Kochasz mnie?

#11

-Natalka oni na prawdę żałują cały czas się kłócą i wymyślają coraz to nowsze rzeczy żeby się w tobą pogodzić. ...
-Luke ja wiem ale ja muszę pomyśleć bo ja naprawdę nie wiem.... Oni. .... no zachowali się jak dzieci ..... A może no ja nie chce żadnego z nich. ... Nie pomyśleli o tym?
-Ja cię rozumiem ale przemyśl to wszystko bo oni się naprawdę starają. ..-Powiedział i wyszedł z mojego pokoju.  Nagle jakiś chłopak wbiegł do mojego pokoju dowiedziałam się że ma na imię Szymon on zaczął krzyczeć:
-Natala choć coś zobaczyć no bo chłopcy no wiesz. ...- poderwałam się z łóżka i pobiegłam do salonu tam czekali wszyscy ktoś związał mi oczy wziął na ręce obkrecil się wokół swojej osi i szedł gdzieś ze mną minęło 15 minut ale on ciągle szedł gdy się pytałam nie odpowiadał ani słowem. Wyczułam zapach to na pewno niósł mnie Adrian. Wyszliśmy na podwórko postawił mnie i zostałam sama na podwórku nareszcie odsłonięto mi oczy było na podwórku ciemno można powiedzieć był środek nocy. Nagle zapaliły się a Szymon  zaprowadził  mnie za bazę tam bylo tysiąc świeczek ułożone z napis "Natka przepraszamy" . Rozkleilam się a zza domu wyszedł Adrian i Kuba mówiąc.
-To co wybaczysz nam....?
-Wam zawsze. ..-Przyulilam ich obu. Resztę wieczoru a właściwie nocy  spędziliśmy na rozmowie.

Rano obudzilam się w salonie na kanapie  z głową na kolanach Adriana,  a na moich nogach spał Kuba a reszta gdzieś tam na podłodze tylko nieliczni doszli do swych pokoi. Próbowałam zejść z nóg Adriana ale uniemożliwił mi to Kuba więc zaczęłam wrzeszczeć:
-Ruszcie dupy bo wam je skopie!!!!!!
-Tak nawet strzelać nie potrafisz -Powiedział Kuba.
-No właśnie- dodał Adrian. Najpierw zdjelam Adriana z kanapy i go obezwładnilam a następnie to samo zrobiłam z Kubą. Patrzyli na mnie z otwartymi buziami na to ja:
-Pozwólcie panowie ale teraz udam się by zrobić sobie płatki. -I poszłam. Przyszedł Luke i poprosił mnie do jego gabinetu i zapytał:
-Skąd to potrafisz?
-No bo Luke ja .....

Następną część postaram się dodać jeszcze dziś papa kochani.