Tylko niebo jeszcze jasne,
Wszystko inne krwią zalane,
Żołnierze wracają z niedoli,
Wracają z niemieckiej niewoli.
Ujrzeli piękne niebo,
Było słodko i błogo,
Jedni powrócili do rodzin,
Reszta zobaczyła setki mogił.
W sercu złość,
A na twarzy jeszcze coś,
Tylko niebo powstańcze
Jasne pozostanie.
CZYTASZ
Czarnym piórem po duszy
PoetryMiłość jest jak kwiat. Nigdy nie uprzedza kiedy zwiędnie. Odchodzi bez pożegnania. Umiera. Bez słowa.
