Bizimkiler bir anda ortaya çıkmış ve başımızda konfeti patlatmışlardı. Zayn'e sonsuza dek sarılmak istiyordum. Benim bedenimin sarsılmasından hala ağladığımı fark etmiş olmalı ki geri çekildi. Elimi gözyaşlarımı silmek için her gözüme götürüşümde sırılsıklam oluyordu bu yüzden bunu yapmayı bıraktım. Zayn benim yerime bu işi devraldığında sessizce sordu.
"Hadi ama, artık ağlama." Çenem titrerken konuşmaya çalıştım.
"Ben.. ben hiç bu kadar mutlu olmamıştım." Bana öyle bir bakış attı ki göğüs kafesimi açıp onu orada saklamak istedim. Yeniden kafamı göğsüne bastırdığında etraftan 'avv' sesleri geldi. Onlara güldüm. Bir süre sonra Doniya gelip Zayn ve beni ayırmıştı.
"Sarılmayı kesin de tebrik edelim sizi." Doniya gülüp bana sarıldığında Zayn arkada Doniya'nın erkek tarafı olduğunu söyleyip sızlanıyordu.
"Zayn sen daha beni paylaşamıyorsun nasıl hayatını Kaylee ile paylaşacaksın?" Diyerek takıldığın Zayn kızmıştı. Kulaklarımı kapatıp –sanki onları duyamayacağım- sitem etti.
"Kızın yanında şöyle şeyler söyleme. Vazgeçecek falan, ödüm kopuyor zaten. Düğünü bugün mü yapsak acaba?" Dediğinde gözlerimi büyültüp ona baktım.
"Bana ne! Ben gelinlik giymek istiyorum." Zayn gözlerini kapatıp sabır dilercesine mırıldandı. Doniya ve ben birlikte olduğumuzda Zayn'i hep bu hale sokardık.
"Allah'ım sen yardım et. Hayırlısıyla şu düğünü yapalım." Gülerek onu ittirdim.
Gözlerim anneminkilerle buluştu. Öyle bir bakıyordu ki koşarak ona sarıldım. Neden herkes böyle duygulu bakıyordu ki? Yoksa bugün 'hadi Kaylee'yi ağlatalım' günü falan mı?
"Senin için çok mutluyum kızım. Umarım hayatın benimki gibi olmaz." Bir insanın bu cümleyi söylediğini duymak... Hele ki o kişi anneniz ise...
Sadece daha fazla ağladım. Söyleyebileceğim –onun kalbini kırmayacak- hiçbir şey yoktu.
BİR HAFTA SONRA
İrlanda'daki Doniya, ben ve Zayn ile olan bir haftalık maceramızdan sonra hep birlikte Londra'ya dönüyorduk. Evet, Zayn'i delirtmiştik. Ve evet, annemler de geliyor.
Havalimanında Zayn ile el ele yürürken sürekli bir bana bir ellerimize bakıp gülüyordu.
"Hep bunu hayal etmiştim, biliyor musun? Seninle beraber olmak, sadece el ele nereye gittiğimizi düşünmeden gezmek, seni istediğim zaman sevgilim diye-"
"Bekle, bunu hep yapıyordun zaten." Diyerek daha fazla romantikleşmesini önledim. Utanıyordum canım!
"Utandın mı?" Dedi çarpık sırıtışıyla.
"Hayır tabi ki, ne münasebet." Double utanış resmen.
"Eh, neyse ki utanıp utanmadığını anlayacak kadar tanıyorum seni sevgilim." O zaman bilerek mi yapıyorsun, adam!?
Bir şey demedim. O da ellerimize bakıp sırıtmaya devam etti. Tüm yolculuk boyunca.
Beni sevdiğini bu kadar hissettirmesi şımarmak istememe neden oluyordu ama kişiliğimden de ödün vermek istemiyordum. Kişiliğimi döveyim (sansür lol) ben aşkı yaşamak istiyorum.
Evlerimize dağıldığımızda Zayn'i özlediğimi hissedebiliyordum. Dudağımı büzüp ona mesaj attım.
Kaylee: seni özledim :((
Zayn'in yanımda olsa bana sarılacağı aklıma geldiğinde güldüm. Beni her an mutlu etmeyi nasıl başarıyordu ki?
Zayn: oh
Zayn: bu bana ilk mesajın
Zayn: gidip tişört yaptıracağım
Kahkaha attığımda annem yanıma gelmiş ve mesajları görmüştü. Utanarak başka taraflara bakmaya başladım.
"Senin de benim gibi doğru bir 'adam' bulmana çok seviniyorum kızım." Saçımı okşadığında ona sarıldım.
"Gerçi dünyada çok az bulunuyor, eh bir tanesini de ben kaptım. Demek ki anne kız şanslıyız ha?"
"Anne!" Ona güldüm.
"Hadi cevapsız bırakma nişanlını." Ben gülerek yanından kalkarken popoma vurduğunda kahkaha attım.
"Demek yine beni dışlıyorsunuz bayanlar." Diyerek içeri giren babamın yanağına öpücük bırakıp odama doğru koştum.
İlk önce Zayn'e cevap vermeli daha sonra ise gelinlik bakmalıydım!
Zayn ile mesajlaşırken bir yandan da gelinlik modellerine bakıyordum. Hala inanamıyordum. Yani birkaç aya evleneceğim! Hem de Zayn ile.
Edepsiz beyefendi Zayn.
Zayn: Canım nişanlım
Zayn: Bitanem
Zayn: Sevgilim
Zayn: Ne yapıyorsun da geç cevap veriyorsun
Kaylee: Gelinlik bakıyorum :))
Zayn: bakmana gerek yok
Bir anda kalbim durdu sandım. Aklımın şuandaki durumu gibi mesajı yazıp bir sürü soru işareti bıraktım.
Kaylee: ne demek gerek yok????
Zayn: ben, mükemmel sevgilin sen yorulma diye
Zayn: Bir tane çizim yapıp
Zayn: Bir markayla anlaştı bile :)
Zayn: demek
Bu...bu harika bir şeydi! Yani, belki size kendinizin seçmesi daha iyi bir seçenek görülebilir ama Zayn benim tarzımı, beğendiğim türleri, hepsini bilirdi. Ve hadi ama kim müstakbel kocasının – böyle deyince bir garip oldum- kendi elleriyle çizdiği gelinliği giyme şerefine nail olabilirdi ki?
Kendimi durduramayıp onu sevdiğimi söyleyen mesajlar ve o –önceden iğrenç bulduğum- kalpli emojilerden attım.
Sabaha kadar konuştuk ama ben gelinlik hakkında ağzından bir laf dahi alamadım.
eh gelinlik sanırım size de sürpriz olacak
eh x2 texting yazmadım demem daha
belki bir sonraki bölüm final olabilir :(
benimle bu serüvene devam etmek istiyorsanız MY FAULT. kitabımı okuyabilirsiniz,,,,
gift hikayem de birkaç bölümden oluşuyor ona da yakında son bölüm atarım :((
yakın zamanda yeni bir kitaba başlamak istiyorum ama kurgularımı unuttum :/ keşke not alsaydım :////
her neyseeee
son bölümler zaten lütfen yorum yapın :((((
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OFFICE -zm-
Fanfiction"Sadece seni öylece sevemem." Tüm hakları yastığımda saklıdır.
