Undying Princess {[EDITING]}

#6 (Friends?)

Juliana's POV

Pagkamulat ko nagulat ako dahil hindi ito ang kwarto ko at sigurado akong hindi ito ang bahay ko!

Naligo nalang ako at nagayos ng sarili bago ako lumabas ng kwarto. Hindi ko alam kung saan ako pupunta dahil masyadong malawak at maraming pasikot sikot dito.

"Ah..eh... Ju-julia-" nagulat ako nung biglang may magsalita sa may likuran ko.

Humarap ako sakanya at tinaasan sya ng kilay. Paniguradong kasama sya sa nagplano! Kainis! Ang lakas ng loob nya!

"You better speak clearly before I break all your bones" Banta ko sakanya.

He gulped dahil narin sa takot. Dapat lang syang matakot dahil pinagkaisahan nila ako!

"Sabi ni jonah pumunta ka nalang daw sa salas"

Tignan nyo! Kaya namang diretsuhin eh! Kailangan pang takutin para lang umayos?! =___=

*sigh* paano ako makakapunta ng salas kung dito palang hindi ko na alam kung pano ako makakapunta ng first floor! tss

"ah..eh! tara! sasamahan kita papuntang salas" sabi nya

Sinamaan ko lang sya ng tingin. Tahimik akong sumusunod sakanya. Ang totoo nyan kitang kita kong kinakabahan sya. Iniisip nya bang anytime pwede ko syang patayin dahil dalawa lang kami ngayon? Duwag na gangster! Tsk!

"Sinong nag dala sakin dito and bakit ako nandito?"

"Si stephen. Gusto daw kasi nilang magbakasyon kasama ka kaya gumawa sila ng  paraan.  Tinurukan ka ni stephen ng pampatulog kaya ka nakarating dito ng walang kaalam alam" sabi ko na may kinalaman sya dito eh!

Nanahimik nalang ako't baka bigla ko na nga lang syang mapatay pag narinig ko pa yung boses nya. Maya maya ay nakarating na kami sa salas at kitang kita ko kung paano nalang maglandian ang dalawa dun! grabe talaga! =_=

"Ehem!" Pag fe-fake ko ng ubo

"Oh princess! Gising ka na pala?!" Sabi ni stephen

"Shut up! Anong ginagawa ko dito?!"

"Sorry na princess!" Sinamaab ko sya ng tingin para malaman nyang hindi ako mapapakalma ng sorry nya!

"Hehe easy lang juls! Puso mo!" Sabi naman ni jonah

"easy? hindi ko alam kung panong easy ang gusto nyong mangyare pagtapos nyo kong dalhin dito ng hindi ko manlang alam ang rason" medyo na napataas na yung boses ko. "pano nyo ko nadala dito ng hindi ko namamalayan?" cold kong sabi sakanila

Pagtatanong ko kahit sinabi na sakin nung jerico na yun kanina kung pano. Malay mo nagsisinungaling lang sya. Mahirap na magtiwala ngayon.

"masyadong mahimbing yung tulog mo kaya hindi mo namalayan, tsaka sorry princess! Hindi naman talaga namin gustong magplano ng ganun eh wala lang kaming choice. Alam naman kasi naming hindi ka sasama kung sasabihan ka lang namin" nagmamakaawa ba sya? Tss! Dapat lang!

"For what? hindi ko naman kailangang sumama sa inyo eh! I'm more confortable inside my OWN room"

"We just wanna help you, iana. Sa age natin dapat lang na nagbabakasyon tayo. Malayo sa gulo, sa away, sa patayan. Malayo sa kinalakihan nating lugar" Tinaasan ko sya ng kilay.

"Help? I don't need this kind of help! Ang kailangan ko, yung tulungan nyo kong makipaglaban!"

"So-sorry-" hindi na natuloy ni jerico yung sasabihin nya kase sumabat agad ako.