VALENTINES DAY ( FIT TO MAYWARD)

54

Chapter 54

Now that really hit the spot. “Ano bang nangyayari sa iyo. Anong pinagsasabi mo. I don’t
get it. Sabihin mong nagbibiro ka lang. Huwag naman sana ganito. Makakasakit na ang mga sinasabi mo.”

Napipinto nang kumawala ang luhang pinipigilan. Sana nga hindi nangyayari ang
ganitong eksena sa pagitan nila ni Edward.

Kahapon lang masaya sila. Hindi na ba puwedeng
dugtongan ang kahapon at burahin ang katatapos lang nitong sinabi.

“I’m not the kind to crack jokes anytime. What I want you to do is leave. Here’s your salary
and pack your things up. Kung hindi ka pa satisfied, sabihin mo lang dahil dadagdagan ko pa.”

Nasaktan ang puso niya sa sinabi nito. Hindi iyon ang inaasahan niyang marinig mula rito.

“What we have agreed on is enough for me.” Malumanay na sagot niya.

Not wanting him to
notice that sadness in her voice.

“I know.” Wala sa loob na napabuntong hininga ito.

Nagtaka siya.
“What’s that suppose to mean?”

“Dale I know that you are rich. Far richer than me. At kaya hindi mo kailangan ang
malaking bayad dahil ang kakarampot na ibabayad ko sa’yo ay halos pagtatawanan lang ng
allowance na tinatanggap mo buwan- buwan. Hindi ko rin alam kung ano pa ang ginagawa mo sa
outdated na lugar na ito.”

She grasp a little sarcasm from his tone.

“I’m happy during my stay here.” Pagtatanggol niya sa sarili.

“Yeah, happy to play with us?! And soon babalik ka na rin sa dati mong buhay.”

“Edward hindi ko na itinuring na paglalaro ang ginawa ko rito. Saksi ka sa pagpapagal at
pagpupuyat ko sa pagtulong sa iyo. Sa kabila ng lahat ng ginagawa ko, iyon pa ang maririnig ko sa
iyo?” she loudly said in anguish.

“Buong akala ko nagkakaintindihan na tayo. Na we are both
fallen inlove with each other. Na posibleng magiging Mrs. BARBER ako.”

“Stop it marydale! You’re good in playing this game. Napaniwala mo ako. Pero hindi ko na
hahayaan pa ang sarili ko na magpadala sa kaaretehan at kunwang kainosentihan mo.”

Siya naglalaro? Damn it. I’m here because I’m in love with you. Hindi mo ba nararamdaman? Gusto sana niyang ipagsigawan ang tunay na nadarama.

Ngunit baka lalo lang
itong hindi maniniwala sa kaniya.

“Iyon din ang pinagtataka ko. Why are you here Marydale? Why do you insist on staying
here kahit hindi ka bagay sa lugar namin?” He shoved every paper he’s holding on her face.

“Ngayon mismo, ipapahatid kita sa airport. And FYI, you are not my type. Sinakyan ko lang bawat
laro mo. I’m sick with you.”

Masakit ang paghampas ng bawat pahina sa kaniyang mukha. Hindi niya ininda iyon. Mas
ininda niya ang bawat katagang lumabas sa bibig ni Edward.

It’s literally crashing her. Marahang
nag- uunahan sa pagtulo ang kaniyang mga luha.

Nagmanikluhod siya sa harap ni Edward. “Please tell me that you didn’t mean what you
have just said.” Umaasa pa rin siyang mali ang pagkarinig niya sa mga sinabi nito.

Pero mukhang bato ang puso ng kaharap. Naiwan siyang tulala. Hindi niya alam kung saan
at paano napunta ang kasisimula pa lang na magandang samahan nila ni Edward.