Nie znam swojego imienia,
Próbuje się odnaleźć
Pośród oceanu ludzi,
Nie znam swojej historii,
Próbuje odnaleźć sens,
Nie znam swojej duszy,
Próbuje ją odnaleźć
Wśród zagubionych ludzi,
Nie znam życia,
Próbuje go znaleźć
W dziwnym
zagubionym świecie.
CZYTASZ
Czarnym piórem po duszy
PoetryMiłość jest jak kwiat. Nigdy nie uprzedza kiedy zwiędnie. Odchodzi bez pożegnania. Umiera. Bez słowa.
Zagubiona dusza
Nie znam swojego imienia,
Próbuje się odnaleźć
Pośród oceanu ludzi,
Nie znam swojej historii,
Próbuje odnaleźć sens,
Nie znam swojej duszy,
Próbuje ją odnaleźć
Wśród zagubionych ludzi,
Nie znam życia,
Próbuje go znaleźć
W dziwnym
zagubionym świecie.