The one who stole my heart

Hoofdstuk 32

Pov Naomi

Het is inmiddels 2 weken geleden dat we Loren ontmoet hebben. Ze heeft al die tijd nog niet met Niall gepraat. De eerste paar dagen wou ze niet toe geven dat ze er mee zat maar we beginnen het steeds meer aan haar te merken. Wat we er nu mee moeten weet ik dan ook niet. We kennen haar nu twee weken maar ik ken haar goed genoeg om te weten dat ze dit niet heel lang gaat volhouden, ze mist hem te erg.

We zitten nu buiten bij Loren en de meiden. Loren is binnen, ze kijkt een film. Waarom weet ik ook niet maar ze doet al de hele dag niks anders dan televisie kijken.

"Weten jullie waarom Niall niet antwoordde op de vraag van Loren?" Danielle is de eerste die haar schouders ophaalt.

"Ik weet dat ze weg wou, weg van ons, weg van de herinneringen, maar ik heb het er ook niet met de jongens over gehad" antwoordt ze dan.

"Moeten we haar niet helpen, ze kan moeilijk dagen lang binnen zitten en niks doen!" Zeg ik en kijk achterom naar binnen waar Loren nu is.

"Het komt vast wel goed met haar, de jongens zijn nog op tour, maar ik weet zeker als ze een break hebben dat het weer goed komt tussen die twee" zegt Rosa en glimlacht kort. Volgens mij weet iedereen dat het ongemakkelijk gaat worden voor die twee. En de kans dat Loren boos gaat worden of hem niet wil zien is ook heel groot.

"Laten we anders een slaapfeestje houden vanavond?" Stelt Anouk voor, terwijl het enthousiastme van haar gezicht af te lezen is.

"Jaa!" Roept Fee gelijk en staat al op, ze is net zo enthousiast als Anouk en ze staan dan ook beide te springen. "Pyjama Party!" Roepen ze tegelijk terwijl ze aan het rond dansen zijn.

"Zullen wij onze spullen dan even gaan halen Fee?" Fee knikt en we lopen arm in arm naar de voordeur waar na we richting ons appartement lopen.

-

"Zullen we ook nog wat te eten mee nemen?" Schreeuwt Fee, die nu ergens in het appartement is. Ik prop net de laatste spullen in mijn tas en sluit hem. Het is maar voor één nachtje maar ik zorg dat ik genoeg bij me heb. En het belangrijkste is nog wel mijn oplader.

"Moet ik nou nog wat eten mee nemen of niet?" Zegt Fee nu nog een keer, nu ze in de deur opening achter mij staat.

"Doe maar" antwoordt ik en ze rent gelijk weg, als de hypere en vrolijke persoon die ze altijd is. Soms ben ik dat ook wel, als ik mensen tenminste ken, anders ben ik heel verlegen.

"Ga je weer mee? Ik ben er klaar voor" zeg Fee en staat vrolijk achter mij. Ik knik en open de deur van het appartement. Ik hoefde er niet echt meer heen te lopen want ik stond al in de gang. Fee loopt voor mij het appartement uit en ik sluit nadat ik ook buiten het appartement sta de deur. Ik draai de deur op slot en stop de sleutel weer in mijn broekzak.

-

"Ready?" Zegt Anouk en kijkt ons allemaal 1 voor 1 aan. We hebben van alles bedacht en Loren weet van niks. We duwen zo met z'n allen de bank naar achter en dan worden alle matrassen de woon kamer in gegooid.

"3.."

"2.."

"1..!" Zegt Anouk en bij 1 begint iedereen te duwen. Het is namelijk een grote en zware bank. Naja niet iedereen duwt. Fee en Rosa zijn bezig met de matrassen.

"Waar is dit allemaal voor nodig?" Zegt Loren die nog steeds verbaasd kijkt aangezien ze net met bank en al verplaatst is.

"Dat merk je zo wel" zegt Anouk sneaky en loopt naar de gang, waar ze gelijkt struikelt. Ik kijk naar haar en zie hoe Anouk daar midden in de gang op een matras ligt. Ze waren dus al bezig met matrassen naar beneden te krijgen.

"Niet zo staan en blijven lachen, help me liever met deze matrassen waar ik over struikelde" zegt ze wanneer ze op is gestaan en met een boos gezicht naar de matrassen staart die in de gang liggen. Ik ren gelijk naar de gang toen en probeer een matras naar de woonkamer te slepen. Maar tot mijn verbazing is die matras veel zwaarder dan gedacht. Ik zucht en laat de matras weer zakken. Zo gaat het mij zeker niet lukken om ze in de woonkamer te krijgen. Loren zit nog steeds op de bank en heeft zich nog niet bewogen. Het lijkt wel alsof ze helemaal niks wil, niks meer kan. Omdat ze iets belangrijks kwijt is, Niall. Het lijkt alsof ze niet zonder hem kan. Dagen is ze al zo, maar ik vraag me af of Niall er ook zo mee zit als dat zij er mee zit.

Ze verdient het niet om zo behandeld te worden, hij had ook wel liever voor haar kunnen zijn. Gewoon normaal kunnen vertellen dat hij niks meer voor haar voelt, of zou hij stiekem een ander hebben? Maar dan zou het al wel op twitter gestaan hebben, fans weten namelijk altijd alles. Ik ben er nu wel achter gekomen hoe zwaar de meiden het wel niet hebben. Ze worden vaak over al gevolgd en fans vragen altijd om aandacht en als ze de kans krijgen vragen ze om een handtekening. Ik moet er niet aan denken dat dat mijn leven zou zijn.

"Ga je nog helpen?" Zegt Rosa die nu met haar hand voor mij gezicht zwaait. Ik merk nu pas dat ik al die tijd in de gang stond. Ik heb niet eens door gehad dat er matrassen naar beneden zijn gegooid.

----------------------------------------------

Hier weer een hoofdstuk, het duurde even met schrijven maar ik heb er niet altijd zoveel tijd voor, sorry. Maar ik hoop dat jullie het leuk vinden.

Ik denk trouwens dat er niet super veel hoofdstukken meer gaan komen. Maar ik heb ook nog mijn nieuwe verhaal "finding you" misschien dat jullie dat ook kunnen lezen?

Vote/comment/follow?