Juliana's POV
Busy akong nakikipaglaban ng biglang sumigaw si bryan kaya naman napalingon ako at nakita kong naka-higa na si jonah sa lupa at walang malay. Sa sobrang inis ko, hinataw ko napaka lakas yung kinakalaban ko na kulang nalang mapatay ko na sya.
Seriously, pinapahod nya ang ako eh!
Saktan na nila ako wag lang mga kaibigan ko, kaya naman halos sumabog ako sa galit. Pinuntahan ko kagad si jonah. Shit! Napahinto sila sa pakikipaglaban dahil sa mabilis kong pagtakbo papunta kay jonah. Tinry ko syang gisingin pero hindi sya nagising kaya lalong nagdilim ang paningin ko. Tumayo ako galing sa pagkakaluhod at tumungo. Gusto kong pumatay.
I close my fist really hard "Fvck! You'll regret this!"
"Kilala mo kaming makipaglaban at alam mong dapat nagingat yang kaibigan mo, pano ba yan... talo na kayo hahaha" bulong nya at kilala ko na kung sino yun.
Agad ko syang kinwelyuhan at sinuntok sa mukha hanggang sa mapagod ako. Nakatanggap sya sakin ng maraming suntok dahil pag galit ako, matagal akong makaramdam ng pagod. Nung tinigilan ko sya at binitawan ko yung pagkakakwelyo ko sakanya, napaluhod sya at umubo na ng dugo. Kinwelyuhan ko ulit sya, binulungan..
"Hanggat nabubuhay ako, hindi nyo matatalo ang grupo ko. Ito ang tandaan mo, gagawin ko lahat malaman ko lang kung pano ka mapapatay!" pagkasabi ko nun itinulak ko na sya at nakita kong ngumisi sya. Tss.
Mapapatay ko rin yang bampirang yan.
Tatakbo na ko pabalik kay jonah pero naaninag sa gilid ng mata koang isang lalaking nakahandusay narin.. jerico.. may saksak sya!
I have no choice but to shoot the guy who stabbed jerico. Shit! I knew this will happend!
Imbis na kay jonah ako tumakbo wala akong nagawa kundi puntahan si jerico. Tinawag ko si stephen para mabuhat si jerico at makapunta na kaming hospital.
Bryan's POV
Pumunta kami sa emergency room. Inihiga naman kaagad si jonah at si jerico. Dinala agad sila sa operating room.
"Ma'am, Sir, dito po muna kayo, hindi po kayo pwedeng pumasok" sabi nung nurse sabay sarado ng pintuan.
Umupo muna kami sa upuan at naghintay. Naisipan kong tawagan si tita, yung mommy ni jonah kaya lumayo muna ako ng konte sakanila.
*riiiing* *riiiing*
[Hello?]
'Tita, Emergeny po, nasa hospital si Jonah ngayon'
[ANO?! SAANG HOSPITAL YAN?] Sinabi ko na kung saan at agad naman itong ibinaba ng mommy ni jonah Bumalik na ako sa upuan ko.
Shit! Shit! Napa-face palm nalang ako. Wala akong contact ng kamaganak ni jerico kaya hindi ko akam kung pano ko sila i-i-inform.
"SHIT! FVCK! ARGH!" Hindi ko mapigilan at napasigaw na ako. Tumungo ulit ako, "This is all my fault, kung nabantayan ko lang sya hindi sya magkakaganito! I'm fvcking useless! Shit!" seryoso kong sabi sa sarili ko
"Hindi mo kasalanan bry" sabi ni stephen
"Hindi ako tanga para hindi malaman na ako ang may kasalanan" sabi ko naman pabalik.
"Walang may gusto nito kaya walang may kasalanan"
"No iana, this is fvck! I really hate myself!"
"ASAN NA SI JONAH? JULIANA! YUNG ANAK KO—" nilapitan ko si tita at niyakap, nakita ko syang umiiyak
"Ginagamot na sya tita, don't worry" sabi ni iana kay tita. Hindi ko alam kung anong mukha ang ihaharap ko sakanya ngayon.

YOU ARE READING
Undying Princess {[EDITING]}
Fiction généraleNever been thought na tatagal pa ako ngayon. I don't want to live anymore. I have done enough, but Unfortunately, I think, I'm Undying Princess Formely: One Blood, One Gun then The Last Princess, then, Choose: Die or Live? Still EDITING