The one who stole my heart

Hoofdstuk 34

Pov Loren

*2weken later

Hier loop ik dan in straten van Londen, ik trap tegen een steen aan en loop verder. Niall heeft niks meer van zich laten horen, maar nu op dit moment weet ik ook niet of ik wel contact met hem moet opnemen. De meiden zijn heel lief voor mij, ze willen me helpen en mij op vrolijken, maar het lukt niet. Ik zit dagen lang binnen en af en toe eet ik een bak ijs. Verder eet ik niks terwijl ik normaal juist de gene ben die het meeste eet, als Niall er tenminste niet is.

Het doet me denken aan de mooie momenten die ik had met hem, met Nola maar beide heb ik niet meer. Nola is weg, Niall is op tour en hij houdt niet eens meer van mij. Alles is voorbij.

*flashback

Nola is nog druk bezig op haar telefoon en we lopen samen naar de liften. "Weet je waar we heen moeten?" Vraag ik.

"Ja naar de 3de verdieping" antwoord ze en ik druk snel op het knopje van de liften. Ongeduldig druk ik nog zes keer op het knopje van de liften, dit doe ik ook altijd bij stoplichten in de hoop dat hij dan sneller groen wordt, in dit geval hoop ik dat de lift sneller komt. Ik hoopte altijd dat het werkte en blijf dus altijd maar drukken. Nu lukt het alleen niet bij de lift, denk ik?

"Loren hou is op met op dat knopje te drukken hij komt dan echt niet sneller hoor" grinnikt Nola. Eindelijk komt de lift er aan en Nola en ik stappen in. Ik druk gelijk op het knopje van de derde verdieping en de deuren sluiten. Al snel komen we aan op de derde verdieping en de deuren gaan weer open.

"En waar moeten we nu heen?" Vraag ik want in ben namelijk niet zo goed in de weg, en ik wist al helemaal niet dat we hier heen moesten, dat Nola dit geregeld had met Harry. Nola pakt mij bij mijn arm vast en sleept mij mee door de gangen. We stoppen voor een deur en Nola klopt een paar keer op de deur. Al snel doet Harry de deur open en staat daar met een grote glimlach. "Kom binnen" zegt hij en doet zelf een stap naar achter. We komen te recht in een grote kamen, hij is veel groter dan de kamer die Nola en ik hebben. In het midden van de kamer staat een tafel die netjes gedekt is. Allemaal broodjes en beleg, drinken echt super veel. Het zag er super lekker uit en ik kan niet wachten om wat te eten. Ik ben blij dat Nola dit geregeld heeft, anders hadden we nog wat moeten halen of had ik waarschijnlijk weer een zak chips leeg gegeten, als die er nog waren dan. Ineens voel ik een arm om mij heen.

"Je wil toch wel hier eten samen met mij?" Het was Niall, ik krijg gelijk een warm gevoel van binnen.

"Tuurlijk wel, maar ik heb al zo'n honger dat ik dacht dat ik al wel vast kon beginnen met eten"

"Dat dacht ik dus niet, je moet wel wachten op mij" zegt Niall en geeft mij een kus in mijn nek en we gaan samen aan de tafel zitten. Nola en Harry komen ook aan de tafel zitten en we beginnen rustig te eten. Niall en ik hadden binnen 10 minuten echt al heel wat broodjes op. Nola en Harry beginnen net aan hun tweede broodje, meer is er trouwens ook niet want Niall en ik hebben de rest al op, er ligt nog maar één broodje, maar ik wil hem natuurlijk hebben, maar ik zie dat Niall het zelfde denkt. Gelukkig ben ik sneller.

"Yes" zeg ik en Niall kijkt mij gelijk verdrietig aan.

"M-maar, ik wou hem hebben" zegt hij en zet zijn puppy gezicht op en kijk mij aan en denkt waarschijnlijk dat ik het broodje nu aan hem ga geven.

"Maar ik heb hem" zeg ik en lach naar hem. Net als ik wil beginnen aan mijn broodje voel ik dat Niall wat aan mijn gezicht smeert. Ik kijk hem verbaasd aan maar pak de pot met chocopasta en smeer ook wat pasta aan zijn gezicht.

-

We smeren elkaar helemaal in met chocopasta en pindakaas, ook vlogen er plakjes kaas en ham door de lucht. Niall en ik zien er vreselijk uit, maar niet alleen wij ook de hotel kamer, overal zit de chocopasta. Nola en Harry konden alleen maar lachen, het zag er waarschijnlijk ook super grappig uit.

De chocopasta zit overal, maar dan ook echt overal, mijn kleding is vies. Stukken chocopasta zitten in mijn haar en mij gezicht is bruin van de chocopasta. Mijn broek zit onder de vlekken en ergen plakken er stukken kaas en ham aan vast. Ik bekijk mezelf in de spiegel die er hangt en zie dat Niall acher mij komt staan. "Ik denk dat we maar even moeten gaan douchen" zegt hij en pakt mij even vast. We zijn nu allebij toch vies dus maakt het niet zo veel meer uit. Ik knik en maak me los uit zijn greep.

*einde Flashback

Ik loop nog steeds door de straat als ik bijna tegen iemand aan loop en dan een bordje zie hangen bij een winkel. 'personeel gezocht' staat er op. Het is een kleding winkel, misschien moet ik vragen of ik er kan werken? Is misschie wel goed, het zorgt voor wat afleiding en ik verdien er ook nog is wat geld mee. Even blijf ik staan, gewoon omdat ik twijfel, maar ook ben ik bang dat ik faal, dat ik het niet goed doe. maar wat kan er nou mis gaan als ik alleen maar vraag of ze werk voor mij hebben. Ze kunnen 'nee' zeggen of mij gewoon niet aan nemen dat is alles, toch?

Ik verzamel al mijn moed en stap dan toch naar binnen, een beetje afleiding kan geen kwaad. Zo kom ik tenminste ook nog is ergens en zit ik niet dagen lang binnen zoals de afgelopen weken. De meiden probeerden van alles, om mij naar buiten te krijgen, om lol te maken maar het lukte ze niet. Ik mis Niall ook gewoon te erg.

____________________________________

Sorry dat het lang duurde voordat er weer een hoofdstuk kwam, maar ik ben echt super druk. Ben net begonnen met stage en het is best wel zwaar, heb nog weinig tijd naast stage maar ik ben van plan mijn vrije tijd te gebruiken om te schrijven. 

Het stukje van de flashback komt uit summer in british style, het is alleen wel aangepast omdat ik vind dat mijn schrijfstijl nu beter is dan dat het was in dat boek, ook omdat het mijn eerste boek is. 

Ik probeer echt zo veel mogelijk te updaten en echt sorry als dit niet lukt, ik hoop dat jullie mij gewoon blijven volgen en dit verhaal gewoon blijven lezen. 

vote/comment/follow?