The one who stole my heart

Hoofdstuk 36

Pov Niall

Ik stop met gitaar spelen, het lukt gewoon niet. Ik kan het liedje niet afmaken. De tranen springen in mijn ogen. Hoe kan ik het zo verpest hebben. Ik ben Loren gewoon kwijt.. Ze is mijn alles maar dat ben ik nu gewoon kwijt. We waren nog niet superlang samen maar voor mij lang genoeg om te weten dat ik niet zonder haar kan. Ze is mijn prinses, mijn alles zonder haar is het zelfde als zonder eten. Ik voel me leeg zonder haar.

Op het moment dat ze vroeg of ik van haar hield, zocht ik naar de juiste woorden om haar te zeggen dat ik van haar hou, maar woorden zijn niet genoeg, mijn gevoel voor haar is niet te beschrijven. Ik dacht dat we alles samen aan konden dat we voor altijd samen zouden zijn. Ik mis haar ik mis het dat we elke dag belden, ik mis haar stem. Ik wou gewoon dat ik die weer hoorde, dat ze bij mij was en dat ik haar stevig vast kon houden. De tranen blijven over mijn wangen rollen, ik verstop mijn hoofd in mijn kussen en denk aan haar, aan haar glimlach en alles wat ooit mee gemaakt hebben. Haar ogen die straalden als ze bij mij was.

Misschien moet ik haar, schrijven, smsen of bellen. Maar wat nou als ze niet met mij wil praten. Ik snap dat ze boos is, maar ik hoop vooral dat ze verdrietig is. Als ik het zo zeg klinkt het heel erg gemeen maar nee zo bedoel ik het niet, als ze verdrietig is betekend het dat er misschien nog een 'ons' is. Dat er nog hoop is en dat als we het allebei willen het dus nog goed kan komen. Er moet gewoon een manier zijn haar te vertellen hoeveel ik om haar geef.

Het is alleen wel zo dat ik er enorm van baal, dat ik niet uit mijn woorden kwam, maar zij is wel de gene die mij niet de kans gaf, degene die snel ophing en niets meer van zich liet horen. De tranen blijven over mijn wangen rollen. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen.. Hopelijk hebben we snel een break, dan kan ik naar haar toe, dan vertel haar hoe het echt zat. Dat ik wel van haar hou, en hopelijk krijgt 'ons' dan nog een kans. Langzaam zakken mijn ogen dicht.

"READY TO GO TO THE BEACH" roept Harry heel vrolijk, hij is heel enthousiast. Ik grinnik een keer.

"Ik ben er klaar voor" zegt Loren, Harry en Nola lopen al weg we zouden met de auto gaan want lopend was het best ver. Ik ga naast Loren achterin zitten Harry begint rijden, Nola zit naast hem.

We zeggen eigenlijk helemaal niks, het is best wel stil in de auto. Harry zet ineens de muziek harder en gelijk is het minder stil. We zingen allemaal mee met het liedje, behalve Nola ze is stil.

Mijn blik is gevestigd op Loren, ze zing vrolijk mee met het liedje en ik concentreer me op haar stem. Ze heeft echt een hele mooie stem, echt ze is heel goed. Ik besef nu pas dat ik aan het staren was, Loren kijkt mij aan maar op dat zelfde moment kijk ik haar in haar ogen aan. Ik kijk snel weg en ik merk dat ik begin te blozen.

Eindelijk zijn we dan bij het strand, Harry parkeert de auto en ik open gelijk de deur. Ik ben de gene die bij de deur zit. Loren is in het midden gaan zitten en is gelijk sloeg ik mijn arm om haar heen. Ze zat dicht tegen mij aan en ik genoot van het moment. Ik pak haar bij haar hand en sleur haar enthousiast de auto uit en ren met haar het strand op.

"Niall, langzamer graag!" hoor ik Loren schreeuwen. Ik had dus even niet door dat ik heel enthousiast aan het rennen was en dus nog steeds haar hand vast had en dat ze niet heeft losgelaten, zou ze mij dan ook leuk vinden? Net zo leuk als dat ik haar leuk vind? Al die vragen spoken door mijn hoofd en ineens struikel ik, gewoon omdat ik helemaal niet aan het opletten was. Gelukkig was het wel in het zand, naja ook weer niet gelukkig want nu heb ik zand in mijn mond.

Ik sta half op en kijk naar Loren die heel hard aan het lachen is. "Its not funny!" zei ik geïrriteerd met zand in mijn mond. Het smaakt echt vies. Bah..

Nu is ze nog harder aan het lachen en ik probeer het zand uit mijn mond te krijgen. Ik sta nu volledig op en pak mijn zonnebril van de grond op. "Ik krijg je wel" zeg ik naar Loren en ik zie dat ze al weg rent en ik ren snel achter haar aan. Zo rennen we over het strand tot dat ik haar eindelijk te pakken heb. "Got you" zei ik en sla mijn armen om haar heupen heen ze pakt mijn handen vast. Ik draai haar om en pak haar gezicht vast tussen mijn handen, ik kijk haar diep in haar ogen aan. Ze glimlacht lief, ik ken haar nu een paar dagen maar mijn gevoel bij haar was zo goed en is nog steeds heel goed. Ik had het leuk met haar en voelde me goed bij haar en ze eet net zo veel als mij, ze is gewoon het zelfde als mij.

Zou ik haar zoenen, zou ze mij wel leuk vinden straks wil ze niet met mij zoenen. Ik kom met mijn gezicht iets dichterbij, en ze lijkt het helemaal niet erg te vinden. Haar ogen glinsteren helemaal in het zonlicht ze ziet er zo lief en leuk uit. Onze lippen komen steeds dichter bij elkaar...

Dan schrik ik wakker, het blijkt allemaal een droom te zijn, een droom aan een van alle leuke momenten die ik samen met haar had.

"Nialler gaat het wel?" Het is Louis we delen een hotelkamer, wel met allebei een aparte slaapkamer. Ik schud mijn hoofd. Bijna stromen de tranen weer over mijn wangen.

"Ik mis haar echt heel erg, Louis en ik ben zo bang dat alles voorbij is nu, ik ben echt helemaal niks zonder haar" begin ik.

"Weet Loren al dat je je zo voelt?" Vraagt Louis dan. Weer schud ik mijn hoofd. Hoe zou ze dat moeten weten, ik praat niet met haar, niet meer sinds het telefoon gesprek. Louis legt zijn hand op mijn schouder en kijkt mij medelevend aan. Ik zie hem denken, hij wil wat zeggen maar ik weet natuurlijk niet wat.. Ik zucht een keer diep en laat me weer achterover op bed vallen, niet wetend wat ik nu moet doen.

"Ik ben haar kwijt, Louis" zeg ik terwijl ik de tranen al weer voel prikken in mijn ogen.

--------------------------------------------------------------

Echt OMMMGG ik kan jullie niet genoeg bedanken ik heb al zoveel votes op mij boeken. Al bijna 500 op dit boek en al 1K op don't let me go. So please vote :)

Ik baal er wel echt van dat ik weinig tijd heb om te schrijven. Ik ben daarnaast wel echt dood moe van al die weken stage.. maar ik moet nog maar tot juni.. :(  ik wil echt weer meer gaan schrijven zodat ik weer wat vaker kan updaten omdat schrijven toch iets is wat ik super graag doe. Ik weet dat dit waarschijnlijk niet veel mensen boeit maar ik wou het gewoon even kwijt..