My Billionaire Kidnapper

Chapter 17

LEILA'S POV

*tok tok tok*

"Ah goodevening ho sir kumakain pa po si Ma'm.." sabi ni Manang pagbukas nya ng pinto. 

Nagulantang ako sa pumasok eto na naman ang bad vibes. Diretso lang ang tingin nya sa akin na para bang ang laki ng kasalanan ko sa kanya, inirapan konga! Kapal ng muka ha..hay nakakawala tuloy ganang kumain bakit ba kasi nandito 'to.

"Bilisan mo dyan." pautos nyang sagot pero mahinahon lang. Nakatingin lang samin si Manang yung  lalake naman nakatingin lang sa baba. 

"Wag kang bastos kumakain pa ako, saka hindi ako sasama sayo kailangan ko ng umuwi." sabay balik ko ulit sa pagkain.

"Manang may landline po ba kayo makikitawag ho sana ako pagkatapos kong kumain?"

Napansin ko na parang nagaalalang nakatingin si Manang sa akin sinesenyasan nya akong bilisan kona. Anu bang meron sa lalaking 'to bakit ganito ang tensyon. Anu bang meron?! Ugh! kanina pa ako maraming tanong ni isa walang nasagot!

I looked at him and he look pissed. I don't even care. 

And then he suddenly grab me palabas ng pinto!

"Bastos!! Bitawan mo nga ako! Wala kabang manners kumakain pa yung tao!" pinipilit kong ibitaw yung mga braso ko pero ang lakas nya! Obvious naman sa laki ng katawan nya but still you know i'm a women! And why he looks so mad! Ako nga tong dapat may attitude sa aming dalawa!

"Aw..Nasasaktan na ako.." masakit na talaga yung braso ko paano ang higpit na masyado ng pagkakahawak nya, bigla syang natauhan at niluwagan ang pagkakahawak sa akin. Hindi padin sya ngsasalita pinasok nya ako sa loob ng kotse.

I didn't make a move habang umaandar ang kotse. Ang intense ng vibes.

Out of nowhere bigla bigla nya pinereno ang kotse at sinuntok ang manibela. WTH medyo natatakot na ako sa kanya,  anu bang nagawa kong masama.

"I've been looking all over the fucking island akala ko kung anu ng nangyari sayo!!" he shouted.

I was speechless. He's looking at me so angry yet parang may pagaalala , his tan face turned into red I don't know what to say.  I just sat there looking at him like Why he look so worried? Did he felt responsible because he was the one who brought me here? Dapat lang diba?

"I....was just trying to find the way home.." mahinahon kong sagot.

"There's no way home women!" 

"What do you mean? Bakit ba mo ba ako dinala dito? Kailangan ko ng umuwi i have no time for this kind of joke!"

Hindi sya sumagot imbis pinatuloy nya pagddrive.

"Hindi mo ba ako narinig?! Iuwi mo na ako anu ba!!!!" sigaw ko sa kanya! I can't stand him anymore!!

"Shut up!" why is he acting like he's my boss anung feeling nya susunod ako sa kanya!! NOPE! Ang fiance ko ang employee nya NOT ME!

Paulit ulit kong sinasabi sa kanya na iuwi na nya ako paulit ulit akong ngtatanong kung anu bang kailangan nya sakin at bakit nya ako dinala dito, but he's just ignoring me the whole fucking time. Puro gubat parin 'tong nadadaanan namin, wala man lang akong makitang mga bahay puro puno lang, paano ako hihingi ng tulong nito this is kidnapping!  I'm so fucking frustrated gusto ko ng umiyak. I need to do something!

Nakita kong hindi naka lock ang kotse. I know it's crazy but it's the only way. Tumahimik muna ako for a minute.....then i jump out of the car. 

After that all i see is black....