The Playgirl's Game

Kabanata 16

Bumalik ako as aking mesa at hinayaan siyang matulog. He looks so tired. Bakit kaya siya dito sa opisina ko nagtratrabaho?

May isang ideya ang pumasok sa isipan ko. Napangisi ako nang maisip iyon.

Idinial ko ang landline sa sekretarya ni Ezekiel. I got it the last time I went there. After four rings, the call is answered.

"Good afternoon, this is the secretary of Mr. Ezekiel Salazar." pakilala ng pamilyar na boses. Tumikhim ako. Making sure Ezekiel is still sleeping.

"May I know if Mr. Salazar is there?" tanong ko.

"Sorry, he is not around. May I know who is this?"

"This is one of his colleagues. I just wonder where he is right now?"

"I'm not sure, madam. Mr. Salazar finished all his works yesterday and requested for an off for today." tumango tango ako sa sinabi. Off pala niya ngayon eh bakit siya nandito't nagtratrabaho?

Binaba ko na ang tawag bago pa man niya ulit matanong kung sino ako. May kung anong kiliti akong naramdaman sa aking tiyan.

Nagtuloy tuloy ako sa trabaho. Nakahiga na ngayon si Ezekiel sa sofa. Ibinaba ko siya kanina para mas maayos siyang makatulog.

Napahikab ako. Tumingin ako sa relos ko at nakita kong alas siete na ng gabi. Kadalasan pag ganito ay ako na lang ang tao rito sa office. But of course, those who are on a night duty is here. Nagugutom na rin ako pero mamaya na siguro. I feel like cooking. Nagcicrave ako ng Sinigang so I want to.

Tinapos ko pa ang tinitipa kong dokumento. Nung matapos ko iyon ay isinend ko na ang mga dokumento sa kani kanilang dapat mapuntahan. I closed my computer at nagligpit na ko.

Naramdaman ko rin ang pag galaw ni Ezekiel, meaning he is awake.

"I'm sorry I slept here." iyon ang una niyang sinabi. I smiled and shook my head.

"It's okay. You seemed tired. Kung di ka lang magigising ay patutulugin kita sa isa sa mga rooms namin diyan."

"Thank you. How did the meeting go?" natawa ako sa kanya. This is the first time someone is asking me how my whereabouts went. Parang may kung anong humaplos sa puso ko.

"I can't tell you. Baka matakot ka at magback out sa pagsusupply sa La Casa Vallejo." natawa ako sa sarili kong sagot. Tinaasan niya ko ng kilay.

"Tara na. I'll cook something at home since today is your off and you work hard yesterday." anyaya ko sabay tawa. He looks surprised that I know about it.

Binati kami palabas ng mga crew. May iilan pang babaeng nagulat nung makita kung sino ang kasama ko. Probably because they are the afternoon shift. Those who are in the morning who saw him were gone.

I brought my car with me kaya nagconvoy kami. Nasa likuran ko lamang siya and he is keeping a distance. He's like assisting me. Walang makaover take dahil hinaharangan niya. Natatawa tuloy ako.

Pinarada ko ang kotse ko sa labas. I stop the engine and went out. Kakalabas lang rin ni Ezekiel. Tinitignan niyang mabuti ang bahay ko. I smirked and entered.

Tunog ng bumukas na lock ang namutawi sa tenga ko. I entered there and the encounter of my heels and the tiled floor made a sound.

"Come in.." I let him in. Inilibot niya ang tingin niya sa bahay ko. Diretso ako sa kusina habang tumatawa.

"What's so amusing in my house? The last time you went, you're amazed." sabi ko habang kumukuha sa ref ng mga rekados na gagamitin ko.

"I find it as beautiful as the owner of this house." tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Sanay ako sa mga hirit na ganyan sa akin. I'm not affected when others say it but when this fucking handsome man is the one saying it to me, I feel affected bigtime.