The one who stole my heart

Hoofdstuk 20

Pov Rosa

"Dus je woont nu officieel hier?" Begint Anouk enthousiast als met alle meiden beneden zitten terwijl de jongens net weg zijn voor een aantal afspraken.

"Ja officieel, Niall vroeg het gister"

"Echt super leuk!" Antwoord Danielle dan.

"Maar je had toch ook nog je appartement met Nola? Wat doe je daar nu mee?" Vraag ik dan

"Ik dacht zelf aan verkopen, maar ik wil liever niet meer in dat appartement komen, gister avond voelde ik me daar ook helemaal niet prettig" verteld Loren dan terwijl ze haar hoofd laat zakken. Ik snap het ook wel, het was haar beste vriendin maar zo uit het niets wou ze weg.

"En wat nou als wij je helpen met verkopen? Je bent er waarschijnlijk heel snel vanaf" zegt Nieke dan

"Ik hoop het maar" antwoord Loren terwijl ze haar hoofd laat hangen en een keer diep zucht.

"Kom anders even mee, gewoon even wij samen" stel ik dan voor en sleur haar mee de gang in. Daar geef ik haar jas aan en ik loop alvast naar buiten.

"Waar gaan we heen?" Vraagt ze dan.

"Gewoon even een rondje maken en praten, doet je vast goed" antwoord ik terwijl ik mijn schouders een keer ophaal.

Ik weet natuurlijk wel waar we heen gaan, maar zeg ik haar nog niet. Het is een plek waar ik veel kwam als ik alleen wou zijn. Dit was al voordat ik Liam kende maar ook toen we nog maar net samen waren. De druk van het ineens zo beroemd zijn en ineens heel veel meisje die bedreigingen stuurden. Ik kon er niet goed tegen maar Liam hielp mij er doorheen ook hielp het als ik hier kwam en ik gewoon even alleen kon zijn.

Het is misschien ook wel goed voor Loren, ik zie gewoon aan haar dat ze het moeilijk heeft. Misschien helpt even met haar praten ook wel. Ik wil haar gewoon helpen wat dan ook.

Als we er bijna zijn krijg ik een glimlach op mijn gezicht.

"We zijn er" zeg ik dan en wijs naar de open plek midden in een bos rijk gebied. Het is hier altijd zo mooi of het nou herfst, lente, zomer of winter is.

"Wauw, het is super mooi hier" zegt ze en gaat midden in de open plek op het gras liggen. Ik ga naast haar zitten en kijk haar even aan, zou ik over Nola beginnen, over Nola en Harry of misschien wel over haar en Niall.

"Hoe heb je Niall eigenlijk leren kennen?" Vraag ik dan maar om toch nog een beetje met haar te praten.

"Nola en Harry kende elkaar eerder en de dag dat we hadden afgesproken naar the londen eye gingen had Harry Niall mee genomen"

"En toen? Ik wil alles weten, was het romantisch?"

"Ik durfde eigenlijk niet te gaan maar ik ben uiteindelijk wel gegaan, hij hield zijn armen om mij heen om mij te beschermen, wat ik wel heel fijn vond.."

"En wat hebben jullie daarna gedaan?"

"We zijn gaan eten"

"Ik had ook niet anders verwacht" zeg ik terwijl ik Loren zie blozen.

"Jij houdt van eten, Niall houdt van eten, eigenlijk zijn jullie het perfecte stelletje" zeg ik er dan nog achteraan.

Na een tijdje met haar gepraat te hebben is het nu even stil, ze weet hoe ik Liam heb ontmoet, ik weet waarom ze er zo mee zit met Nola. Maar ze zei wel dat dit opluchtte dat ze zich nu een stuk beter voelde.

"Ik weet trouwens waar de jongens nu zijn voor een interview, zin om ze te gaan verassen?"

"Ja laten we dat doen" antwoord ze en springt gelijk rechtop.

Als we dan het grote gebouw binnen lopen waar de jongens nu zijn voor een interview worden we gelijk tegen gehouden door de wacht.

"Waar denken jullie heen te gaan?"

"We zijn hier voor de jongens, we wouden ze verassen" antwoord ik. Als we nu maar niet weer dat gezeur krijgen dat we fans zijn en niet bij de jongens mogen komen.

"Zeker net zoals alle andere fans die buiten bij de deur staan"

"Nee hoor ik ben de vriendin van Niall" zegt Loren met een grote glimlach op haar gezicht. De bewaker kijkt haar aan met een gezicht van niet al weer die rare fans die proberen binnen te komen.

"Maar we zijn echt de vriendinnen van de jongens!" Zeg ik nu met wat meer overtuiging.

"Dat klopt" hoor ik dan een bekende mannen stem zeggen. Het is Paul hij staat achter de bewaker en glimlacht even naar ons.

"Kom maar mee met mij ik begeleid jullie wel naar de jongens, leuk dat jullie er zijn trouwens!" Zegt Paul terwijl hij met zijn hand een gebaar maakt dat we hem moeten volgen.

Ik kijk nog één keer achterom naar de bewaker die ons nog aanstaart, ik steek snel m'n tong uit en loop dan achter Paul en Loren aan door de lange gangen wat net een doolhof is.

----------------------------------------------

Hier dan nog een part, het duurde even aangezien ik vorige week een uitwisselings project had met een school in denemarken, wat echt super leuk was.

Daarom had ik ook geen tijd om te updaten, maar ik hoop dat jullie het leuk vinden :)

Vote/comment/follow?