Stephen's POV
"Asan na yung necklace? Bibilhin ko na"
"Sorry sir, may nakabili na po."
What the.. shit!
Lumabas nalang ako ng shoo dahil wala na rin yung necklace. Kainis! Sino bang nakabili nun? Tsk.
Habang naglalakad ako naalala ko na hibdi ko nanaman pala nasabi sakanya. Lagi nalang nahihinto yung confession ko.
Third person's POV
"Babalik na sila bukas! Ayusin nyo yang mga kilos nyo! Pag natunton tayo ng mga martinez humanda kayo sakin!"
"Opo queen, kami na pong bahala" magalang na sabi ng mga alahad ni nathalia.
Huling araw na nila juliana sa beach kaya todo ayos naman ang mga kalaban. Pagbalik kasi nila juliana tuloy lahat ng plano.
Isang beses ng pumalya ang mga alagad nya sa pagpatay kay jonah kaya ngayon, gusto nyang siguruhin na wala ng gusot.
"Ma! This is all wrong!"
"I told you, miguel! Wag mo kong pakielaman! My life became all wrong since the day your father died!"
"I know, but hindi sila juliana ang may kasalanan!"
"Enough! Nasasabi mo lang yan dahil may nararamdaman ka parin sa babaeng yun! Kung ayaw mong madaliin ko ang lahat ng plano ko, manahimik ka nalang dyan."
Gigil na itinikom ni miguel ang kanyang palad. Gusto nyang saktan si nathalia, ang nanay nya, pero hindi pwede.
"You don't want to stop? Then I'll stop! Ayoko na! Sasabihan ko si jerico na tumigil na sya!"
"Subukan mo! Gagawin ko lahat mapasunod ka lang! Kaya bago pa ko gumamit ng dahas sayo, sumunod ka na sakin ngayon palang, habang maayos pa ang relasyon nating magina"
Sa sobrang inis ni miguel tumalikod nalang sya at lumayas sa lugar na yun.
Gusto nya ng itigil pero wala syang magawa. Nung una naisip nya na magandang idea lahat ng to pero habang tumatagal, habang nalalaman nya ang tunay na dahilan ng pagkamatay ng ama nya narealize nya na mali lahat. Pero kahit anong gawin nya, wala ng makakapigil sa nanay nya.
Jonah's POV
"Nakakainis! Ayoko na talaga!" Walang awa kong pinagsisisipa yung mga buhangin. Yun lang yung way para mailabas ko yung galit ko. "CHILDISH?! SIGE! OO NA! PAKSHET!" sigaw ko pa. Gabi na at magisa lang ako.
Walang tao sa paligid ko kaya malaya akong makasigaw at kahit may tao man sisigaw parin ako. Subukan nila akong pakielaman ngayon, mapapatay ko sila.
"Traydor na luha! Hindi ka dapat lumalabas ngayon! Hindi mo dapat iniiyakan yung ganong lalake! Tsk! Akala nya! Pag ako nakahanap ng MAS sakanya, Who you sya saken!"
"Sinong kaaway mo?"
Napalingon ako sa nagsalita. Boses lalaki at hindi pamilyar.
"What? Kanina sigaw ka ng sigae tapos ngayon ayaw mo kong sagutin? Rude hahaha!"
Inirapan ko nalang sya at tumalikod na ulit. Baka lalong masira ang araw ko.
"Look, miss whoeveryouare. I'm trying to be nice here"
Sinamaan ko sya ng tingin. "Look mister whoeverthehellyouare, wala akong pake! Leave me alone!"
"Sungit! Gusto ko lang magshare! Ayokong uminom magisa" pinakita nya sakin yung wine na alam kong pang heavy drinkers. Well desparada here kaya tinanggap ko. Naupo kami sa may buhangin.

YOU ARE READING
Undying Princess {[EDITING]}
Ficción GeneralNever been thought na tatagal pa ako ngayon. I don't want to live anymore. I have done enough, but Unfortunately, I think, I'm Undying Princess Formely: One Blood, One Gun then The Last Princess, then, Choose: Die or Live? Still EDITING