My Lady In White (gxg - girlxgirl)

4...

Jane Nicole Lazaro

....

Hmm? What was that smell? Ang bango naman at pamilyar sakin ang amoy na yun.

Slowly ay minulat ko ang mga mata ko and i let my eyes roam around my surroundings. Hindi pamilyar sakin ang kwartong ito and the bed is so cozy and the sheets were soft hindi naman ganito ang bed ko. Then my eyes fell for a figure na ngayon ay nakaupo sa isang gray swivel chair. Nakatukod ang isang kamay neto sa mukha nya pangsuporta at mahimbing na natutulog.

Nanlaki ang mata ko with the realization, this is not a room from anybody i know. Kaya maingat akong bumangon baka magising ko yung taong natutulog.

20 minutes na lang before mag alas dos. Ilang oras na ba akong natutulog? And why am i here? How did i g-...

Rain...

Marahan akong naglakad patungo sa study table just to confirm my thoughts. Napakapeaceful nyang natutulog sa upoan habang nkaharap sa laptop nya and looks like gumagawa sya ng project until nakatulogan nya ito. I smiled when a thought came to my mind, this must be her room.

Out of curiosity nilibot ko ng tanaw ang bawat sulok ng kwarto. There's nothing much on the wall apart from some bookshelves cabinets and isang malapad at napakalaking closet. Wow! Hindi masyadong malinis ang floor ng room kasi nagkalat ang mga papers measuring tools canvas at drawing tools sa kabilang side ng room. May kalakihan ang room at may mini couch and coffee table din sya na may nakakalat din na books at sa tabi nito ay mukhang isang box ng pizza. Tinignan ko naman ngayon ang bed na kanina ay hinihigaan ko instead of wood or steel ang body ng kama ay it was a king sized leathery bed. Hanep! Pansin kong naiiba ang wall dun mas mukhang puno ang side na yun dahil sa kulay at mga kung anu-anong nakalagay dun. Ang ibang walls kasi ay plain beige lang.

"Gising ka na pala."

Biglang nag flutter ang puso ko when i heard that low and husky voice. Ang sarap pakinggan. I looked at her nakatayo na sya at sinarado ang laptop nya.

"Gutom ka na ba?" napakainosente nyang tignan

"H-hindi, busog pa'ko." nahihiya ako kasi di ko alam kung ano ang ayos ko, I've been crying not to mention sa kanya mismo!

"Pagpasensyahan mo na at ang kalat ng kwarto ko marami kasi akong ginagawa and I'm too lazy to fix them. Hindi ko din kasi alam san ka dadalhin when you passed out." i can see her cheeks grew red

"Ahh okay lang and I'm sorry kung naabala pa kita."nahihiya kong tugon

"Sos, la yun! Buti pa samahan mo akong kumain, gutom na'ko."

"Huh?"

"Tara." nakangiti nya akong kinaladkad at wala na din akong nagawa pa.

"Wala ka bang duty today?"

We're eating pasta now dito sa dinning nila. Tahimik ang bahay at walang kataotao.

"Meron actually."

"Oh, what time?"

"Mga 3:30 pumapasok na ako tho 4 ang shifting time ko." paliwanag ko

"Sabay ka na pala sakin, on the way lang din kasi pupuntahan ko." masaya nyang sabi that made me smile too

"Hindi na salamat. I was thinking to file a leave muna, i don't think i can handle my duty sa ngayon." parehong nawala ang ngiti namin