The Playgirl's Game

Kabanata 20

"Sit down and open the files." Utos ko na sinunod naman niya. Nakita ko ang mga columns plus the dates and names.

"Medyo fully book na po ang Ilocos ngayon February." Tumango ako sa sinabi ni Marcus. I turned to Nathaneal.

"Kailan ang birthday mo? Sa mismong araw ba na yon gagawin?"

"Seven years lang ang lumipas, nakalimutan mo na?" Napataas ako ng kilay sa banat niya. I just know it's February but the fuck I care what specific day is it?

"It's on February 27. Yes I am planning to have it on the 27th. I prefer to have it in the morning but if hindi available, I'll choose the other available time." Sagot niya sa tanong ko matapos tumawa.

Humarap ako kay Marcus. Tinignan naman niya ang laptop niya.

"The function hall is available by 3 in the afternoon. It depends pa sa decorations para masabi kung anong oras magiistart ang party."

"I want it at the beach side. Hindi ba pwede doon?" Tanong ni Nathan.

"Pwede naman sir but same time ang simula. Dito po kasi sa La Casa Vallejo, when you rent the hall, kasama na ang other facilities."

Tumango tango si Nathaneal.

Biglang nagvibrate ang phone ko. Tuloy ang usapan nila kaya sinilip ko ang phone ko. I saw a text from Ezekiel.

I saw one of your employees entered there. Why are you taking so long?

Sa di malamang dahilan, natatawa ako dahil naiimagine ko na yata sya na bored doong nakaupo. My employee discussed everything with them. Masinsinan naman silang naguusap ng manager nya.

"Well then, can I leave you with Marcus? I still have a lot of work to be done." Pagsingit ko sa usapan nila.

"Yes madam. " sagot sakin ni Marcus. I stood up and faced them. Inoffer ko na ang kamay ko kay Madeline for a shake hands. Ganun din ang ginawa ko kay Nathan but to my surprise, he kissed my hand.

"Thank you." Nakangiti niyang sabi. What the?

I awkwardly left the room. Nakita ko si Ezekiel na napatingin sakin. Umayos siya bigla ng upo.

"You're done?"

"U-uhm yeah! Let's go." I mumbled. Nauna na ko palabas dahil naguguluhan talaga ako sa mga ikinikilos ni Nathan. Why the hell is he acting like that?

Nagtungo kami sa storage room kung nasaan ang supplies. Doon, pinanood ko siya sa pagcheck niya. True enough, nagiinspect nga sya. Sobrang seryoso nya. Yung tipong he gives all of his attention sa bagay na yon. Yung tipong hindi ko na nga alam kung kailangan pa ba ko dito.

Wearing that coat, he looks so dashing that him being in this scene is so out of place.

"Report this back to your branch manager. Bakit hindi pareparehas ang laman ng containers?" Utas nya matapos makita ang isang anomalya. Gusto kong matawa dahil halos manginig sa takot yung empleyado nya.

"Sorry sir. Yes po, sasabihin ko po."

"Uh, Mr. Salazar, can I leave you now? I still have a lunch meeting waiting for me." Pagsingit ko sa kanila. Tinagilid nya ang ulo niya habang nakangusong tumitig sa akin. Nag iwas ako ng tingin dahil pakiramdam ko'y baka hatakin ko sya at isama sa meeting ko.

"Okay. Behave, please." Napabalik ako ng titig sa kanya. He smirked. Tumaas ang kilay ko sa behave nya. What the...?

Lutang akong tumalikod at umakyat na ulit.

Iwinaksi ko na lamang iyon sa isipan ko.

Umattend na ko ng meeting. One thing I hate about this business are the meetings. Napapagod akong masyado lalo na pag lunch meetings kasi kailangan ko pang lumabas.