Undying Princess {[EDITING]}

#40 (Death)

Stephen's POV

"Diba si jerico at Ms. Rey to?" Putanginang balisi yan! Kelan pa sta nakauwi galing america?!

"Patingin nga!" Biglang inagaw sakin ni edmond yung invitation.

TANGINA talaga! Ang kapal ng mukha nya magpadala ng invitation dito pagtapos nyang paiyakin ng paiyakin si juliana!

"Oo! Sya nga to! Itapon na kaya natin baka makita pa ni juliana"

"Sunugin mo na pre! Tangina nyan ni balisi! May araw din yan sakin!"

Puta! Wag na wag lang magpapakita at magsasalubong ang landas namin dahil kung sakasakali mapapatay ko na talaga sya.

---

Jonah's POV

Leche! Asan na ba si edmond? Sabi nya kailangan daw namin magkita dito sa restaurant na wala namang katao-tao. Siguro panget yung lasa ng mga pagkain dito.

Kinuha ko yung phone ko at diniall ang number ni edmond. Pag talaga ako pinagtitripan lang nun! Naku talaga!

Haaays! Naninibago ba kayo na si edmond ang hinihintay ko at hindi si bryan? Ako din eh! Hanggamg ngayon hindi parin kami naguusap. Hindi tulad ng dati na wala pang isang oras bati na kami. Ngayon pakiramdam ko aabutin pa ng buwan eh.

Leche! Cannot be reach yung phone ng hinayupak na yun!

"Loving can hurt"

Para akong lumipad sa north pole dahil sa sobrang gulat ng may marinig akong pamilyar na boses.

"Loving can hurt sometimes"

Minumulto na ba ko ngayon?!

"But it's the only thing that I know"

Parang boses yun ni-- malabo! Yun? Susundan ako dito? Tss! Baka nga nakikipagchat na yun sa babae nya eh.

"When it gets hard, you know it can get hard sometimes. It is the only thing that makes us feel alive"

Naningkit ang aking mga mata ng may maaninag akong tao sa malayo. M-m-minumulto mga kaya ako?

"We keep this love in a photograph
We made these memories for ourselves. Where our eyes are never closing. Hearts are never broken. Times forever frozen still."

"HOY EDMOND! AYOKO NG JOKE MO HA!" sigaw ko para sigurafong rinig nya ko dahil hindi ko talaga sya masyadong kita.

"So you can keep me. Inside the pocket. Of your ripped jeans
Holdin' me closer. 'Til our eyes meet. You won't ever be alone
Wait for me to come home."

Unti unti ng lumalapit sakin si-- teka! Pano nya nalamang andito ako?!

Para akong tangang nalatingin lang sakanya at hindi makagalaw dahil hindi ko alam kung pano ako magre-react.

"Loving can heal"

Malapit na sya sakin at ngayon ko lang naaninaw na may hawak pala syang gitara habang kumakanta.. sya ba talaga yan?!

"Loving can mend your soul
And it's the only thing that I know"

Akala ko ba magkaaway kami? Bakit ganito sya ngayon?

"I swear it will get easier. Remember that with every piece of ya. And it's the only thing we take with us when we die"

Tumigil sya sa pag gigitara at tinitigan ako habang nakangiti. For the first time ever! Ngayon lang ako nahiya at nanlamig sa tingin nya.