CAMDAKİ iZ

Bölüm 11

Hare kendini bir çıkmazda hissediyordu.
Ailesinin baskısından bıkmış, her zaman ona destek olduğunu bildiği Deniz in yanında biraz olsun rahatlamayı düşünüyordu. Ancak beklediğini bulmak şöyle dursun, her zaman dost olarak gördüğü şu dünya da belkide kendini en huzurlu hissettiği kişiden de darbe yemişti.

Deniz her fırsatta abisi olmadığını hatırlatıyor ve ona ilgisini belli etmeye çalışıyordu. Ancak Hare bunu hep görmezden gelip bildiğini okuyordu.
Şimdi geçmişi düşündükçe acısı katlanıyor, bunu neden daha önce farkedemediği için kendisine kızıyordu. Yıllarca Deniz in acı çektiğini fark etmeyip onu daha da zor bir duruma soktuğu için vijdan azabı duyuyordu.

Tek tutunabileceği dal da az önce kırılmış ve bu çıkmazda tek çare olarak gördüğü Oğuz artık daha da cazip görünüyordu.
Herkes bu birlikteliğe karşıydı. Oğuz un para için yaklaştığını onun iyi biri olmadığını söylüyorlardı. Oysa Hare onu kazanmak için çok çaba sarf etmişti.
Fakir olmak bir suç değildi. Oğuz çok çalışıp ekmeğini taştan çıkaran biriydi. Bir sene önce okulu bırakıp çalışmaya başlamıştı.
Hem Hare nin ölen ailesinden kalan para ile mutluda olabilirlerdi.
Şirketlerin idaresini Alex den almak istemiyordu. Şirket yönetmek hakkında hiç birşey bilmiyordu. Ama babası Oğuz u eğitip işleri öğretebilir, daha sonra da birlikte çalışabilirler diye düşünüyordu.
Ancak ailenin olumsuz tutumu bu hayalleri alt üst etmişti. Gidince geri dönüşü olmayacağının da farkındaydı.

Kararını verdi. Artık bu evde daha fazla durmak istemiyordu. Hemen toparlanıp kendisine küçük bir çanta  hazırladı.  Kimseye  farkettirmeden sessizce evini terketti.
Doğmadığı, ancak evim dediği, şimdi ise mahkum edildiğini düşündüğü binaya son kez baktı. Artık aile olarak görmediği insanları terkederek gecenin karanlığında gözden kayboldu.