The Playgirl's Game

Kabanata 35

"Hey.."

I smiled at Ezekiel as he approached me. Agad akog tumayo pero nagulat ako nung marahan niya kong halikan sa labi at niyakap. My heart raged just by that simple gesture. Hindi ako sanay.

"How's your work?" I asked.

Pumulupot naman kaagad ang kamay niya sa bewang ko. I felt small in his frame.

"Let's talk about work later. For now, I want to talk about you." Tugon niya. Ngumiti ako sa kanya at tumango na lamang.

We rode the elevator down. Sinundo ko siya rito sa opisina niya kaya magkasama na kami. May mga iilan pa siyang tinapos na papeles kaya naman naghintay ako.

Sa kotse, naka patong sa aking hita ang magkasiklop naming kamay.

"Gusto ko ulit tumanggap ng projects as an Engineer. Namimiss ko mag onsite." Pagkukwento ko sa kanya. Sinulyapan niya ko ng bahagya saka ibinalik ang paningin sa minamaneho.

"Aren't you overworked already? Mahirap magpatakbo ng kumpanya lalo pa't sole proprietorship ang La Casa Valejo." He said. Tumango tango ako.

"Hindi naman ako super duper busy sa company. Kaya nga may mga board ako at empleyado. Para saan pa sila kung ako rin ang sa lahat." I said. Ngumisi naman siya.

"Oh, kaya pala ikaw agad ang personal na pumunta sa opisina ko noon?" Mayabang niyang napagtanto. Inirapan ko siya winasiwas ang kamay. Siya naman ay natawa.

"I'm just kidding." Bawi niya.

Sa restaurant, mas pinili niya ang private table para sa amin. I was actually surprised when our luncheon was served already. Napansin ko rin na alam na niya kung anong mga putahe ang gusto ko.

We ate and talk about a lot of things. Kahit ang kaka engage lang na magkasintahan na sila Ryker ay napag usapan namin.

"Oh, di mo pa nasasagot tanong ko kanina. Marami bang problema sa opisina? Mukhang problemado ka kanina." Pagbabalik ko sa topic na iyon. Sumandal siya sa upuan niya at uminom ng wine.

"Speaking of work... I need to go out of this country next week." He probed. Ako naman ang napatitig sa kanya at tumango. Aalis siya? Kakauwi ko lang siya naman ang aalis. I miss him so much.

"Until when?" Tanginang naitanong ko. Tumitig siya sakin at bumuntong hininga. I bit my lower lip.

"Two months."

Napamaang ako. Two months. Mabilis lang naman yon di ba? Uuwi rin siya agad?

I should understand right? Tulad niya ay may kumpanya rin ako. Besides, I also need to focus on my child.

Ngumiti ako sa kanya. I hope it is not a sad smile.

"It's okay. I understand." Anas ko. Tinitigan niya ko. Looking for something in my eyes. He slowly nodded.

We can't be like immature individuals. We have works. And we carry responsibilities upon our shoulders so we have to be matured.

"I love you." Bigla niyang bitaw.

I returned it with a squeeze.

Matapos kumain, tinawagan ko si Jonathan. Sabi niya'y tulog ulit si Chyler so I can still stay out. Minabuti na ni Ezekiel na wag bumalik sa trabaho dahil gusto daw niyang sulitin ang oras na kasama ako.

We went to the mall afterwards. He'd like to have a date na parang college lang. natawa ako sa kanya. May hawak hawak pang ice cream.

"Para kang bata." I said laughing. Sinimangutan naman niya ko.