Naruto's twin sister

(24) Valley of End

Nikashi's POV

Tumakbo ako papuntang Final Valley, malapit kase dun ang border ng land of fire at ng sound village. Pagkatapak ko sa ulo ng statue ni Madara Uchiha, may naramdaman akong papalapit na kunai sa'kin. I simply caught it bago pa ito tumama sa'kin.

Paglingun ko sa pinanggalingan ng kunai, nandun yung tatlo kong teammates. Argh, why does this have to be so hard!

"A-Ayoko silang saktan Yin." I helplessly said to Yin inside my head without breaking my emotionless demeanor outside.

He sighed inside my head. "Kung gusto mong maging matagumpay yung plano mo, kailangan mo silang saktan."

I sighed mentally. I guess they left me with no choice.

"Nikashi! Sumama ka na sa'min! babalik na tayo ng Konoha!" Sigaw ni Naruto.

I scoffed. "Bakit naman ako babalik dun? Everyone is just bringing me down there. Nasasayang yung kapangyarihan ko sa isang weak na village." I mentally winced sa mga sinabi ko dahil alam kong walang katotohanan yung mga sinabi ko.

They had shocked expressions on their faces. Parang hindi sila makapaniwala sa mga nasabi ko. Sino ba namang hindi magugulat nun, ang layo-layo nun sa totoong nararamdaman ko.

"Ano bang pinagsasabi mo Nikashi?! Di ba ang saya natin nung isang araw lang?! Bakit ka ba nagkakaganito?!" Sigaw ni Sakura nung makarecover siya sa gulat.

I smirked. "Hindi niyo pa rin ba nakukuha? All of those are fake." They gasped. "It's really easy at kayo naman para kayong mga tanga, naniwala naman kayo agad. All of you are underneath me, hindi niyo man lang ako malamangan. Pathetic." I lied big time!

Parang hindi makapaniwala sila Naruto at Sakura sa sinabi ko and they have hurt painted on their expression. Habang si Sasuke naman, he just glared at me.

"Sa tingin mo ba magugustuhan 'to ng papa mo? Sinakripisyo niya ang buhay niya para sa Konoha, ang bayan na tinawag mong mahina." Sasuke said still glaring at me.

I mentally winced. Damn, that hit a spot pero hindi ko yun pinahalata sa kanila. "Hindi nakita ni papa na nasayang lang yung buhay niya sa isang mahinang bayan. If papa wasn't there, malamang wala nang Konoha ngayon. Ang hihina, hindi man lang nila kayang depensahan yung sarili nila. I refuse to do the same mistake that papa did. Nung inalok ako ni Orochimaru ng kapangyarihan, tinanggap ko agad, sound village is way more stronger." Sorry papa lahat ng sinabi ko, hindi yun totoo.

Sasuke smirked na parang may narealize. "Kung ganun, bakit mo ako pinigilan umalis?" he confidently asked.

Well sh*t. Hindi ko yun naisip agad! I need to think of a reason and fast!

I didn't break my emotionless demeanor then I smirked menacingly. "Because you're weak. You're only gonna bring me down. Hindi ko kailangan ng isang mahinang tao dun, sukang-suka na ako sa mga katulad niyo at ayoko nang magpanggap na may pakialam ako sa'yo." I coldly said. I winced mentally, it sounded colder than I intended to.

His smirk got replaced by a fierce glare with a broken expression. "So yun pala ang totoong dahilan. And here I thought na niligtas mo ako. How foolish of me." Sabi niya na may halong galit. You don't know how right you are Sasuke.

I smirked evilly. Napansin kong may narealize din si Sakura. Sh*t nakalimutan ko ang angking talino ng babaeng 'to.

Sorry for my next move Sakura. I didn't wanna do this but you left me with no choice.

(a/n: I'm gonna use the term flash instead of flying raijin jutsu kasi ang taas na kasi. :P)

Bago pa niya ibuka yung bibig niya, I flashed right in front of her, nagulat silang tatlo sa move ko. Sinikmuraan ko siya ng malakas and she coughed out blood.