Changed {Voltooid}

037

POV Imran
Eenmaal aangekomen in Nederland, pakken we onze koffers en lopen naar de auto die ik heb geparkeerd. Ik zet Lois thuis en rijd dan naar mijn huis. We gaan onze koffers uitpakken opruimen etc, klaar maken en dan langs Lourdes. Na een uurtje app ik Lois dat ze alvast naar buiten moet komen. Ik woon 2 min van haar vandaan. Ik loop naar de auto en haal haar op, ' we gaan eerst bloemen kopen en wat chocolade en een foto van ons 3 in een fotolijst zetten ' zeg ik. Lois knikt en doet haar gordel om. Ik hoop zo erg dat ze ons vergeeft en me nog een kans wilt geven. Als we alles hebben rijden we naar haar huis wat 1 min van mij vandaan is. Ze woont tegenover mij. Ik parkeer de auto en we stappen uit. Ik bel aan en wacht tot de deur open gaat. ' Hey.. ' zeg ik als de deur open gaat, Lourdes zucht en stapt opzij. ' We zijn hier om onze excuses aan te bieden, we zaten fout ' zegt Lois. ' Ja inderdaad ' zegt Lourdes ' en hoezo zou ik jullie nu moeten vergeven? Na alles wat jullie bij me hebben geflikt.. De afgelopen 2 jaren waren de hardste jaren van mijn leven en ik had nooit verwacht dat ik die zonder jullie zou moeten meemaken' zegt ze. Ik hoor Lois snikken ' Lour het spijt me zo erg ik ben zo een slechte vriendin geweest en ik heb er zoveel spijt van ' zegt Lois. Lourdes knikt, we overhandigen haar de bloemen, chocolade en de fotolijst. ' Thanks ' zegt ze. ' Ik Ehm vergeef jullie maar ik wil helaas niks meer met jullie te maken hebben. Wat jullie me hebben geflikt vergeet ik nooit meer. ' zegt ze. Ze geeft ons de spullen terug en staat op ' jullie kunnen gaan Milou komt zometeen ' zegt ze ' pff Milou dit Milou dat, wat heeft ze dat ik niet heb? ' vraagt Milou. ' Loyaliteit en respect voor mij ' zegt Lourdes. ' Iets wat jullie beiden allang al niet meer voor me hadden, tot ziens ' zegt Lourdes.

Lois loopt boos weg en ik — Ik blijf staan —want ja hoe kan ik weg lopen. Als ik bevroren ben mijn hart is gebroken in 1000 stukjes. Mijn leven is voorbij me gevlogen. ' Lourdes ik smeek het je ' zeg ik huilend ' Imran ga weg alsjeblieft ' zegt ze. Zal ik nu weglopen en haar dan voor goed kwijt zijn of nu een move maken? Ik laat alles vallen en pak haar gezicht vast. Ik druk mijn lippen op die van haar en geniet van het moment. Tot mijn verbazing stribbelt ze niet tegen. Na een minuutje of 2 laat ik haar los en kijk haar in haar heldere ogen aan. ' Ik smeek je voor een kans ' zeg ik. Ze bijt op haar en kijkt omlaag.. ' Lour? ' zeg ik vragend naar een antwoord. ' Imran dat is dan niet eerlijk tegen over Lois ' zegt ze. ' Pleas Lourdes ' zeg ik. Ze zucht en knikt ' eentje ' zegt ze. Ik til haar op van blijdschap en draai haar in rond. ' Oké oké hahaha ' zegt ze lachend, ik loop naar de overkant en knipoog naar haar. I Did it! I fucking Did it