay. 

Next na ako tumawid 

Then si  Daniel pagkatapos niya ay si Kathryn then Kim and Xian 

nang sina Elmo na tatawid bigla naputol na ang nagsisilbing tulay namin and they died.

Kami- kami ulit magkakasama.

"So what's the plan?" sabi ko

"What do you mean? alam mo naman diba?" sabi ni Alexa

"Sungit! Porket nakatawid lang eh! I mean, Susundin ba natin mga sinabi nila? or hindi na tayo tutuloy?" sabi ko 

Kasi base sa mga sinabi ng kaibigan ni Elmo, Mukhang hindi makatotoohanan eh, ang babaw ng dahilan para ilihim pa nila yun.

"train muna tapos alamin kung maayos pa tapos pag nasa biyahe dapat may 2 options tayo.." sabi ni Daniel

"2 options?" Sabi ko naman.

"Ay mali may kulang pala. Dapat makababa  muna tayo dito. 2nd maghanap tayo  ng sasakyan makasasakyan papuntang trian then kung nahanap ung train alamin If the  train can be fixed else if not then find another way and then If the train works else if the road is safe or not, else if the road is not safe case 1 is  find a way case 2 no way then die. JOKE LANG HAHAHA" sabi ni Daniel

"LOL pagaralan mo maiigi ang tamang pag gamit ng else if and case sa programming Daniel wag dito HAHAHA patawa ka." sabi ni Xian na tumatawa

"Seryoso na kasi.. Biglaan nalang para makapagisip pa tayo ng plano." sabi ni Daniel

Then biglang nahimatay si Kim.

"Guys help!" sabi ni Alexa

Kim's POV

Nagtatawanan kami  nang makaramdam ako ng pagkahilo. Ang alam ko lang ay bumagsak na ako

Nagising nalang ako na nasa sasakyan kami at katabi ko si Xian at Kathryn. 

Napabangon ako sa pagkakahiga at tinignan ang paligid. Padilim na pala, kanina umagang umaga na ngayon magtatakipsilim na, gnaun na ba kahaba naitulog ko?

"Xian?" gising ko sa kanya.

Naalipungatan . 

"Gising ka na pala, nahihilo ka pa rin ba okay ka na ba?" sabi niya na nagaalala.

"oo ayus lang na ako. Ano nangyari?" sabi ko

"Bumagsak ka, baka dahil buntis ka kaya ka nagkaganun? " sabi nya.

"ma-maliban dun? Ano nangyari? Asan na tayo? Saan tayo nakahanap nang sasakyan?" sabi ko  naman.

"Uhm.. Ganito yan. Nahimatay ka then may mga zombies malamang so napatakbo kami sa ladder na papunta sa simbahan na may bell. Yeah! Buwis buhay again. So na stock kami dun for uhm don't know how long kasi naghahanap ng daan pa baba. Then again, buwis buhay nanaman dahil ung tali  ng bell ang ginamit para makababa but first ginamit  na natin ung injection. So nakababa na tayo then nakakita kami agad nang sasakyan sa gilid nang simbahan then ayun the end." kwento naman ni Alexa

Natawa naman ako sa pagkwento nya na parang normal na day lang and bored. Nasanay na ata tong batang to at hindi na siya ganun kaarte. 

Papunta na kami sa station ng train. 

"Ano kinakalkal mo jan?" Tanong ko kay Nash. 

This van was like an house? I don't know ano tawag. Parang sasakyan ni Grandpa Max, na lolo ni Ben 10. let say UV, 

may kama at kusina at banyo. Naks naman.

"Buhay pa ba may ari nito?" tanong  ko.

"Hindi na nakita namin yung laman nito puro zombie na." sabi ni Kathryrn.

"Ayan patugtog tayo. Ito ate kinakalkal ko mga kanta." sabi ni Nash

Then pinatugtug na niya. 

Instrumental lang siya na piano and guitar. Ang sarap sa tenga at nakatulog ulit ako.

Sana maayos na ito 

Sana panaginip nalang ito.

-----

Wait for the next update :) thank you for reading.