The one who stole my heart

Hoofdstuk 19

Pov Loren

Ik open de slaapkamer deur van Niall, hij had gezegd dat hij even met mij wou praten. Ik weet niet wat ik er van moet denken, betekend dit iets goeds? Of juist niet, moet ik bang zijn of niet?

Niall zit serieus op het bed met zijn blik gericht op de muur als ik nog in de deuropening sta, klopt hij met zijn hand op de rand van het bed als teken dat ik naast hem moet gaan zitten. Ik ga naast hem zitten en het blijft stil. Wat best raar is omdat we normaal nooit stil zijn.

"Waarover wou je praten?" Begin ik dan maar om de stilte te verbreken.

"Over ons.." zegt hij heel serieus.

Ik schrik even gaat het dan niet goed tussen ons? Ik dacht juist dat we het heel leuk hadden samen. Of denk ik nu weer heel negatief.

".. Je hebt nog steeds dat appartement hier in Londen toch?"

Ik knik, het is waar sinds Nola weg is heb ik niks meer van haar gehoord maar ik kom af en toe nog wel in het appartement.

"Ik dacht misschien vind je het leuker om hier te komen wonen, zou je dat willen"

Ik zucht even van opluchting gelukkig is alles goed en was mijn twijfel voor niks. Het lijkt me ook beter als ik niks meer te maken heb met dat appartement. Ik wordt er allen maar depressief van, al die foto's van ons samen.

"Tuurlijk Niall, ik wil niets liever!" Zeg ik en omhels hem.

"Gelukkig maar ik dacht dat je het niet zou willen.."

"Niet zou willen? Ik wordt toch alleen maar depressief als ik al in dat appartement kom en ik ben hier toch al heel veel, vinden de jongens het wel goed denk je?"

"Ja ik heb het er al een keer over gehad, ze vroegen zich al af waarom ik het niet eerder had gevraagd"

"Gelukkig maar! Kom laten we mijn overige spullen dan maar halen" zeg ik terwijl ik Niall aan zijn arm mee sleur de kamer uit naar beneden.

Net wanneer we beneden zijn komt Rosa de hal in gelopen. Ze kijkt ons raar aan, maar ik ben gewoon vrolijk dat ik hier van af vandaag toch echt woon!

Als we dan met de auto bij het appartement staan twijfel ik even, moet ik wel naar binnen gaan.

"Waar wacht je nog op?" Vraag Niall dan, nu besef ik me pas dat ik nog geen stap heb gezet en het wel lijkt alsof ik lood in mijn schoenen heb. Het voelt gewoon niet goed om hier nog naar binnen te gaan. De sleutel krijg ik maar moeilijk in het slot maar ik open uiteindelijk toch de deur.

Ik loop voor Niall het appartement van mij en Nola binnen. Als ik even rondkijk zie ik dat alles stoffig en vies is. Ik ben hier al veel te lang niet meer geweest.

Niall loopt de keuken in terwijl ik naar de kamer van Nola ga, hij is leeg op een paar spullen na. Er staat nog een kastje met wat foto's. Ik ga voor het kastje staan en pak het lijstje en bekijk de foto goed.

Een traan loopt gelijk over mijn wang, al die tijd heb ik haar niet gemist maar nu ik hier sta in de kamer waar ze sliep, voel ik me slecht.

"Gaat het?" Vraagt Niall die in de deur opening staat en mijn kant op komt lopen.

"Ja ik denk het" zeg ik terwijl de tranen van mijn wang af veeg.

"Als het gaat waarom huil je dan" zegt hij en veegt met zijn duim over mijn wang heen. Dan ziet hij het lijstje die hij vervolgens uit mijn hand pakt.

"Gaat het om Nola?" Ik knik, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Ik weet niet eens hoe ik me voel.

"Kom zitten" zegt hij serieus terwijl hij op de grond gaat zitten. Voorzichtig neem ik naast hem plaats en leg mijn hoofd op zijn schouder, terwijl er nog wat tranen over mij wangen heen lopen.

"I-ik wist dat ik het moeilijk zou krijgen hier maar ik wist niet dat het zo moeilijk zou worden.."

"Is dat omdat je hier niet weg wil?" Vraagt hij onzeker.

"Juist wel, elke keer als ik hier weer kom.."

"Je hoeft het niet te zeggen hoor" zegt Niall terwijl hij met zijn duim rondjes op mijn schouder maakt.

"Laten we anders je spullen pakken die je nog wil hebben en dan gaan we hier weg voor de aller laatste keer.."

"Dat lijkt me een goed plan" zeg ik al weer iets vrolijker dan net, hij vrolijkt mij gewoon op. Altijd als ik bij hem ben. Niall staat op en helpt mij omhoog en omhelst mij nog een keer. Ik druk mijn lippen op die van hem en geniet even van het moment.

Hij pakt mijn hand en neemt mij mee naar mijn oude slaapkamer waar mijn bed, bureau en nog wat spullen staan.

Hij pakt mij bij mijn heupen vast en drukt zijn lippen zachtjes op die van mij, tijdens de zoen voel ik hem glimlachen en dan laat ik hem los.

"Ik ga vast wat spullen pakken" zeg ik en draai me om, hij blijft staan in het midden van de kamer maar al snel hersteld hij zich en begint met het pakken van wat spullen.

Ik sleep een grote tas met mij mee de trap op, Niall loopt achter mij aan met nog twee grote tassen. Het duurde even maar nu hebben we eindelijk alle spullen bij elkaar, de spullen die ik nog wil hebben of kan gebruiken dan.

Ik open de deur van 'onze' slaapkamer en laat de tas op de grond zakken.

"Nu is het echt 'onze' kamer" zegt Niall terwijl hij achter mij staat en een kus plaatst in mijn nek.

----------------------------------------------

Hier een hopelijk wat langer hoofdstuk, ik weet namelijk niet of ik komende week kan updaten, schrijven gaat waarschijnlijk nog wel lukken maar het ligt er aan of ik in Denemarken internet heb.. Ik heb namelijk een iphone die geweldig werkt..... Niet dus..

De uitslag van de auditie komt zo ook online! Hou het dus in de gaten ;)

Vote/comment/follow?