Dino's POV
I turned around to see a zombie-looking William. Guilt easily spread its slaves inside my body. I knew that I was the reason behind his situation right now. Ngayon ko na nga lang ulit sya naalala. Parang ang sama kong kaibigan sa kanya dahil sinaktan ko na nga sya, hindi pa ako nagaalala about sa kanya.
"W-William.." I whispered, trembling. He stepped closer and touch my cheek with his cold fingertips.
"Dione.." I looked away when he said it.
"I'm really sorry.." I meant it. I really am.
"Get away from her!" Someone pushed me. Muntik nakong ma-out of balance.
"Anong ginagawa mo dito, Wendy?" Tanong ni William na gulat na gulat. Kahit naman ako nagulat, lalo na't halos patayin nako ni Wendy sa mga tingin nya sakin.
"Sya ba! Sya ba ang dahilan kung bakit nakipagbreak ka kay Ate Abby!?" Wendy shouted pointing at me. Hinigit ni William yung nakadurong kamay sakin ni Wendy. "Sya ba, Kuya!?" Pero dinuro nya ulit ako.
"Matatahimik ka na ba pag sinabi kong sya nga!?" William shouted back, "Oo! Sya nga!" Hindi nakasagot si Wendy. I saw how she cletched her jaw, avoiding to erupt her anger. Tiningnan nya ako, eyes like shooting daggers at me.
"I hate you. Inagaw mo na si Tyron sakin tapos inagaw mo na din ang kaligayahan at buhay ng kapatid ko! I really hate you, bitch! I wish your soul go to hell!"
The next thing happened was in super fast forward. Hinila ni William si Wendy palayo sakin tapos bigla nyang sinampal. Nagtitigan lang sila, Both of them blazing with anger. But, Wendy's eyes are crying.
"Stupido! Tanga! You are wasting your life over a bitch like her." Isang malakas na sampal pa ang natanggap ni Wendy kay William. I want to stop him from hitting Wendy, but I can't move. I might not even breathing. "Bakit ako ang sinasampal mo? Bakit hindi sya!" Dinuro ulit ako ni Wendy.
"Call her that again.. Or else-" William said.
"Tapos ano?" She demanded, "Papatayin mo ako para sa kanya? Papatayin mo ang kapatid mo para sa katulad nya!?"
"If you insist." Sagot naman ni William na parang seryoso.
"You must be insane." As Wendy said that, she left immediately.
Pagkatapos kong mapanuod ang mga yun. Ngayon lang ako nanghina ng ganito sa buong buhay ko. Napaupo ako sa lupa. Agad naman akong nilapitan ni William.
"Ayos ka lang?" Tumango lang ako. Kahit magsalita hindi ko na magawa. "Pasensya ka na kay Wendy. Pero may mas matindi pang kayang gawin si Wendy pag ginusto nya."
"Hindi mo sya dapat sinaktan. Hindi mo sya dapat pinagbantaan." I blurted out.
"No, you don't understand." He run his fingers through his hair, lalo akong naguilty nang makita ko ang mga mata nyang halos hindi na nya mamulat. "Nagkausap daw sila ni Tyron at sinabing kayo na. Hindi mo alam kung paano sya nagwala. Pati si Mama walang nagawa about sa kanya. Nung isang gabi, nakita kong hawak nya yung phone ko. Nabasa nya yung mga text ko sa'yo.. Kaya kagabi, nagwala na naman sya dahil nagalit sya sa pagbbreak namin ni Abby ng dahil sa'yo.." Huminga sya ng malalim, "Hindi ko naman sya masisisi.." Nakita ko sa mga mata ni William kung gaano sya kalungkot.
"Hindi ko inakala na mapupunta sa ganitong sitwasyon ang lahat.. Ang sama ng nangyayari. Sana pwede kong ibalik ang lahat sa dati, nung masaya pa lahat." Sabi ko. We stayed silent for a while.
"Don't worry.. Magiging maayos din ang lahat."
*****
Pag gising ko kinabukasan-- Hindi pala dapat 'gising' kasi hindi ako nakatulog. Nagkahalo halo na ang mga laman ng utak ko. Ang daming problema, sunud- sunod, walang pahinga. Gusto ko lang naman magpahinga kahit isang gabi lang pero hindi ako pinagbigyan. Lumunok nako ng dalawang sleeping pills ni Diane pero wala epekto. Pagtingin ko sa salamin, mukha na din akong zombie.
