Amy
Uyandığımda o ateşin hâlen yandığını görüyorum. Son nefesimmiş gibi hızlı hızlı soluyorum. Jamie, geçen gece direnemedi. Ayaklarımı sallıyorum. Tüm arkadaşlarımı aklımdan geçiriyorum. Başta Jamie olmak üzere, nefret ettiğim insanları bile özlemle anıyorum. Ailemi de aklımdan geçiriyorum.
David geliyor. Beni kafesimden çıkarıp yere bırakıyor. "Kararın değişti mi?" diyor. "Yaşamak için henüz geç değil." "Hayır." diyorum. "Şimdi etkileyici yöntemi göreceksin." diyor David. Sonra Jamie geliyor. "Seni ben değil, Jamie öldürecek. Hazır mısın?" Sonra ekliyor: "Efsanede duyduğuma göre, pelerininizi çıkarınca özel olmuyormuşsunuz." Sonra pelerinimi çekiyor. Ama pelerinim çıkmıyor. Birkaç kere daha deniyor ama yapamıyor. "Anladım. Pelerinini çıkarabilmem için, ikinizinkini de aynı anda çekmem gerek. Ama bunu yapmayacağım. Jamie'ninkini çekeceğim, seninkini de Jamie çekecek." Biraz düşünüyor ve: "Çok mantıklı!" diyor.
Jamie'ye emri veriyor ve Jamie pelerinimi çekmeye başlıyor. Arkadan David, Jamie'nin pelerinini çekiyor. David haklı, aynı anda çekince pelerinlerimiz çıkabiliyor. Jamie, pelerininizi bir ucunu çıkarmıştı. Diğer uca uzanırken "Eyvah ne yapacağım?" diyorum kendi kendime. Sonra düşünüyorum. Jamie, David'e itaat ediyorsa bana da edebilir! "Jamie, dur!" diye bağırıyorum. Tahmin ettiğim gibi oluyor ve Jamie duruyor. David de duruyor. Jamie'nin pelerinini tutup Jamie'yi David'den uzaklaştırıyorum. "Jamie, biz özeliz. Pelerinini çekmesine izin verme!" diyorum. David, bunun üzerine çok sinirleniyor. Jamie, pelerinini tekrar takıyor. David, "Pelerinini boşver! Onu öldür!" diyor beni işaret ederek. Jamie, hiçbir şey yapmıyor. David: "Hadi, niye bir şey yapmıyor!" diyor sinirle. Jamie'yi arkama alıp David'e: "Bizim hakkımızda her şeyi biliyor olabilirsin. Ama tabii bildiğini sanıyorsun. Jamie o kadar kendine güvensiz biri ki, ilaç etkisi altında bile olsa birini öldürmeye çalışmaz. Üstelik beni çok seviyor. Bu nedenle beni öldürmeye cesaret edemez." diyorum. David'in gözleri büyüyor. Ardından Jamie'ye saldırıyor. Jamie yere düşüyor ve eliyle başını tutuyor. Bir süre sonra ilacın etkisinden çıkıyor. İkimiz aynı anda: "Shotgun!" diyoruz. Dönüşüm geçiriyor ve David'i yeniyoruz. Bu sefer, büyük kanatlar bizi zorlamıyor. Sonra uçuyor ve yerleşkeye dönüyoruz.
Yolda, Jamie bana: "Beni affettin mi?" diyor. "Henüz değil." diyorum. "Neyi bekliyorsun?" diyor Jamie. "Açıkçası seni değil, kendimi bekliyorum." diyorum. Jamie susuyor ve yüzü üzgün bir ifade alıyor. "Beni affettiğini düşünmüştüm." diyor. Beklediğimden yumuşak bir sesle: "Hâlâ unutamıyorum ne yazık ki." diyorum.
28.bölümün sonu, umarım beğenmişsinizdir. Vote ve yorum atmayı unutmayın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aziz mi Günahkar mı
Fantasy"Bu anı belki de bir daha asla yaşayamayacağım. Evet, bu gece bir takım duygular, alışkanlıklarıma ve bildiklerime diz çöktürdü. Onlara teslim oldum açıkçası." Amy Maria Carter, Günahkarların lideridir. Eğitim için iki seneliğine bir okula gidince o...
