hoofdstuk 24

266 17 1
                                    

Pov Rosa

"Rosa ben je al klaar?" schreeuwt Liam vanuit de slaapkamer naar de badkamer waar ik nog sta.

"Ik kom er aan" zeg ik. Vandaag gaan we nog genieten van een dagje strand, morgen gaan de jongens alvast beginnen met wat voorbereidingen voor de tour. En wij mogen ook een keer mee. Voor Loren en Fleur is het de eerste keer dat ze dit mee maken.

Voor mij niet, ik ben al wel gewend dat Liam op tour gaat. Dan blijven wij alleen hier achter in het grote huis. We waren altijd met z'n drieën en soms vier als Nieke hier bleef slapen.

"Ready?" zegt Liam als ik de slaapkamer binnen kom lopen en hij op het bed zit te wachten met een tas voor hem op de grond. Ik knik. Liam krijgt gelijk een enorme glimlach op zijn gezicht.

"Vanwaar die enorme glimlach?" vraag ik, ik zie hem natuurlijk wel vaker glimlachen maar waarom zo ineens op dit moment?

"Ik ben gewoon blij om je te zien" zegt hij en hij begint even te blozen. Zelf moet ik ook wel blozen, ook al zijn Liam en ik al zo lang samen het gevoel is nog steeds het zelfde. We hebben het leuk samen en mijn gevoel voor hem is gewoon niet te beschrijven. Elke aanraking, elke kus alles voelt zo geweldig als ik bij hem ben, iets wat ik nog nooit gevoeld heb en iets wat ik ook zeker nooit meer kwijt wil raken. Ik wil Liam nooit meer kwijt, dat wist ik al vanaf het moment dat we net wat kregen.

Ik ga naast hem op bed zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij slaat zijn arm om mij heen en heeft zijn hand op mijn heup, hij houdt mij stevig vast. Alsof hij van plan is mij nooit meer los te laten. Hij plaatst lief een kus op mijn hoofd. Ik til even mijn hoofd op en kijk in zijn prachtige bruine ogen. Even druk ik mijn lippen op die van hem.

Onze lippen zijn heel even van elkaar verwijderd en ik staar in zijn ogen, ik zie hem ook staren, zijn lippen raken die van mij soms even aan, heel zachtjes. Zijn zachte lippen die ik over een paar weken weer een hele tijd moet gaan missen. Hij glimlacht en ik sta op en neem mijn tas mee, klaar om naar beneden te gaan. De rest is misschien al wel aan het wachten op ons.

"Wacht even ik vergeet mijn tas nog bijna" zegt hij en laat mijn hand even los en bukt om zijn tas te pakken die hij dan over zijn schouder gooit en samen met mij naar benden loopt.

Als we beneden komen staan alleen Loren en Niall er nog. Ze staan te praten.

"Alles goed?" vraag ik als ik naar die twee kijk, normaal lachen ze en zijn ze vrolijk. Echt altijd als we die twee zien, of ze nu samen zijn of apart ze zijn gewoon altijd vrolijk en komen vaak met de raarste opmerkingen. Niall heeft dus echt zijn 'prinses' gevonden.

"Alles gaat goed, we hadden gewoon even een serieus gesprek" zegt Niall met zijn meest serieuze gezicht. Ik grinnik even en kijk dan naar achteren, misschien komen ze er zo wel aan en zijn wij alsnog vroeg.

"De rest komt er zo aan, denk ik" zegt Loren en kijk ook even naar boven. Ik knik even en mijn blik blijft gevestigd op de trap en de overloop die ik voor een klein stukje zien kan.

-

Louis stopt de auto en ik ren gelijk met mijn tas in mijn hand de auto uit het strand op. Het zal wel niet lang meer duren voordat paparazzi of fans ons gevonden hebben maar daarom geniet ik nog even van dit moment.

"Liam, Liam, schiet op" zeg ik terwijl ik ongeduldig op het strand sta te wachten. Het liefst sprong ik nu gelijk het water in, maar ik wil niet de enige zijn, dus moet Liam maar een beetje opschieten, haha.

Anouk komt nog zelfs eerder dan Liam naar mij toegelopen en laat haar tas op de grond vallen en doet snel haar jukje uit en legt die over haar tas heen.

"Ga je nu nog mee of blijf je hier nog staan wachten" zegt ze terwijl ze al richting het water loopt.

"Ik kom er aan!" zeg ik en doe zo snel als ik kan mijn jumpsuit uit en leg hem niet zo heel netjes op mijn tas neer en ren naar Anouk toe die al bijna bij het water is.

Voorzichtig raak ik met mijn teen even het water aan, gelijk krijg ik een rilling over mijn hele lichaam. Het water is echt heel koud.

"Is het water koud?" schreeuwt Niall die nu hard op ons af komt rennen.

"Ja!" schreeuw ik terug terwijl ik het kippenvel al op mijn armen zie. De zon mag dan wel schijnen en het mag dan wel 28 graden zijn, het water is nog ijskoud.

"Het valt vast wel mee" zegt Niall en rent zo een door het water in, ik moet best lachen. Het water is echt ijskoud en hij rent er zo in één keer in. Loren komt er ook aangerend. Ik zie haar even twijfelen voordat ze het water in rent maar rent dan toch het water in en gaat even kopje onder.

"Het valt echt mee" zeggen ze dan in koor. Ik voel nog een keer met mijn voet het water en krijg opnieuw die rilling door mijn hele lichaam.

-

Uiteindelijk ben ik toch het water in gegaan en hebben we een soort van gevecht gehouden, Anouk zat bij mij op de nek en Loren bij Niall en zo gingen we proberen elkaar onder water te duwen. We hebben er echt om kunnen lachen. De rest lag aan de kant in de zon, te praten of eten, ik weet het niet eens precies.

"Ga je mee een ijsje halen?" zegt Liam terwijl ik net rechtop ga zitten met mijn armen om mijn knieën heen geslagen.

"Waar kunnen we ijs halen dan?" Ik heb namelijk nog nergens een ijskraampje gezien of iets waar we dan ook maar een ijsje kunnen halen.

"Daar iets verderop staat een hutje daar kunnen we ijs halen" zegt hij en wijst in de richting van waar het hutje moet staan. We zijn hier al wel vaker geweest maar een hutje met ijs kan ik me niet herinneren, maar het zal wel. Ik sta op en Liam ook. Hij pakt mijn hand en loopt samen met mij richting het water.

We lopen met onze voeten in het water, soms als er iets een golf komt staan we iets 'dieper' in het water. Het verbaasd me dat nog niemand hysterisch op ons af is komen rennen.

"OMG, is dat Liam Panye!!" hoor ik iemand van een afstand schreeuwen. Oké ik heb te vroeg gejuicht. De meisjes komen op ons afgerend en staan meteen om ons heen.

"Mogen we met jullie op de foto?" vraagt een van hun. Liam knikt en een voor een gaan de meisjes met hem op de foto.

"Mag ik ook nog met jou op de foto, Rosa?" vraagt een meisje van ik schat 15 jaar en ik knik. Ze komt naast mij staan en geeft haar telefoon aan een van haar vriendinnen en ik glimlach en hoop dat het een leuke foto is geworden.

"Dankje wel" antwoord ze een geeft mij en Liam nog snel knuffel.

------------------------------------------

hier dan hoofdstuk 24, hope you liked it :)

vote/comment/lfollow?

The one who stole my heartWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu