The one who stole my heart

Hoofdstuk 42

Pov Niall

"Ik weet het niet meer hoor, ze wil niet eens met mij praten" zeg ik terwijl de tranen in mijn ogen staan. Ik heb het geprobeerd maar ze zei niks, ze wou mij volgens mij niet eens aankijken. Ik brak op dat moment echt.

"Als ik haar nou gewoon kon uitleggen hoe ik me voel" zeg ik terwijl ik mijn hoofd op mijn handen leg terwijl mijn ellebogen steunen op mijn benen. Ik wil niet dat ze zien dat ik bijna moet huilen. Maar helaas is het wel zo.

"Weet je nog toen je op je kamer was, je was aan het zingen, half a heart. I-ik hoorde je maar misschien is het een optie als je dat liedje voor haar zing, ik heb namelijk het idee dat dat liedje precies de situatie beschrijft" zegt Louis. Ik kan alleen maar knikken en denk aan het liedje, ik ben inderdaad maar half a heart zonder haar.

"Wij helpen je wel met het zingen van het liedje" zegt Harry vast beraden en de rest knikt allemaal enthousiast.

"Maar wat nou als ze niet eens thuis komt, of gelijk naar boven loopt.. of.." Harry stopt mij door zijn hand op mijn mond neer te leggen en verbaasd kijk ik hem aan.

"We zorgen wel dat ze hier blijft en anders binden we haar vast" grapt Harry. Normaal zou ik er wel om kunnen lachen maar nu niet.

"Haal je gitaar maar op, ik denk namelijk dat ze zo wel thuis komt" zegt Danielle terwijl ze naar haar telefoon kijkt. Waarschijnlijk om te kijken hoe laat het is.

Ik zit net weer op de bank met mijn gitaar als ik de voordeur open hoor gaan. "Volgens mij is ze daar" zeg ik nogal angstig, omdat ik echt niet weet wat er nu gaat gebeuren of hoe ze zal reageren. Ik hoop gewoon dat ik het aan haar kan uitleggen. Dat ik haar kan zeggen hoe ik me voel en het belangrijkste dat ik van haar hou, maar het is zeker weten meer dan houden van. Een gevoel dat gewoon niet te beschrijven is, daarom kon ik niet antwoorden aan de telfoon omdat ik niet wist hoe ik het uitmoest leggen.

"Het komt goed" verteld Zayn mij terwijl hij mij een bemoedigend schouder klopje geeft en dan naar mij glimlacht.

Ik knik "Ik hoop het" zeg ik en probeer ook naar hem te glimlachen. Ik zie dat Loren plaats neemt op de stoel die er voor haar neergezet is, zodat ze tegenover mij zit en mij aan kan kijken. Ik zie aan haar dat ze ook gebroken is. En dat komt allemaal door mij terwijl ik juist wou uitleggen wat ik voor haar voelde. Harry glimlacht naar mij als teken dat ik moet beginnen met spelen. Ik begin met de eerte melodieën en al snel begint Liam met zingen.

So your friend's been telling me
You've been sleeping with my sweater
And that you can't stop missing me
Bet my friend's been telling you
I'm not doing much better
'Cause I'm missing half of me

And being here without you is like I'm waking up to

Only half a blue sky
Kinda there but not quite
I'm walking around with just one shoe
I'm half a heart without you
I'm half a man at best,
With half an arrow in my chest
I miss everything we do,
I'm half a heart without you

Forget all we said that night
No, it doesn't even matter
'Cause we both got split in two
If you could spare an hour or so,
We'll go for lunch down by the river
We can really talk it through

And being here without you is like I'm waking up to

Only half a blue sky
Kinda there but not quite
I'm walking around with just one shoe
I'm half a heart without you
I'm half a man at best,
With half an arrow in my chest
'Cause I miss everything we do,
I'm half a heart without you

Half a heart without you,
I'm half a heart without you

Though I try to get you out of my head
The truth is I got lost without you
And since then I've been waking up to

Only half a blue sky (only half a blue sky)
Kinda there but not quite
I'm walking around with just one shoe
I'm half a heart without you
I'm half a man at best (half a man at best)
With half an arrow in my chest
I miss everything we do,
I'm half a heart without you

Without you, without you, half a heart without you
Without you, without you, I'm half a heart without you

Ik speel de laatste melodieën van het liedje en kijk naar Loren. Ik heb de tranen in mijn ogen staan. "Laat het mij asjeblieft uitleggen.." begin ik en kijk naar Loren. Ze knikt als teken dat ik mag praten.

"Ik wilde je geen pijn doen, toen je vroeg of ik nog wel van je hield wist ik gewoon niet wat ik moest zeggen.."

"Dus het is waar je houdt niet van mij!" Zegt ze boos terwijl er een traan over haar wang rolt en op wil staan om weg te lopen. Danielle houdt haar tegen en verluisterd wat en ik zie haar knikken. Ze veegt de tranen van haar wang af en kijkt dan naar mij.

"Ik hou wel van je.."

"..Alleen zijn dat misschien niet de juiste woorden, het is veel meer dan houden van, het is een gevoel wat ik niet kan beschrijven. En ik zou het nog steeds niet kunnen.."

"Is dat echt zo?" Vraagt ze en kijkt mij met traan ogen aan. Ik knik.

"Het is waar!.." Ik loop naar haar toe en pak haar handen vast.

"Dat wat hebben of hadden is speciaal voor mij, het is bijzonder voor mij is het echt niet alleen houden van, onze relatie is gewoon beter dan woorden ooit zouden kunnen beschrijven" ze glimlacht en voor ik het weet drukt ze haar lippen op die van mij.

"Betekent dit dan dat we weer officieel samen zijn?" Vraag ik terwijl ik haar handen nog steeds vasthou. Ze knikt en iedereen begint te klappen. Ik weet zeker dat ze dat doen omdat ze wisten dat wij allebei gebroken waren, gewoon half a heart zonder elkaar. Loren glimlacht en omhelst mij dan. Ik kan nu ook niet meer stoppen met glimlachen omdat ik bijna zeker weet dat alles goed gaat komen.

--------------------------------------------------------------

Hier dan weer een hoofdstuk, zoals ik beloofd had. Ik ga dan nu ook weer zoveel mogelijk gaan schrijven aan al mijn boeken :)