Juliana's POV
"Bangon na! uy! juliana!" rinig kong sigaw ni jonah habang inaalog alog pa ako
aaiisshh! anong oras na kami natulog? madaling araw na! tapos ang aga aga pa ginigising na ako?
"mamaya na!" sabi ko sabay hila nung kumot at nagtalubong ako
"pag hindi ka tumayo dyan hahalikan kita" mabilisan akong napaupo. Yung tipong parang biglang nawala yung antok ko
"si jerico lang pala makakagising sayo eh!" sabi ni jonah habang tawa ng tawa tapos ng aasar pa
"tantanan nyo nga ako! inaantok pa—"
"inaantok? hindi pwede! kailangan na nating umalis, nakapagpaalam na ko kay tito Julius."
Napabuntong hininga nalang ako. Ano pa nga ba?
Labag sa loob kong tumayo sa kama at dumeretso sa CR. Punyeta naman kasi, bakit kailangan pa ng ganito. Ipapatay ko kayan yung Prof. na yun?
Huminto ako bago pumasok sa CR. "Ang sakit ng ulo ko, kayo nalang" effective?
"Hindi mo ko madadaan sa ganyan, Juliana. Sige na. Maligo ka na. I know you"
Fvck...
"HAHAHAHAHAHAHA" nilingon ko si Jerico at halos mamatay na kakatawa. Sinamaan ko nga ng tingin sabay bato nung unan.
Padabog akong pumasok sa CR. Kainis!
Pag
YOU ARE READING
Undying Princess {[EDITING]}
General FictionNever been thought na tatagal pa ako ngayon. I don't want to live anymore. I have done enough, but Unfortunately, I think, I'm Undying Princess Formely: One Blood, One Gun then The Last Princess, then, Choose: Die or Live? Still EDITING