The one who stole my heart

Hoofdstuk 3

De eerste keer dat ik echt wakker word in het huis van de jongens. En dit eigenlijk zonder het te melden aan Nola.

Ik sta voorzichtig op uit het bed van Niall en probeer hem niet wakker te maken. Heel voorzichtig loop ik naar de deur met mijn ogen gefocust op de grond, zodat ik nergens overheen kan struikelen.

En voor ik het weet stoot ik mijn hoofd tegen de deur. De deur was toch dichterbij dan dat ik dacht. "Stomme deur" zeg ik zo zacht mogelijk en open de deur.

"Wat was dat?" Vraagt Nieke dan ineens. Ze staat in de deur opening van de logeer kamer.

"Wat was wat?" Vraag ik dan. Zonder te laten merken dat ik met mijn hoofd heel hard tegen de deur aan klapte.

"Die klap tegen de deur! Was jij dat?"

"Denk je nou echt dat ik tegen een deur aanloop?" Zeg ik met een lach en rol met mijn ogen. Nieke begint te lachen en haalt een keer haar schouders op.

Ik loop naar beneden en als ik beneden ben loop ik gelijk door naar de keuken. Dat was dus de reden waarom ik al vroeg uit bed kwam, eten. Ik pak een paar zakken chips en ga er mee op de bank zitten. Zachtjes hoor ik de deur open gaan. Een slaperige Niall staat in de deur opening.

"Eten!" Zegt hij wanneer hij de zakken chips ziet.

"Nee je pakt je eigen zak chips maar" zeg ik en eet rustig verder.

"Je wil toch wel delen?" Hij kijkt mij nu aan met een smeek gezichtje.

"Nee" zeg ik met een grote glimlach.

Dan krijgt Niall een grote glimlach op zijn gezicht, nu verwacht ik dat hij iets gaat doen.
Mijn voorgevoel klopte dus, hij begint mij te kietelen. Iets waar ik dus echt niet tegen kan.

"Niall! Stop!"

"Nee alleen al je je chips deelt met mij"

"Nee doe ik niet"

Omdat ik dus echt niet tegen kietelen kan vliegt de zak chips door de lucht heen.

"Loren, Niall! Wat doen jullie?" Zegt Nieke die nu ook naar beneden is gekomen.

"Zij wou niet delen" zegt Niall en wijst naar mij.

"En daarom liggen alle chips nu zeker op de grond?" Zegt Nieke en slaat haar armen over elkaar.

Nieke loopt weg en Niall en ik liggen op de bank, ik hang wel half op de grond.

"Hier" zegt Niek en zet een stofzuiger voor ons neer.

Ik pak de lege zak op en gooi die weg, ondertussen stopt Niall de stekker in het stopcontact en zet de stofzuiger aan.
Terwijl Niall aan het stofzuigen is maak ik een echt ontbijt. Dit keer wel voor ons beide, als het genoeg is. Ik zet alvast twee borden op tafel terwijl Niall nog steeds aan het stofzuigen is.

"Duurt wel lang hè Nialler!"

"Moet jij zeggen!"

Ik draai een keer met mijn ogen en loop dan weer naar de keuken waar ik wat brood en beleg pak om dat vervolgens op tafel te zetten.

"Niall ontbijt!"

Hij laat de stofzuiger op de grond vallen en komt aan tafel zitten. Nog snel loop ik terug naar de keuken en pak de pan waar ik twee eitjes in heb gebakken. Ik ga ook aan de tafel zitten en Niall begint gelijk te eten.

"Lekker!" Zegt Niall met zijn mond nog vol. Ik eet snel twee broodjes op en snoep daarna nog van het beleg. Als ik nog steeds zin heb in eten pak ik snel een croissant waar ik wat jam op doe en eet die ook op.

"Kom, ik neem je mee naar mijn favoriete plekje in London" zeg ik dan en sta op om mij aan te kleden. Nog geen tien minuten later staan we te wachten op de metro. Het is anders te ver om te lopen.
"Bij embankment moeten we er uit, dan is het nog maar een klein stukje lopen" het is nog vroeg in de morgen dus het zal er nog wel rustig zijn. Langzamer hand zie je het daar dan drukker worden, ik geniet dan vooral van de hoeveelheid verschillende culturen. Ook is daar de 'London eye', de plek waar Niall en ik aan elkaar voorgesteld werden. Al snel komen we op het juiste metro station aan en lopen via de brug naar 'the southbank'. Ik ga er gelijk op het gras zitten. Zoals ik al had verwacht is het er nog rustig.
Vanaf hier heb je een geweldig uitzicht.

"Waarom is dit je favoriete plekje?" Vraag Niall dan. Ik zet mij handen achter mij neer en leun dan wat achterover.
"Hier is altijd wat te doen, wat te zien maar ik heb hier vooral heel veel leuke herinneringen" zeg ik dan. Dan zet iemand muziek op en gelijk begint er een klein meisje te dansen.
"That's cute" zeg ik en sta op. Ik pak Niall bij zijn hand en zorg dat hij ook gaat dansen.
Voor zover we dit dansen kunnen noemen. Maar grappig is het wel.

---------------------------------------------
Ge-update hoofdstuk!