300 Days with the Dead

Chapter 8

Kathryn's POV:

Tumayo na ako at unting unting binuksan ang pinto. Naniniguro lang kung may panget ba o wala. Sinara ko ulit at humarap sa kanila at sinabing...

"Guys! Tulong tulong walang iwanan. Ang plano makalabas dito sa school. Dun tayo sa parking lot dadaan. Okay?"

"OKAY!" sigaw nila.

"Uhm... guys! bago tayo tuluyang lumabas... ready na natin yung mga armas natin... "

Ako itong Tennis Rocket pa rin

Si Daniel naman ay yung Baseball bat

Si Ate Kim naman at naglabas ng mahaba at makapal na stainless, siguro ito ang ginagamit para maisampay yung curtains. Hanger Curtain ba?

Si Kuya Xian naman ay ganun din.

Si Nash yung kanyang arnis

Si Alexa??? wala?

"Hey! Alexa! Wala kang gamit ni isa lang?" tanong ko.

"Wala po ate eh. Magiingat nalang po ako at hindi lalayo sa inyo" sagot naman niya.

"Nash bantayan mo siya okay?" Biliin ko at syempre hindi lang sa kanya kundi sa aming lahat,

 Hindi lang kay Alexa na aming iingatan dahil wala siyang armas, kundi sa lahat. Lahat kami nandito.  Tulong-tulong, kapit-kapit. Walang iwanan. Kaya ito, lalabas na kami.

Dahan-dahan ko na binuksan yung pinto. 

This is it. 

Bumababa na kami at habang bumaba naririnig na namin yung sigawan dito sa 3rd floor,since may nakaharang na pader muna bago papunta sa mga locker.Sumandal muna kami dito at ako naman ay sumisilip. Para kaming mga sundalo na nagtatago dito nagaabang nang signal kung may kaaway o babarili ba. 

Tahimik naman kaya dahan-dahan ako naglakad. Naiwan muna sila doon at magbibigay nalang ako ng sign kung susunod na ba sila o hindi.

Walang mga estudyante dito sa locker area nang floor na ito. Walang panget na virus na yun. Okay its safe. 

Tumalikod ako para harapin sila at binigyan sila ng sign na "thumbs up", it means ligtas at okay ang lahat. 

Pero nalilito ako sa mga itsura nila hindi ko magets yung mga labi nila na may mga sinasabi parang may mali kaya ito lalapit nalang ako kasi parang negative. Pababalik na sana ako ng may tumulo na malagkit at dugo sa paa ko SHIT. Unti-unti ako tumingala OMG!

"Taaaaah....." sabi nitong zombie na ito na biglang bumagsak sa akin. HELP! HELP!

Pilit kong makawala. Pilit kong gumalaw kaso ang hirap. Ilag lang ako ng ilag para hindi niya ako makagat at buti nalang sumugod na agad dito si Daniel at tinulungan ako.

"Salamat." sabi ko

Pagkatayo na pagkatayo ko ang dami na palang panget sa paligid namin. Like wow! Isa lang yung kanina. Ngayon kadami at kami naman nagform ng parang bilog. Magkatalikuran kami. This is really is it. Papatayin namin sila.

Patayan dito at Patayan doon. Ganito nalang ba ang lagi naming gagawin? Forever na ba? ooops wala palang forever. Let's say Lifetime? Pang lifetime na ba ito.

"Alexa! Dapa!" sinunod naman niya agad. Nagtago sa may gilid ng mga locker. Tama nga siguro na dun muna siya.

Hindi sila maubos-ubos. Padami naman sila nang padami. Pahina na pahina naman kami.Nakakapagod din. Waahh! bawal sumuko.